گزارشی از حضور زنان ساکن ایران در برخی از کنفرانس های بین المللی زنان

27 تیر 1387

لی لی فرهادپور در لندن

لی لی فرهاد با حضور در کنفرانسی در لندن درباره صلح و جمع مادران صلح سخنرانی کرد. او سخنان اش را این گونه آغاز کرد: «اول اینکه به نظر من بحث جنگ علیه ایران فقط به اقدام نظامی‎ ‎‏ خلاصه نمی شود. از نظر من تحریم های مختلفی که علیه ‏ایران آغاز شده و هر روز هم ابعاد گسترده تری می یابد نیز در مقوله جنگ علیه ایران جای می گیرد. ‏

و دوم آنکه تحلیل های من مبنی بر تجارب شخصی ام به عنوان روزنامه نگاری است که سال هاست سعی دارد مساله جنگ ‏و تهدید علیه ایران را در رسانه ها منعکس کند و هر بار با مشکلات عدیده ای مواجه شده است.‏

من بحثم را به دو بخش تقسیم می کنم ‏‎:‎
‏ نخست تحلیل ام در مورد عملکرد رسانه های داخلی ایران در خصوص جنگ علیه ایران است و سپس تحلیل کلی ام را از ‏عملکرد رسانه های خارجی با تکیه بر رسانه های فارسی زبان خارجی خواهد بود.‏» (متن کامل سخنرانی فرهادپور را می توانید در سایتروزآنلاین بخوانید)

کنفرانس مشابهی نیز در سال گذشته در لندن در رابطه با موضوع صلح برگزار شد که در آن مینو مرتاضی به عنوان یکی از موسسان مادران صلح در آن کنفرانس شرکت کرد. الهه رستمی (مادر لی لی فرهادپور) در مورد این کنفرانس و حضور مینو مرتاضی به رادیو زمانه گفته است:

«این کنفرانس دومین کنفرانسی است که در لندن برقرار شده است و جنبش ضد جنگ انگلیس، که بخشی از جنبش ضد جنگ اروپاست، این کنفرانس‌ها را برقرار کرده است. کنفرانس قبلی سه سال پیش بود که ما از خانم الهه کولایی دعوت کردیم و آمدند. این بار هم از خانم مرضیه مرتاضی لنگرودی دعوت کردیم.» (ادامه این مصاحبه را می توانید در رادیو زمانه بخوانید)

محبوبه عباسقلی زاده در کانادا

بر اساس گزارش خبرگذاری مهر قرار است مرداماه امسال 250 استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه‌های ایران‌شناسی از ایران و سراسر جهان برای شرکت در همایش دو سالانه مطالعات ایرانی و ارائه آخرین پژوهشهای خود گرد هم آیند. از ایران محبوبه عباسقلی زاده (از اعضای سایت میدان) در این کنفرانس شرکت می کند.از افراد دیگری که در این کنفرانس شرکت دارند می توان از مهشید عبداللهی، مریم ابوالفضلی، ولی احمدی، مهدی آهویی، ژانت الکسانیان، تورج اتابکی، جلال بدخشانی، منیره برادران، محمدرضا باطنی، کامبیز بهی، آلبرتو کانترا، اومبرتو چیچتی، ریچارد فولتز، فیلیپ گرانت، فرانکلین لوئیس، سباستین هین، ماتیاس آندریاس فریتز، پرویز اجلالی، ابوالقاسم اسماعیل پور، جواد فعال علوی، امید قائم مقامی، محمدرضا قانون پرور، فاطمه قاسم زاده و فرشته مولوی نام برد.

نسرین افضلی در اسپانیا

کنفرانس دیگری در مادرید اسپانیا در تیرماه امسال (1387) برگزار شده است که از ایران نسرین افضلی از سایت میدان در این کنفرانس شرکت داشته است. طبق گزارش سایت میدان در مبزگرد آموزش، مقالاتی از تاثیر آموزش و به خصوص آموزش عالی در توانمندسازی زنان و مقاومت انان در برابر نظام مردسالاری ارائه شد. مقاله نسرین افضلی با عنوان “زنانه شدن آموزش عالی در ایران و دولت جمهوری اسلامی ایران” از سیاست سهمیه بندی جنسیتی برای جلوگیری از ورود زنان به دانشگاهها خبر می داد. در میان اسامی شرکت کنندگان تعداد زیادی ایرانی به چشم می خورد که کمتر چهره مستقلی در میان آنان دیده می شد و در کنگره حضور بسیار ناچیزی در بحثها و برنامه ها داشتند. اکثر شرکت کنندگان از ایران از دانشگاه الزهرا بودند. (ادامه گزارش را می توانید درسایت میدان بخوانید)

