مدرسه فمینیستی: شعر زیر، سروده نیلوفر مهدیان را می خوانید:

– دیگر نگو «خصوصی، عمومی است»(۱)
– می‌خواهی گدا و آسمان‌جل باشی؟
– و کدام تن‌فروشی بزرگتر از «خصوصی، عمومی است»؟

– دیگر نگو «زن مساوی مرد»
– چون،
– (فکر می‌کنی بدترین مرد کیست؟
– قاتل جانی؟
– تروریست؟
– متجاوز؟
– دزد تبهکار؟)
– جای‌ات را با او عوض می‌کنند.

– دیگر نگو حق‌ات را می‌خواهی
– حق‌ات را می‌گذارند کف دستت،
– دستت قطع می‌شود

– شعارهایم را بر باد دادم
– باد آنها را برد
– در کتابی گذاشت کنار کتاب‌های دیگر
– دوست از همه رنگ
– کتاب‌هایی که هرگز نمی‌سوزند دیگر

پانوشت:
– (۱) «خصوصی عمومی است» یکی از شعارهای مهم موج دوم فمینیستی است.