در آستانه انتخابات ریاست جمهوری و پس از گذشت چهار سال از حاکمیت دولت نهم، آنچه نصیب فرهنگیان گردیده است، رشد لجام گسیخته تورم و گرانی، گسترش فقر، بی برنامگی، خسارت های ناشی از تصمیم های شخصی عجولانه و نادرست و مهمتر از همه عدم تحقق وعده های فراوانی است که به فرهنگیان داده شده است.
طی چهار سال گذشته، تشکل های صنفی فرهنگیان به ویژه کانون های صنفی به دلیل وظیفه ای که برای دفاع از حقوق فرهنگیان برعهده داشند، بیشترین آسیب ها را متحمل شدند به طوری که در سایه حاکمیت دولت مدعی مهرورزی و عدالت طلبی، بسیاری از فعالان صنفی معلمان در سراسر کشور بارها مورد تحدید، تبعید، ضرب و شتم، انفصال از خدمت، زندان و حتی اخراج قرار گرفتند و با وجود ادعاهای فراوان رئیس دولت نهم که همواره به معلم بودن خود می بالیده است، به جرات می توان گفت که در هیچ دوره ای از تاریخ این سرزمین، فرهنگ و فرهنگیان اینگونه مورد تعدی، ظلم و توهین قرار نگرفته اند.
همکاران گرامی
تجربه سال های گذشته ثابت نموده است که با وجود عملکرد نامناسب برخی مدیران ناکارآمد در دوره اصلاحات که منجر به بروز انفعال، بی تفاوتی و دلسردی در جامعه گردیده است، اگر تحریم یا انفعال در دستور کار قرار نگرفته بود هرگز حیثیت، افتخار و پیشینه درخشان ایران و ایرانی اینگونه دستخوش پندار، گفتار و کردار کسانی که از حداقل های لازم برای اداره کشور نیز بی بهره اند قرار نمی گرفت.
براین اساس دوستان شما در کانون صنفی معلمان، ضمن درک شرایط حساس کنونی تصمیمات زیر را اتخاذ و به اطلاع همکاران محترم فرهنگی می رساند:
۱-از آنجایی که عملکرد چهارساله رئیس دولت نهم به ویژه در زمینه آموزش و پرورش و فرهنگیان، انگیزه هرگونه دفاع و حمایت از ایشان را از بین برده است، لذا ضمن احترام به دیدگاه های شخصی همکاران محترم، انتخاب آقای احمدی نژاد را به عنوان رئیس جمهور دهم به هیچ یک از همکاران توصیه نمی کنم.
۲- از میان دو کاندیدای مطرح باقیمانده یعنی آقایان مهدی کروبی و میرحسین موسوی، با توجه به میثاق نامه ای که برای اولین بار تهیه و برای امضای این دو کاندیدا ارسال شده است و با توجه به پاسخی که کاندیداهای محترم ارسال نموده اند، اولویت بندی را به خود همکاران واگذار می کنیم.
متن میثاق نامه ای که کانون برای کاندیداها فرستاده است
از کاندیداهای محترم انتظار دارد با امضای خود خواسته های حداقلی زیر را تایید نمایند.
۱-در برنامه ریزی و بودجه نویسی، آموزش و پرورش را اولویت نخست خود قرار دهد.
۲- در انتخاب وزیر آموزش و پرورش، رای قاطبه فرهنگیان را موردنظر قرار داده، کسی را به مجلس معرفی نماید که مورد وثوق فرهنگیان بوده و بتواند از حقوق آنها در هیات دولت دفاع نماید.
۳- تشکل های صنفی معلمان به ویژه کانون های صنفی را که طی سال های گذشته ظلم های زیادی در حق آنان روا داشته شده به رسمیت بشناسد و ضمن ارتباط مستمر با آنها در جهت رفع موانع فعالیتشان از هیچ کوششی دریغ ننماید.
۴- تمامی احکام تخلفات اداری فرهنگیان را که به دلیل فعالیت صنفی خود مورد بی مهری قرار گرفته اند لغو نماید و ضمن رایزنی با قوه قضاییه در جهت حل مشکلات قضایی فعالان صنفی تلاش نماید.
۵- حقوق معلمان را به نحوی ترمیم کند که منجر به خروج آنها از خط فقر گشته و تبعیض بین دریافتی های آنان با سایر کارکنان دولت برطرف گردد.
۶- با اجرای قانون مدیریت انتخابی و همچنین استانداردسازی مدارس و تجهیز آنها به وسایل کمک آموزشی روز (آزمایشگاه، کارگاه سایت کامپیوتر و…) در جهت بهبود کیفی فضاهای آموزشی تلاش نماید.
۷- همه اصول قانون اساسی به ویژه اصل ۲۷ که حق مردم را برای برگزاری اجتماعات و راهپیمایی ها به رسمیت شناخته تایید نماید و متعهد شود که امنیت حاکمان را بهانه ای برای به خطر انداختن امنیت شهروندان قرار ندهد.
+ There are no comments
Add yours