– تا دل هرزه گرد من رفت به چين زلف او
– از سفر دراز خود عزم وطن نمي كند

خبر فوت نابهنگام قربان احمدی امويي ، برادر دوست و همكار نزديك فعال جنبش زنان، بهمن احمدی امويي، را امروز شنيديم .

از دست دادن برادري كه در ديار غربت و دور از وطن به سر ميبرد اندوه مرگ اين عزيز را براي نزديكانش دو چندان مي كند.

مدرسه فمينيستي براي بهمن احمدی امويي و ژيلا بني يعقوب آرزوي بردباري و تحمل مي كند.

ژیلا بنی یعقوب در مورد برادر همسرش نوشته است: قربان احمدی، از فعالان سیاسی که مثل خیلی های دیگر در اوایل دهه شصت ناچار به ترک وطن شده بود ،دو روز پیش در استراسبورگ برای همیشه ازمیان ما رفت. دو روز پیش که نه !مدتها بود که از میان ما رفته بود ،مدتها بود که از کنار خانواده اش رفته بود .اما رفتنی که دل ما به شنیدن گاه و بی گاه صدایش از پشت تلفن خوش بود و این اواخر چند باری هم به ایران آمد. نخستین لحظه هایی را که پس از بیست سال دوری به وطنش باز گشته بود و مادرش را در آغوش می کشید ، برای بهمن و همه خواهران و برادرانش فراموش ناشدنی است...