مدرسه فمینیستی: مقاله حاضر نقدی است بر برخی از مقالات منتشره در سایت مدرسه فمینیستی. بخش دوم این مقاله با نام «جنبش زنان، جنبش "عام" و نه جنبش"خاص"» به زودی منتشر خواهد شد.

وقتی جامعه‌ای جامعۀ "مصرف‌گرا" شد، دیگر امکانات و توانایی‌های خود را برای "خلاقیت"، "ابداع"، "اختراع" و... در نهایت "بازاندیشی" و "نواندیشی" از دست می‌دهد.

جامعۀ ایران، که از دیرباز در چرخۀ طولانی و تکراری "استبداد" – از هرگونه‌اش – زیسته و بنا بر این عادت به – تنها – فرو دادن و بلعیدن آن‌چه دیگران پخته و ساخته و در دهان شکم و یا در دهان ذهن‌اش گذاشته‌اند، دارند، متاسفانه هنوز نتوانسته است "خود" و "خویشتن" خود را که همان فردانیت (چه شخصی، چه ملی، چه دینی، چه "جنسی" و....) خویش است بازیابد.

این‌که این امر چه ریشه‌های روانی، اجتماعی، سیاسی، ملی، دینی و .... دارد برعهدۀ متخصصین همان حوزه‌ها است و فعلا در حوزۀ این مبحث نمی‌گنجد.

آن‌چه مسلم و مبرهن است، این است که در این مقطع از تاریخ ایران و پس از انقلاب سال 57 بخش عظیمی از رفتارها، باورها، حرمت‌ها، اندیشه‌ها، تابوها و.... خلاصه بخش بسیار عظیمی از آن‌چه ما را ایرانی مسلمان در جهان شناسانده بود یک‌باره درهم‌ریخته و فاقد ارزش‌های پیشین شد. بنابرای بسیار طبیعی است که بسیاری از توازن‌ها و معادلاتی که تا آن زمان "ارزش‌های" ویژۀ خود را داشت نیز به‌هم بریزد.

یکی از این "خویش‌یافتن‌ها" و "فردانیت‌ها" در حضور آگاهانۀ «زنان» در ایران است. حضوری که نه تنها توانست در هنگامه‌های این به‌هم‌ریختگیِ منجر به انقلاب، نخست خود را در روند تاثیرگذاری در به ثمررسیدن انقلاب نشان دهد، بلکه در روند حضور فعال و چشم‌گیر در حوزه‌های گوناگونی که تا آن زمان حوزه‌های صِرفا مردانه بود – و گریزی از آن نبود – خود را نشان دهد. اینجا نکتۀ باریک‌تر از مویی رخ نمود که بسیاری از فعالان حوزۀ زنان (اعم از زنان یا مردان) می‌بایست بیشتر به آن توجه می‌کردند و آن دقت در بازتعریف مردمحورانۀ مطالبات زنانۀ که پیش از انقلاب 57 دغدغۀ جامعۀ مردان (چه روشنفکر، چه سیاسی، چه مذهبی و...چه ...) نبود. (اگر کسی بخواهد نمونه‌هایی مصداقی برای رد نظر من ارائه دهد، - بی‌شک آن نمونه‌ها به دلیل کمیت و کیفیت بسیار پایین، مورد نظر من نیست – بنابراین از این کار انصراف نماید!)

ادامه این بحث پس از بیان تذکر بند (1) خواهد آمد

بند (1) تذکرضروری

بحث من در اینجا تذکری است برآیندگونه بر سه مطلب منتشرشده در سایت مدرسۀ فمینیستی که از نگاه من، (باورمند به بینش نواندیشی دینی و بازخوانی روزآمد متن قرآن و فقه شیعی نه تنها در حوزۀ "زنان بلکه در کلیۀ مسایل مربوط به انسان و حقوق انسانی، که بی‌شک همان حقوق بشر است) هر سه موضوع مطرح‌شده در آن سه مطلب بسیار به هم نزدیک و در یک زیر مجموعه قرار دارند.
در این‌جا لازم است به چند نکته اشاره کنم:

عنوان مورد استفاده برای مطلب: "از حق طلاق تا رابطه با آمریکا : نقدی بر «مطالبه محوری» ملی مذهبی ها"، متاسفانه عنوانی‌ست غیرواقعی از سوی نویسنده آن. زیرا مطلب "بیانیه جمعی از فعالین سیاسی، اجتماعی و دانشجویی: انـت‍‍‍خــابـات و گفتمان “مطالبه محور” ، همان‌گونه که از منبع خبری‌اش: (خبرنامۀ امیرکبیر) و نیز از متن عنوان: (بیانیه جمعی از فعا