ایلنا:استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران گفت: چون در ایران زیرساخت‌های لازم برای حمایت از زنان و کودکان طلاق پیش‌بینی نشده است افزایش نرخ طلاق می‌تواند فاجعه آفرین باشد اما اگر زیرساخت‌های لازم تعریف شده بود و دولت از زنان و کودکان طلاق حمایت می‌کرد طلاق اصلا پدیده بدی نبود. باید در جامعه فضایی فراهم شود که دیدگاه‌های منفی نسبت به زن مطلقه از بین برود.
سید حسن حسینی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا گفت: باید به سمتی برویم که حقوق زنان متناسب با جایگاه امروزی آنها لحاظ شود زیرا این به نفع خانواده است.
او گفت: مثلا وقتی زن برای خود حق طلاق می‌گیرد پایگاهی نظیر پایگاه مرد در خانواده پیدا می‌کند و نوعی برابری بین او و شوهرش ایجاد می‌شود و این مسئله می‌تواند به بهبود وضعیت خانواده کمک کند.
این استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران توضیح داد: البته باید به این نکته توجه کرد که وقتی زنی حق طلاق می‌گیرد نباید از مهریه بالا برخوردار باشد چون در آن صورت جایگاه او در خانواده از جایگاه مرد قوی‌تر می‌شود و ممکن است زن از این جایگاه خود سوءاستفاده کند. بنابراین به همان میزانی که مرد در خانواده قدرت دارد زن هم باید قدرت داشته باشد و تقسیم قدرت مناسبی در خانواده انجام شود.
حسینی بیان کرد: در ایران نیز مثل بسیاری از کشورهای دنیا زنان بیشترین درخواست‌کنندگان طلاق هستند زیرا معمولا زنان به خاطر اینکه قدرت کافی در خانواده ندارند دچار احساس نارضایتی می‌شوند و به سمت دادگاه و طلاق می‌روند ولی اگر زنان احساس کنند که در صحنه اجتماعی و خانوادگی حقوق‌شان با مردها برابر است، میزان درخواست‌هایشان برای طلاق کاهش می‌یابد.
این استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران گفت: در بیست سال گذشته طلاق همواره نرخ ثابتی در جامعه ایران داشته است اما در سال 88 یک رشد غیر طبیعی در میزان طلاق در جامعه بروز پیدا کرد و در حدود شش درصد طلاق در کشور افزایش یافت و این مسئله‌ای است که باید به آن توجه شود.
او ادامه داد: افزایش ناگهانی طلاق در ایران از آن جهت باعث نگرانی است که ما در ایران سازمان‌های حمایتی دولتی و غیر دولتی کم داریم به طوری که وقتی یک زن مطلقه می‌شود باید به خانه پدرش برگردد و مثلا پدر یا برادرش خرج او را بدهند و مدام مورد سرکوفت واقع می‌شود و دولت و حاکمیت هم هیچگونه حمایتی از این زنان نمی‌کنند و اگر کمکی هم صورت بگیرد بسیار ناچیز است. مثلا کمیته امداد و بهزیستی در رابطه با این زنان مسئولیت دارند اما آنقدر کمک‌های آنها ناچیز است که گاهی خنده‌آور به نظر می‌رسد.
او ادامه داد: خانواده‌هایی که صاحب فرزند هستند نیز بعد از طلاق دچار مشکل می‌شوند زیرا همانگونه که جامعه راهکار حمایتی برای زنان مطلقه در نظر نگرفته است برای حمایت از کودکان طلاق نیز برنامه‌ای ندارد.
حسینی گفت: آنچه در جامعه ایران باعث می‌شود طلاق نگران‌کننده باشد خود وقوع پدیده طلاق نیست بلکه تبعات اجتماعی طلاق است که ویرانگر است.
او توضیح داد: چون در ایران زیرساخت‌های لازم برای حمایت از زنان و کودکان طلاق پیش‌بینی نشده است افزایش نرخ طلاق می‌تواند فاجعه آفرین باشد اما اگر زیرساخت‌های لازم تعریف شده بود و دولت از زنان و کودکان طلاق حمایت می‌کرد طلاق اصلا پدیده بدی نبود.
این استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران گفت: هر کس یک بار متولد می‌شود و یک بار زندگی می‌کند بنابراین ما نمی‌توانیم از زن و مردی که ازدواج کرده‌اند بخواهیم که بدون اینکه از زندگی خود احساس رضایت داشته باشند با هم زندگی کنند و به عبارتی بسوزند و بسازند.بنابراین وقتی زوجین از زندگی خود ناراضی هستند باید بتوانند طلاق بگیرند و از هم جدا شوند و در واقع این وظیفه دولت است که زیرساخت‌های لازم را برای کمتر شدن مشکلات این زوج‌ها فراهم بکند. وقتی دو انسان نمی‌توانند با هم زندگی کنند تصمیم به طلاق عاقلانه‌ترین کار است زیرا همانطور که وقتی کسی زیر دیواری ایستاده است و دیوار ترک می‌خورد او فرار می‌کند تا حیات جسمانی‌اش به خطر نیفتد یک انسان عاقل وقتی حیاط روحی‌اش نیز به خطر می‌افتد باید خود را نجات دهد.
او ادامه داد: باید در جامعه فضایی فراهم شود که دیدگاه‌های منفی نسبت به زن مطلقه از بین برود و این فرهنگ‌سازی صورت گیرد که خانواده‌ها به جای تحقیر فرزندان طلاق گرفته خود آنها تحت حمایت و همدلی قرار دهند.
+ There are no comments
Add yours