کانون شهروندی زنان: روز گذشته 14 اردیبهشت 1394، فیلم «خانه پدری»، به همت «کانون شهروندی زنان» در پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات اجتماعی اکران شد. پس از اکران، نقد و بررسی فیلم با حضور کیانوش عیاری، کارگردان فیلم و شیما قوشه، فاطمه بدوی و نعمت‌الله فاضلی و با بیش از 200 ببیننده انجام شد. این میزگرد را آمنه رضایی از اعضای کانون شهروندی زنان اداره می کرد. در ضمن قرار بود که مرضیه وفامهر، فیلمساز و هنرپیشه، یکی دیگر از سخنرانان این میزگرد باشد اما به دلیل مشکلات شخصی که برای ایشان پیش آمده بود نتوانست در این برنامه حاضر شود.

ایده فیلم از قتل دختری توسط پدرش آمد

در ابتدای جلسه نقد و بررسی، کیانوش عیاری، کارگردان فیلم، درباره ایده شکل‌گیری فیلم خانه پدری گفت: این فیلم حدود چهار سال نیم پیش ساخته شد اما آبشخور شکل‌گیری آن به حدود سال ۵۵ بازمی‌گردد. نزدیک به سال ۵۵ به مجله اطلاعات جوانان گزارش دادند که دختری به دلایلی در زندان بوده؛ در آستانه آزادی از زندان؛ به زندان‌بان التماس می‌کند تا او را آزاد نکنند زیرا می‌داند پدر و برادرش قصد کشتن او را دارند. طبق قوانین؛ زندان نمی‌تواند دختر را نگه دارد. مسئول زندان از پدر و برادر آن دختر قصدشان را جویا می‌شود و آن‌ها می‌گویند تنها قصد دارند دختر را نزد مادرش ببرند. دختر آزاد می‌شود اما در هنگام بازگشت، سر و پای دختر داخل گونی می‌رود و گونی را می‌دوزند و درنهایت او را به رودخانه کارون درجایی‌که خون‌آبه‌های کشتارگاه اهواز ریخته می‌شد و محل تجمع کوسه‌های رودخانه کارون بود؛ انداختند. این اتفاق، سی و اندی سال نزد من بود تا نتیجه آن ساخت فیلم خانه پدری شد. تمام این اتفاقات می‌تواند گواه کند که یک حادثه تلخ چگونه می‌تواند تأثیرگذار باشد تا منجر به ساخت یک فیلم سینمایی شود.

حمایت قانون‌گذار از قتل‌های خانوادگی

پس از پایان صحبت های عیاری، شیما قوشه، وکیل دادگستری و از اعضای کانون شهروندی زنان گفت: قصد دارم در صحبت‌هایم به دو نکته درباره فیلم بپردازم. اولین مسئله قتل فرزند است که همه ما واقف هستیم؛ پدر و جد پدری درصورت قتل فرزندش، مجازات اصلی قصاص را ندارد. البته این به معنی موافقت من با عمل قصاص نیست بلکه می‌خواهم به آن اجازه‌ی ضمنی قانون‌گذار به جد پدری اشاره کنم. ‌‌نهایت مجازاتی که برای قتل فرزند توسط پدر یا جد پدری درنظر گرفته شده؛ پرداخت دیه و ۳ تا ۱۰ سال حبس است. ما همواره در جامعه‌ای زندگی کردیم که خانه و خانواده برایمان نهاد امنیت بوده و جایی بوده که هرگاه فرزندان به‌خصوص دختر‌ها، در جاده‌های تاریک زندگی به مشکل بر می‌خوردند، به این خانه پدری پناه می‌آوردند. اما اگر قتلی توسط پدر و جد پدری صورت بگیرد، دیگر آن مجازات اصلی را ندارد. این اتفاق موجب می‌شود به نوعی فضای امنیت نهاد خانه و خانواده از میان برود. شاید با تغییر قانون بتوانیم رویکرد حمایتی قانون‌گذار را از نهاد امنیت که خانه و خانواده است؛ داشته باشیم. در همین فیلم هم ملوک به خانه پدری به عنوان یک نهاد امنیت پس از مدتی پناه آورد اما نهایتاَ منجر به قتلش می‌شود.

این عضو کانون شهروندی زنان به مفهوم «آبرو» که در فیلم بسیار مطرح شد هم اشاره کرد و گفت: در این فیلم دائماَ بحث رفتن آ