قطعنامه پایانی” جمعی از فعالان جنبش زنان در گردهمایی سبز به مناسبت 8 مارس” و گزارش تصویری از مراسم این روز

17 اسفند 1388

مدرسه فمینیستی: بعد از ظهر شانزدهم اسفند 1388 تهران پایتخت ایران شاهد برگزاری مراسمی صمیمانه با حضور: زهرا رهنورد، مینو مرتاضی، شهلا لاهیجی، فاطمه راکعی، نوشین احمدی خراسانی، منصوره شجاعی، فرزانه طاهری، نسرین ستوده، فریده ماشینی، فاطمه گوارایی، شهلا فروزان فر، پرستو سرمدی، مرضیه آذرافزا، و تعدادی دیگر از فعالان جنبش زنان و خانواده های زندانیان وقایع اخیر به مناسبت فرا رسیدن «روز جهانی زن»، برگزار شد.

هرسال با نزدیک شدن ایام خجسته روز جهانی زن، حال و هوای گروهها و سازمانهای زنانه در ایران طراوت خاصی می گیرد و از چندین روز پیش از مراسم سالروز تا چند روز پس از آن، دیدارها، تصمیم گیریها، برنامه ریزیها و جنب و جوش برگزاری این روز، پنهان و آشکار حکایت از حضور همیشه و ماندگار زنان در هر شرایطی و اتفاقا بیشتر درشرایط سخت و پرفشار است. گواه این حضور پویا ، برگزاری مراسم این روز در موقعیت های بحرانی سال های گذشته و نیز شرایط سخت چهارسال گذشته است.

امسال نیز علیرغم فشارها و محدودیت های بسیار برای نادیده گرفته شدن این روز، اما برنامه ها و مراسم گروه های مختلف با کمی و کاستی و پیدا و پنهان درحال برگزاری است. از جمله این مراسم، برگزاری همایشی تحت عنوان «گردهمایی سبز فعالان جنبش زنان ایران» بود.

برگزاری مراسم ویژه روز جهانی زن درکنار زنان تاثیرگذار در سیاست گذاری جنبش سبز ، بارقه ای از امید در دل فعالان جنبش زنان درحفظ حقوق و هویت مستقل خویش در ادامه راه این جنبش به وجود آورد.

این مراسم که به علت محدودیت های موجود نتوانست تعداد زیادی از زنان را گردهم آورد با حضور جمعی از کنشگران حقوق برابر و فعالان جنبش زنان و خانواده های زندانیان جریان های اخیر برگزار شد. از جمله می توان به حضور نمایندگانی از گروه های مختلف از جمله مادران صلح، زنان نواندیش دینی ، زنان جبهه مشارکت، تعدادی از افراد کمیته همبستگی زنان علیه خشونت های اجتماعی ، مدرسه فمینیستی ، کانون زنان ایرانی، زنان ملی و مذهبی، زنان کمیته پیگیری وضعیت زندانیان، برخی از وکلای دادگستری، و… اشاره کرد.

همراهی و همپایی زنان از طیف های مختلف فکری و سیاسی در جنبش زنان، رابطه متقابل این جنبش با جنبش سبز، و تاکید بر مطالبات و خواسته های مستقل زنان در ادامه راه مشترک این دو جنبش، و بویژه تاکید و بیان مجدد مطالبات زنان به مناسبت این روز جهانی، از مواردی بود که از سوی شرکت کنندگان مطرح و به بحث گذاشته شد.

اولین سخنران «مینو مرتاضی» بود که خود از گردانندگان و بانیان این مراسم بود. سخنرانان دیگر ، مرضیه آذرافزا از اعضای کمیسیون زنان حزب مشارکت ، فاطمه گوارایی از زنان ملی مذهبی ، شهلا لاهیجی از کمیته همبستگی زنان علیه خشونت های اجتماعی ، فاطمه راکعی از حزب نو اندیشان زنان مسلمان، فریده ماشینی دبیر کمیسیون زنان حزب مشارکت، به نقش زنان در جنبش سبز و به نقش سازنده زنان زندانی در فرهنگ سازی در زندان و گاه میان زندانیان غیرسیاسی اشاره کرد. و از تلاش های آذرمنصوری در زندان نقل کرد. همچنین شهلا فروزان فر از مادران صلح ، پرستو سرمدی همسر حسین نوری نژاد زندانی سیاسی ، نسرین ستوده وکیل دادگستری و فعال جنبش زنان ، منصوره شجاعی از اعضای مدرسه فمینیستی، از جمله دیگر سخنرانان همایش روز جهانی زن بودند.

