مدرسه فمینیستی: درحالی که عکس چند تن از بازیگران زن ایرانی منجمله فاطمه گودرزی و لیندا کیانی و... در ورزشگاه کوریتیبا در برزیل در خبرگزاری های دولتی ایران با افتخار منتشر شد،[1] جمعی از زنان ایرانی روز 23 خردادماه 1393 برای حضور در ورزشگاه آزادی و تماشای مسابقه والیبال ایران و برزیل اقدام کردند ولی از حضور آنان جلوگیری به عمل آمد و واکنش هایی را در جامعه برانگیخت.

در واکنش به این خبر و پیش از برگزاری مسابقه والیبال ایران و برزیل در روز 25 خرداد، سخنگوی مجلس شورای اسلامی و برخی دیگر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از فراهم آمدن امکان حضور زنان در ورزشگاه ها سخن گفتند. به گزارش خبرگزاری ایرنا کمال‌الدین پیرمؤذن، نماینده اردبیل، در جلسه علنی روز ۲۵ خرداد مجلس، در تذکری با استناد به اصل سوم قانون اساسی خواستار آن شد که «زنان ایرانی مانند برزیلی‌ها از تماشای بازی والیبال بهره‌مند شوند.» و سخنگوی هيات رئيسه مجلس نیز گفت: «در حال حاضر هم بايد حضور بانوانی كه با شرايط خاص در ورزشگاه‌ها حاضر مي‌شوند بررسی شود طوری كه احساس تبعيض ميان بانوان براي حضور در ورزشگاه‌ها احساس نشود اما در نهايت می‌توان اذعان داشت كه مخالفت كلی نسبت به حضور بانوان در ورزشگاه‌ها وجود ندارد و تنها بحث بر سر مهيا كردن شرايط است».[2] با این اظهارنظرها بود که در همان زمان از سوی برخی از مسئولان بحث امکان حضور زنان در مسابقه والیبال ایران و لهستان مطرح شد. خیلی طبیعی هم بود که این اظهارنظرهای همدلانه، نقطه امیدی را ایجاد کرد که شاید تغییری در این نقض حقوق زنان ایجاد شود. از این رو در 25 خردادماه، هنگام برگزاری مسابقه والیبال ایران و برزیل برای دومین بار جمعی از زنان به استادیوم دوازده هزار نفری رفتند، اما باز هم با درهای بسته روبرو شدند.

همزمان با این ممانعت اما امیدهای بیشتری برای ایجاد تغییر به وجود آمد چرا که «شهیندخت مولاوردی»، معاونت زنان ریاست جمهوری، نه تنها یکی از معاونان خود را در جمع زنانی که پشت درهای استادیوم آزادی مانده بودند، فرستاد بلکه خودش نیز صراحتا اعلام کرد که شخصا این موضوع را پیگیری می کند. پیگیری های شهیندخت مولاوردی در هیئت دولت در نهایت به آنجا رسید که رئیس جمهور روحانی دستور پیگیری این مساله و امکان حضور زنان در استادیوم آزادی را داد.[3] علاوه بر آن آقای روحانی، رئیس جمهور، در پیام اش به تیم ملی فوتبال ایران در آستانه بازی با آرژانتین گفته است: «باید فضای لازم را برای ورزش دختران نیز فراهم کنیم. بانوان و دختران ما عین پسران هستند. آن‌ها نیز نیاز به نشاط و ورزش و سلامت دارند.»

همه این اتفاقات مثبت، نتیجه اش این شد که عده بیشتری از زنان هموطن مان امیدوار به شکسته شدن این سد در برابر خود شوند و بعد از ظهر روز گذشته (جمعه 30 خرداد 93) با امیدواری و تعداد افزون تری، برای تماشای مسابقه والیبال ایران و ایتالیا به استادیوم آزادی بیایند اما به رغم امیدواری ایجاد شده، نه تنها برای بار سوم با درهای بسته استادیوم مواجه شدند بلکه تعدادی از آنان توسط نیروی انتظامی دستگیر و راهی بازداشتگاه وزراء شدند. هرچند همه زنان بازداشت شده پس از چند ساعت با سپردن تعهد، آزاد شدند اما حقیقت این است که برخورد خشونت آمیز نیروی انتظامی و ضرب و شتم