مدرسه فمینیستی:به هشت مارس، روز جهانی زن نزدیک می شویم. به همین مناسبت رایحه مظفریان گفتگویی با حسین عباسی در ربطه فیلم مستند وی با نام «من زن نیستم» داشته است که در زیر می خوانید:

حسین عباسی دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عرب، مردی از دیار کرخه و کارون است که با سابقه ای طولانی سالهاست مقالاتی با موضوعات مرتبط با زنان به زبان فارسی و عربی می نویسد و یکی از شاخص ترین افرادی است که از دانش زبان عربی خود در معرفی دنیای زنان عرب به ایرانیان بهره می گیرد و این دو جهان را به هم پیوند می دهد. به دنبال پژوهش نگارنده در حیطه ی تغییر جنسیت در ایران، در گفتگویی اتفاقی با یکی از دوستان در اهواز برای اولین بار حسین عباسی به عنوان مشاور و فیلم ساز به من معرفی شد. در تماسی تلفنی تاحدودی موضوع جذاب فیلم را برایم شرح و قول داد پس از اتمام فیلم مصاحبه ای در این زمینه داشته باشد. این نوشتار حاصل سفر من به اصفهان، دیدار با ایشان، نشستن پای فیلم و شروع اولین گفتگو درباره این پدیده تازه کشف شده است. اگرچه در مصاحبه اشاره خواهد شد که حضور این افراد مختص به زمان حال نیست، اما می توان گفت که این فیلم و این گفتگو یکی از اولین اسناد مدوّن در معرفی این افراد در ایران است به ویژه در منطقه خاصی چون خوزستان و در میان قوم بزرگ عرب.

فیلم در ابتدا با این متن آغاز می شود: "بیشتر جوامع بشری در طول تاریخ مردسالار بوده اند. این مردسالاری، واکنش های متفاوتی در میان زنان به دنبال داشته است. یکی از نادرترین واکنش ها، انتخاب زندگی مردانه است؛ سنّتی دیرینه که هنوز در برخی نقاط جهان به چشم می خورد. طبق این سنّت، زن با انتخاب لباس، نام و شغل مردانه، از حقوق مردان و جایگاه اجتماعی مرد بهره مند می شود و در مقابل، از همه ی زنانه گی اش چشم می پوشد".

- مظفریان: نام فیلم "من زن نیستم" می باشد، ایده ی آن از کجا آمده است؟

- عباسی: من از سال 1377 به صورت جدّی درباره حقوق زن در کشورهای عربی مطالعه کردم و آثار نویسندگان بسیاری را بررسی نموده ام. از آن تاریخ در نشریات داخلی مقالاتی چاپ کردم. حدود 10 سال است که به عنوان مشاور در فیلم های مردم نگارانه و قوم نگارانه به ویژه عرب ها با فیلم سازان همکاری داشته و د ارم. دو سال هم در خانه سینما در کلاس های فیلم برداری و کارگردانی نزد استادان مطرحی شاگردی کردم. بعد از این که سه سال پیش به اهواز بازگشتم هدفم ساخت فیلمی از یک شیرزن بود با این ویژگی که در کنار تالاب زندگی کند چون تالاب نمادی از بی مرزی و رهایی است. از خواهرم که کارشناس ارشد روانشناسی است درخواست کردم سوژه را برایم پیدا کند تا فیلم بسازم. پس از تحقیقات اولیه برای من صدا و عکس زنی در لباس رسمی مردان عرب (یعنی با دشداشه و چفّیه) آوردند. پس از مشورت با دوستان و اساتید این موضوع به تأیید نهایی رسید.

- مظفریان: سختی های کار شما با این آقا یا نمی دانم خانم! چه بود؟

- عباسی: من همچنان ایشان را آقا می دانم چراکه این تغییر لباس و نام خواست خود اوست. نام او مِزعِل شده است که از زعل به معنای خشمگینی و ناراحتی گرفته شده. ابوعاصی کنیه او به معنای شخص سرسخت است. تدابیر مختلفی برای روند و روایت زندگی او در نظر گرفته شد. با او دوستی کردیم. با خانواده های مختلف به دیدنش رفتیم تا توانستیم رابطه و اعت