روایتی تصویری از حضور رخشان بنی اعتماد در اکران خانه خورشیدش

گزارش: مریم رحمانی / عکس ها: علی کاوه-27 مرداد 1389

مدرسه فمینیستی:ساعت 6 بعد از ظهر روز 26 مرداد 1389، تالار بتهون خانه هنرمندان میزبان «حیات خلوت خانه خورشید» به کارگردانی رخشان بنی اعتماد بود. این برنامه را «انجمن تهیه کنندگان فیلم مستند ایران» برگزار کرد و این اکران با استقبال چشمگیری از سوی مردم روبروشد به گونه ای که بسیاری از افراد در فضای صمیمانه این جلسه ایستاده به تماشای فیلم پرداختند.

حیات خلوت خانه خورشید روایت خورشیدهایی است که اگر در جامعه عدالت اجتماعی وجود داشت فروغشان این چنین کم سو نبود. روایت زنانی است که اگر ngo ها زیر ضرب نگاه امنیتی قرار نداشتند می توانستند زندگی بهتری داشته باشند زندگی در خور یک انسان. حیات خلوت خانه خورشید روایت دو زنی است که جانانه قد علم کرده اند تا سایه یاری باشند برای زنانی ستمدیده و آسیب پذیر . دو زنی که می خواهند کرامت انسانی را در زنان معتاد شعله ور کنند. این فیلم روایت زنان قربانی است که می کوشد نگاه درستی به مخاطب درباره زنان معتاد به ارمغان آورد.

فیلم حیات خلوت خورشید درباره زنان معتادی است که به خانه خورشید به مسئولیت لیلی ارشد و سرور منشی زاده مراجعه می کنند. خانه خورشید اولین DCIتاسیس شده برای زنان معتاد در دروازه غار تهران است. فیلم روایت آسیب دیده ترین و بی پناه ترین زنان جامعه ماست . در این فیلم زنانی را می بینم که شوهران معتاد دارند و توسط آنها به اعتیاد سوق داده شده اند . در این فیلم می توان غمها و شادی های این زنان را دید. همچنین در این فیلم شاهد تلاش موسسان این DIC برای توانمندسازی این زنان و بازگرداندن زنان به زندگی هستیم. فیلم با تلخی گزنده و سوالات این زنان درباره حق خوب زندگی کردن که از آنها دریغ شده تمام می شود. بنی اعتماد فیلم رابه لیلی ارشد و سرور منشی زاده تقدیم کرده است.

بعد از نمایش فیلم منتفدینی که قرار بود به بحث و بررسی فیلم بپردازند به احترام لیلی ارشد و سرور منشی زاده جای خود را به این دو بزرگوار دادند تا درباره خاته خورشید و شرایط آن برای مخاطبین سخن بگویند. ابتدا رخشان بنی اعتماد از حاضرینی که در تمام طول نمایش فیلم ایستاده بودند تشکر کرد. خانم فیلمساز گفت فکر نمی کرده یک فیلم مستند با چنین استقبالی از سوی تماشاچی روبرو شود.وی در ادامه درباره تصمیم اش برای ساخت این فیلم گفت.

بنی اعتماد بیان کرد: من به همراه چند فیلم ساز دیگر قرار بود مجموعه با عنوان تهران من بسازیم و من خانه خورشید را انتخاب کردم .من به عنوان یک فیلمساز رسالتم نشان دادن ناهنجاری ها ست و دوست داشتم سختی های زندگی زنان معتاد و تلاش این دو عزیز را که علی رغم مشکلات زیاد به این کار سخت مبادرت ورزیدند نشان دهم. وی ادامه داد:به نظر من هرچقدر که مشکلات وجود داشته باشد اما اگر مردم تصمیم بگیرند به هم کمک کنند می توان بر این مشکلات تا حدودی غلبه کرد. در انتها نیز بنی اعتماد گفت: این فیلم را اول به این دو بزرگوار تقدیم کرده ام اما اجازه دهید این فیلم را به ستاره فرمانفرماییان بنیانگذار مددکاری در ایران تقدیم کنم که نمی دانم اکنون این ستاره در کجای این کره خاکی ساکن است. ستاره ای که جامعه ما به او دینی بزرگ دارد.

لیلی ارشد هم ضمن توصیح درباره این مرکز گفت: بیشتر این زنان در سنین پایین ازدواج کرده اند و برخی هم مدتها مجبور به تن فروشی بودند.ارشد ادامه داد: خانم بنی اعتماد فیلمی کاملا مستند ساخت .او گفت خانم بنی اعتماد یک روز همراه خانم دیگری که فیلم برداری می کرد آمد و گفت من این گوشه دفتر می نشینم تا کار شما را ببینم و اصلا برای شما مزاحمتی ایجاد نمی کنم، فعلا این کار جنبه تحقیقی دارد و بعد هقته آینده برای فیلم سازی می آییم اما بعد که فیلم برداری تمام شد گفت خوب فیلم تمام شد و من گفتم نه مگر قرار نبود هفته بعد بیایید؟ بنابراین شما هرچه دیدید کاملا مستند و همان وقایعی است که هر روز در این خانه روی می دهد. ارشد گفت در این بین خانم بنی اعتماد بعد از تعطیلی مرکز من و خانم منشی زاده را به خانه می رساند و هرجا که می بینید ما سوار ماشین هستیم در حقیقت سوار ماشین ایشان هستیم. وی ضمنا از شهردای منطقه 12 به خاطر در اختیار گذاستن مکان برای خانه خورشید تشکر کرد.

سرور منشی زاده نیز از اراده افراد گفت که می تواند سبب تغییر اوضاع سخت اجتماعی برای زنان شود. از کسانی گفت که صیمیمانه با خانه خورشید همکاری می کنند و هرآنچه می دانند در طبق اخلاص می گذارند و از آنها تشکر کرد.

جلسه با پرسش و پاسخ حضار پایان یافت.