در پایان منصوره شجاعی از اعضای مدرسه فمینیستی زنان، با یاد آوری تلاش های پیش کسوتان جنبش زنان در دو دهه اخیر در برپایی مراسم و مباحث خاص زنان از جمله: مهرانگیز کار ، شیرین عبادی ، شهلا لاهیجی، سیمین بهبهانی، و با نام بردن از یکایک زنان زندانی، یاد و خاطره همه آنان را گرامی داشت. منصوره شجاعی ضمن بیان این نکته که جنبش زنان چه به لحاظ رویکرد و چه به لحاظ روش، بیشترین نقش را در بسترسازی جنبش سبز داشته است به همصدایی و همنوایی جنبش های اجتماعی در پیش بُرد جنبش سبز اشاره کرد. در پایان ، بیانیه ای که پیش نویس آن تهیه شده بود توسط وی قرائت شد و مفاد آن به بحث گذاشته شد و پس از تصویب نهایی حاضرین در جلسه، به عنوان بیانیه نهایی این روز تدوین شد. این بیانیه با طرح و پیگیری مطالبات زنان 7 خواسته را مطرح کرده بود که متن کامل آن را در زیر می خوانید:

قطعنامه جمعی از فعالان جنبش زنان در گردهمایی سبز به مناسبت 8 مارس

برای رفع تبعیض و خشونت و برقراری دموکراسی همچنان قدم برخواهیم داشت

8 مارس، روز جهانی زن، یادآور اعتراضات همبسته زنان در سراسر جهان است. زنان در جای جای این کره خاکی همواره تلاش کرده اند تا با توجه به شرایط زمانی و مکانی زندگی اجتماعی خود، از فرصت این روز برای اعلام خواسته ها و مطالبات شان بهره ببرند و زنان ایرانی نیز در طول تاریخ معاصر ایران در جای جای سرزمین مان، همت خود را به کار برده اند تا در این روز، صدا و خواسته های خود را در جامعه گسترده سازند.

اما امسال ما زنان ایرانی، روز جهانی زن را در زمانه ای برگزار می کنیم که جنبشی زنده و پویا برای احقاق «حق انتخاب شهروندی » و «آزادی های مدنی» در جریان است، جنبشی که اگر نگوییم بخش پیشتاز آن را زنان تشکیل می دهند اما به جرات می توانیم بگوییم زنان سهمی مساوی و برابر در آن دارند و بار مسئولیت تحقق خواسته های این جنبش را به تساوی بر دوش گرفته اند و در راه آن از پرداخت هزینه هایی چون ضرب و شتم، حبس و زندان، محرومیت از کار و تحصیل و ممنوعیت از خروج، محرومیت از انواع حقوق مدنی و حتا مرگ و شهادت ابایی نداشته اند. هرچند زنان ایرانی همواره در تحولات اجتماعی برای رسیدن به عدالت، آزادی و توسعه در یکصدساله تاریخ ایران (همچون انقلاب مشروطه، جنبش تنباکو ، ملی شدن صنعتی نفت، انقلاب 57، جنگ و جنبش های گوناگون اجتماعی سی ساله اخیر) همپای مردان نقش داشته اند، اما این بار زنان، آگاهانه تر و پیگیرانه تر از گذشته حضور یافته اند و با آگاهی جنسیتی در این جنبش نقشی تاثیرگذار و فعال بازی کردند.

به ویژه تجربیات گروه های مختلف زنان برای مبارزه با بی عدالتی و تبعیض در طول یک دهه اخیر در قالب هم اندیشی ها، همگرایی ها، کمپین ها، همبستگی ها و ائتلاف های گوناگون، همه و همه حامل تجارب ناب و ارزنذه ای بود که آگاهانه و مسئولانه توسط زنان به جنبش سبز انتقال یافت. زنان نشان دادند که فارغ از تفاوت های قومی، نژادی، مذهبی و طبقاتی می توان در جهت مطالبه ای مشترک، حرکت کرد و برای حل معضلات اجتماعی و بویژه عبور از بحران های سیاسی، از طریق گفتگو راه حل های مناسب و هوشمندانه ای پیدا کرد. همین تجربیات بود که نشان داد تنها با پایبندی و تعهد به اصل «پرهیز از خشونت» و صبر و مقاومت و پایداری برای رسیدن به خواسته های مدنی خود، می توان به تغییر امید بست و و بخشاَ همین تجربیات مدنی و تجربیات مشابه بود که جنبش سبز را تا امروز از واکنش های خشونت آمیز و تقابلی مصون داشته است.
همسو با این تلاش ها و مبارزات تاریخی است که زنان ایرانی انتظار دارند مطالبات آنها نیز نه لزوما به عنوان خواسته های گروهی خاص بلکه به عنوان یک خواست عمومی به منظور پیشبرد و اعتلای جامعه به سمت دموکراسی و پیشرفت تلقی گردد.

از این رو ما فعالان جنبش زنان امروز به مناسبت «روز جهانی زن» ، مطالباتی را که طی سال ها از سوی زنان مطرح شده، بار دیگر اعلام می کنیم:

◀️ 7 – آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله کلیه زنان زندانی و رفع اتهامات از آنان.

ما در آستانه 8 مارس، به بانگ بلند اعلام می کنیم که در کنار مردم و کنشگران جنبش سبز خواهیم بود اما همچنان مصرانه برای تحقق خواسته ها و مطالبات مستقل مان نیز تلاش خواهیم کرد و تا تحقق کامل آنها، لحظه ای از پای نمی نشینیم، زیرا که «ما بی شماریم.»

جمعی از فعالان جنبش زنان در ایران