دویچه وله: گروهی عصب‌شناسان آمریکایی و کانادایی که در مورد غریزه مادری تحقیق می‌کنند به این نتیجه رسیده‌اند که انگیزه مراقبت از نوزاد تازه متولد شده، انگیزه‌ای ذاتی نیست. این انگیزه حاصل تغییر نورون‌ها در مغز است.
پژوهشگران عصب‌شناسی آمریکایی و کانادایی با همکاری تعدادی از زنان باردار تحقیقی را در مورد انگیزه مراقبت از نوزدان تازه متولد شده آغاز کردند. در این تحقیق فعالیت‌های مغزی زنان باردار توسط دستگاه‌های ام آر تی ضبط شده است.
برای تهیه این اطلاعات از مغز زنان باردار دو تا چهار هفته پیش از تولد و سه تا چهار ماه پس از تولد نوزادشان تصویربرداری شده است.
این تصاویر نشان می‌دهند بخش خاکستری مغز زنان پس از تولد نوزاد تغییر کرده و بیشتر شده است. این تغییر شامل قسمت‌های از مغز می‌شود که درک احساسی فرد را کنترل می‌کنند. در این بخش از مغز هورمون‌هایی ساخته و ترشح می‌شوند که به هورمون‌های خوشبختی معروفند. علاوه بر این قدرت تفکر منطقی و توانایی قضاوت نیز به این بخش از مغز مربوط می‌شود.
تغییر درک احساسی مادر در اثر ارتباط نزدیک با نوزاد
نتیجه تحقیق عصب‌شناسان آمریکایی و کانادایی حاکی از آن است که این بخش در اثر ارتباط نزدیک با نوزاد رشد کرده و این رشد موجب تحول احساسی مادر شده است.
زنان بارداری که تا چند هفته پیش از تولد نوزادشان نمی‌توانستند تصور کنند که چگونه بایستی شبا‌نه‌روز از نوزادی تازه متولد شده مراقب کنند، پس از تولد نوزاد خود را با نیازهای کودک تازه متولد شده‌شان تطبیق دادند و تلاش می‌کنند که این نیازها را برطرف کند.
نکته جالب توجه در این تحقیق که در آخرین شماره مجله تخصصی “رفتار و نورون‌ها” به چاپ رسیده، رشد بخش خاکستری مغز آن‌هم در مدت چند ماه است. رشد این قسمت در مغز انسان پدیده نادری است که بر اساس تحقیقات گسترده عصب‌شناسان مورد مشابهی ندارد.
+ There are no comments
Add yours