در همین بخش
میزگرد «تجارب زیسته مشارکت سیاسی زنان در مجلس، احزاب و فعالیت های مدنی» روز 30 آذر در سالن اجتماعات انجمن جامعه شناسی ایران از سوی حلقه مطالعات مسائل اجتماعی زنان انجمن جامعه شناسی و با همکاری نشریه کلید ملی برگزار شد.
در این نشست دکتر زهرا نژادبهرام ( فعال حوزه زنان و پژوهشگر حوزه اجتماعی و عضو انجمن روزنامه‌نگاران زن ایران) در مورد مشارکت سیاسی توسعه محور زنان صحبت کردند. دکتر عباس محمدی اصل (پژوهشگر و مدرس دانشگاه علامه طباطبائی) بحث خود را در مورد نا‌امیدی زنان به عنوان ضرر در سرمایه اجتماعی مطرح نمود، دکتر فائزه هاشمی (نماینده سابق مجلس ) در مورد تجارب حضور زنان در مجلس و توسعه متوازن، آرزو فاطمی (جامعه شناس و فعال حقوق زنان و عضو حزب اتحاد ملی) در مورد تجارب حضور زنان در احزاب و سارا باقری (وکیل پایه یک دادگستری، فعال حقوق زنان و عضو کمپین تغییر چهره مردانه مجلس) با محوریت ضرورت فعالیت های مدنی زنان در عرصه سیاسی و ژاله فرامرزیان (جامعه شناس و عضو شورای هماهنگی احزاب اصلاح طلب) با توضیح چرایی و چگونگی گزینش زنان در لیست های انتخاباتی احزاب به سخنرانی پرداختند.
زهرا نژادبهرام: مشارکت سیاسی، خواست عمومی زنان
زهرا نژادبهرام سخرانی خود را با نرخ مشارکت زنان در کشورهای پیرامون ایران آغاز نمود و حضور زنان در مجالس کشورهای همسایه را عاملی برای تشویق زنان در ایران برای افزایش مشارکت سیاسی معرفی کرد.وی به رتبه بالای شکاف جنسیتی در ایران و ارتباط مستقیم آن با پایین بودن نرخ مشارکت در قوه مقننه اشاره کرد.نژادبهرام توسعه و مشارکت را دارای لایه هایی دانست و با معرفی زنان ایرانی به عنوان زنان فعال و پیشرو در صحنه های اجتماعی و سیاسی و حضور غیر قابل اغماض آنان عنوان کرد: "این حضور لایه بیرونی توسعه است و اگر لایه به لایه جلوتر برویم به بحث اصلی مشارکت توسعه یافته خواهیم رسید که یک مشارکت مبتنی بر کیفیت است و قوانین در فرآیند توسعه پایدار و متوازن در محل اصلی خود نسبت به تربیت نیروهای سیاسی جامعه میتواند فعالیتی جدی داشته باشد."
این پژوهشگر حوزه اجتماعی گام اول مشارکت را افزایش تعداد زنان در قوه مقننه دانست ولی آنرا کافی ندانسته و خواستار نگاه دقیق‌تری به حضور زنان در قوانین توسعه شد.
وی در مبحث توسعه، نگاه به زنان را در سه بعد توصیف کرد: به عنوان منابع انسانی و نیمی از افراد جامعه، به عنوان بستر سازان توسعه با تربیت فرزندان در خانواده و همچنین در یک بعد دیگر که خود زنان منشا و انتقال دهنده توسعه هستند.
نژادبهرام برنامه چهارم توسعه را به نسبت مترقی خواند و گفت: "این برنامه با دو ماده در بحث مشارکت زنان، از نیازهای اولیه بهداشت و آموزش عبور کرده و به مرحله‌ی جدیدی میرسد." او بحث اصلی خود را بحث قدرت و مشارکت عنوان نمود و هسته اصلی مشارکت سیاسی زنان را قدرت دانسته و خواستگاه آن را پست های مدیریتی و حضور در مجالس مقننه عنوان نمود و خاطر‌نشان کرد: این امر مگر با دخالت قوانین میان‌مدت و بلند‌مدت حاصل نخواهد شد."
این عضو انجمن روزنامه‌نگاران زن در مورد عمومی بودن خواست زنان در مشارکت سیاسی گفت: "نکته اساسی در این مساله این است که زنان دارای آمادگی هستند و قوانین همراه است و در گروههای سیاسی زنان با عنوان 30 درصد