مدرسه فمینیستی:شعر «دختران محلات مشروطه» سروده هوشنگ اسدی را در زیر می خوانید:

– تبریز متروکه می شود
– سربازان روسی
– با تفنگ های نمک برگشته اند
– و بیرق آزادی را
– در خانه ستارخان پاره پاره می کنند
– و همه درختان امیر خیز می خُشکند
– و همه در ختان ایران می افتند

***

– تبریز متروکه می شود
– دختران سرخاب کوزه های آ ب را
– به دشت نمکی می پاشند
– که روزگاری دریا بود میان دو فصل آتش

***

– تبریز بی ستارخان
– ارومی بی دریاچه
– دختران محلات مشروطه کوزه های خالی بر شانه
– گلهای دامنشان را باد می برد.
– ایران را سر بریده اند
– و خون آزادی
– بر سراسر فلات
– چکه
– چکه
– می کند...

***

– شاهنامه آخرش خون و نمک بود
– ما را از کوره راه بهشت
– به شوره زار بردند...