مدرسه فمنیستی :دانشجويان به عنوان منتقدان اجتماعي در تحولات سياسي- اجتماعي جامعه ايران همواره موثر بوده اند. اين تاثير حتی به پيش از تاسیس دانشگاه تهران (1313) برمي گردد، ‌زمانی که دانشجویان جهت کسب علم به اروپا اعزام می شدند. این قشر که بعدها گسترش يافت به تدريج از دل خواسته هاي جنبشي به عنوان «جنبش دانشجویی» شكل گرفت و به عنوان يكي از گروههای مرجع اجتماعی شناخته شد. جنبش هاي دانشجويي همواره در نقش میزان الحراره جامعه ظاهر شده و صدای رسای جامعه و طنین فریاد آزادی بوده اند و در این مسیر فشارها و هزینه های زیادی را تحمل کرده اند. جنبش دانشجويي در ايران نيز از آغاز تا كنون، حضور و نفوذ قابل توجهی در حرکتهاي اجتماعی و سیاسي داشته است و علیرغم خواست حاکمیت در خاموش کردن صدای آن، توانسته روز به روز گسترده تر و عمومی تر شود.

دانشجویان دختر نیز در جنبش دانشجویی پیشگام بوده و بخشی از این بار گران را بر دوش گرفته اند، در صورتیکه امروز شاهد طرحهایی هستیم که در صورت تحقق به استقلال و قدرت جنبش دانشجویی آسیب می رساند بنابراين جنبش دانشجویی باید آگاهانه و فعالانه به مقابله با چنین طرحهایی برخیزد.

جنبش زنان هنوز خستگی مبارزه با " لایحه ی حمایت از خانواده" را از تن به در نکرده بود كه باز هم با اعمال فشاری دیگر بر زنان جامعه روبرو شده است. طرح پذیرش دانشجویان دختر در محل سکونت خود که در دستور کار مجلس قرار گرفته ، خواستار این است که سازمان سنجش و دانشگاه های آزاد باید سیاستی را در پیش بگیرند تادختران دانشجو را در محل سکونت خود گزینش کنند. این در حالی است که دکتر علی عباسی فرد رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اظهار كرده که این طرح، از طرف کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نیست اين امر نشان مي دهد كه بررسي كارشناسانه و همه جانبه اي در مورد اين طرح صورت نگرفته است.

معلوم نیست دولتمردان باز چه خوابی برای زنان دیده اند. این طرح علاوه بر تبعیض جنسیتی شامل نواقص دیگری از جمله کاهش مهارتهای اجتماعی زنان و دختران است.

از طرف دیگر چون دختران فرصت تحصیل در شهرهای دیگر را از دست می دهند و همچنان در مناسبات سنتی خانوادگی رشد می كنند، مردسالاری محلی تقویت شده و جایگاه فروتر زنان بازتولید می گردد.
در کشور ما دانشگاه هایی که رشته های برتر و مادر را دارند و از نظر علمی نیز در سطح بالایی قرار دارند محدود بوده و تنها در چند استان بزرگ از جمله تهران متمرکز شده اند، با اجرای این طرح انتظار می رود ، تنها ساکنین این شهرها بتوانند از این امکانات بهره ببرند و جوانان سایر مناطق کشور که خواستار تحصیل در این دانشگاه ها و رشته ها هستند یا مجبور به ترک محل سکونت خود قبل از شرکت در آزمون دانشگاهها خواهند بود یا باید عدم وجود شرایط برابر در توزیع امکانات را بپذیرند بنابراين به صراحت می توان گفت با اجرای این طرح نوعی نخبه کشی در کشور ایجاد خواهد شد.

از طرفی چون تحصیلات عالیه در افزایش منزلت اجتماعی (ثروت ، جایگاه و داشتن نقش مرجعیت) افراد بسیار موثر است این طرح با محدود کردن فرصتهای پیش روی زنان، در اصل آنها را از منزلت اجتماعی بیشتر محروم میکند ، این مساله بویژه در مناطق کمتر توسعه یافته، حاشیه ای و مرزی بیشتر آشکار خواهد شد.
در حالی که بر اثر آگاهی خانواده ها و به همت تلاش جن