در همین بخش
بعدازظهر روز عیدفطر جمعی از فعالان حقوق‌بشر و خانواده زندانیان سیاسی و عقیدتی به‌دعوت «كمیته پیگیری بازداشت‌های خودسرانه» دور هم جمع شدند تا بر اساس آموزه‌های اسلامی، همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان را بازخوانی كنند و از جایگاه آزادی عقیده در اسلام سخن بگویند.
بر این اساس نشست روز چهارشنبه دهم مهرماه 1387 با عنوان «آزادی عقیده و حقوق اقلیت‌های دینی» برگزار شد. در این نشست هاشم آقاجری استاد تاریخ دانشگاه به ایراد سخن پرداخت. اما آقاجری پیش از آغاز سخنانش لازم دید تا توضیحی را ارائه كند: «هموطنان پیرو ادیان و مذاهب دیگر باید بدانند تبعیض فقط مربوط به آنان نیست كه روا داشته می‌شود، ما با یك نظام سلسله مراتبی روبه‌رو هستیم كه علاوه بر غیرمسلمانان یا كسانی كه اساسا ممكن است معتقد به هیچ یك از ادیان آسمانی نباشند، بر خود مسلمانان نیز تبعیض روا داشته می‌شود. امروز شاهدیم كه در این سرزمین به نام تشیع، برای اهل تسنن محدودیت روا داشته می‌شود. این تبعیض در دایره پیروان تشیع نیز وارد شده است. شیعیان امامی صوفی و سلسله دراویش نیز درسال‌های اخیر با تخریب مراكز مذهبی‌شان مواجه بوده‌اند.»
به این ترتیب هاشم آقاجری بحث ترویجی خود را درخصوص موضوع نشست عصر عید فطر با ابراز تاسف از اینكه ستم بر دگراندیشان و دگر مذهبان با نام دین و اسلام روا داشته می‌شود چنین بیان كرد: «امروز ما شاهد یك تعریف به شدت بسته از خودی و غیرخودی، ازدولت و ملت هستیم به‌گونه‌ای كه فقط یك اقلیت از میان دایره وسیع مسلمانان و هموطنان ایرانی، صاحب حقند. كسانی كه به یك تلقی خاص از اسلام و تشیع و در تشیع نیز به تشیع فقاهتی و مبتنی بر ولایت فقیه و باز هم در این دایره تنگ با نوعی تلقی بنیادگرایانه از مذهب معتقدند و این در حالی است كه كتاب مقدس ما مسلمانان «قرآن»، سنت نبوی و سیره پیامبر و پیشوایان دینی و امامان و حتی تاریخ جوامع مسلمان پذیرای دگردینان و دگراندیشان بوده است.»
او سپس با اشاره به تصویب كلیات لایحه مجازات اسلامی در مجلس كه در آن برای اولین‌بار به‌طور رسمی مفهوم ارتداد و حكم مرتد در آن مطرح شده است ازاین اقدام به‌عنوان یك پدیده نوظهور یاد كرد و گفت كه تصویب این قانون می‌تواند زمینه‌ساز برخی فشارها به نام دفاع از مذهب و دین علیه هموطنان شود.
آقاجری در ادامه با طراح این پرسش كه «كجای دین و مذهب مجوز سركوب عقیده را صادر كرده است»، گفت كه در قرآن كریم هیچ‌گاه میان عقیده و زورهمبستگی برقرار نشده است. او گفت: «قرآن كریم صریحا اعلام كرده است كه دین موضوع اكراه نیست. بنابراین با توجه به آیات قرآن كریم نمی‌توان براساس احساس مسوولیت، از اجبار، زور و سلطه برای تحمیل دین استفاده و جلوگیری از انتخاب آزادانه ایمان و عقیده را توجیه كرد.»
از همین رو آقاجری وحدت اندیشه و عقیده را با ابزارهایی غیر از ابلاغ و تبلیغ ناممكن دانست، چراكه به اعتقاد او خداوند اگر می‌خواست همه را امت واحده می‌كرد، ولی تقدیر بر این قرار گرفته است تا تفاوت عقیده وجود داشته باشد.
به این ترتیب او گفت: «كسانی كه به تمنای یكدستی و همگونی، نه با ابلاغ بلكه با زور كه گاه ممكن است در لفافه یك قانون نیزنمایان شود، درصدد اعمال یك چنین یكدستی هستند، در برابر منطق قرآن قرار دارند. چرا كه در قرآن هیچ‌جا مجوز تو