نسرین افضلی همچنین در هشتم فروردین ماه امسال (1387) نیز در گردهمایی که با عنوان «نقش ورزش در مقاومت، آماده سازی و بازسازی زنان مسلمان» در شهر مونترال کانادا برگزار شد حضور یافت. این گردهمایی با همکاری شبکه بین المللی زنان تحت قوانین اسلامی(WLUML) و دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کنکوردیا برگزار شد. در این کنفرانس نسرین افضلی در مورد محرومیت زنان از حضور در استادیومهای فوتبال به عنوان تماشاگر صحبت کرد و گفت: کمپین دفاع از آزادی ورود زنان به ورزشگاهها، خواهان نه گفتن به این تبعیض و دفاع از حق شهروندی زنان است تا با به چالش کشیدن سیاست جداسازی جنسیتی “سهم زنان از آزادی” را به انها بازگرداند.

فریده ماشینی، لی لی فرهادپور، فخرالسادات محتشمی پور و فاطمه صادقی در پاریس

به گزارش رادیو زمانه «سی سال جمهوری اسلامی‌، تشکلات صنفی‌، مطالبات اجتماعی و شکل‌گیری جامعه مدنی در ایران» ‌عنوان سمیناری است که در روزهای ۲۶ و ۲۷ ژوئن در شهر پاریس برگزار شد.
دفتر مطالعات و تحقیقان بین‌المللی مدرسه علوم سیاسی پاریس برگزار کننده این سمینار بود که طیفی از فعالان و اندیشمندان حوزه و دانشگاه و فعالان سیاسی و اجتماعی در آن شرکت داشتند.
در این سمینار که نمایندگانی از نهادهای مدنی و صنفی و انجمن‌های خیریه‌ و همچنین استادان دانشگاه ایرانی و فرانسوی در آن حاضر بودند شکل‌گیری و اوج و فرود نهادهای صنفی ایران در سال‌های پس از انقلاب در ایران مورد بررسی قرار گرفت.
فعالیت‌ها و فضای عمل اجتماعی و سیاسی دانشجویان، زنان، معلمان، کارگران و روزنامه‌نگاران به عنوان گروه‌هایی که در سال‌های اخیر تکاپوی اجتماعی بسیاری داشته‌اند در این دو روز محل بحث و گفتگو بود.

در پانل مربوط به زنان خانم محتشمی‌پور در سخنرانی خود به دو نمونه از نهادهای ایجاد شده به دست زنان در سال‌های اخیر اشاره کرد و گفت رویکرد دولت اصلاحات به نهادهای مدنی و توجه به سازمان‌های غیردولتی باعث ایجاد فضائی شد که به شکل‌گیری نهادهای متعددی توسط زنان انجامید.

وی به دو مورد خاص انجمن زنان پژوهشگر تاریخ و انجمن مدیران کارآفرین به عنوان دو نمونه از نهادهایی نام برد که توسط زنان شکل گرفته و رشد کرده‌اند.

فریده ماشینی سخنران دوم این نشست از نگاه دین به بررسی موقعیت زنان در سی سال پس از انقلاب پرداخت. وی گفت نمی‌توان موقعیت کنونی زنان ایران را در نسبت و نقد قدرت سیاسی حاکم دید چرا که زنان ایرانی با شتاب زیادی در حال رشد و پویائی هستند.

به گفته خانم ماشینی گرچه برخی موقعیت‌ها باعث فشار بر زنان شده و برخی موقعیت‌ها به نفع زنان بوده اما حاصل هر دو، عقب ماندگی زنان ایرانی نبوده است.

فاطمه صادقی که از ماه ها پیش با بورسیه ای مطالعاتی در هلند به سر می برد نیز سخنرانی خود را با عنوان ” جنبش زنان، تهدیدها، کاستی‌ها و نویدها” مطرح کرد.

این نشست با این بحث پایان گرفت که یک طیف از فمینیست‌های نزدیک به حکومت و علاقه‌مند به ورود به حاکمیت با نادیده گرفتن نیمه خالی لیوان تلاش می‌کنند کاستی‌های را به حاشیه برانند اما فمینیست‌هایی مثل خانم صادقی علاقه‌مند هستند حاشیه‌های کمتر دیده شده را در متن برجسته کنند و سنت‌گرایان و نزدیکان به حاکمیت را در این مورد به چالش بکشند.

کنفرانس بنیاد پژوهش های زنان، بدون حضور زنان فعال ساکن ایران

در کنفرانس سالانه بنیاد پژوهش های زنان امسال نیز مانند سال گذشته از حضور زنان از ایران محروم بود. هرچند اکثر سخنرانان و حاضران زنان ایرانی بودند اما از ایران هیچ زنی موفق به حضور در این کنفرانس نشد.

سال گذشته که قرار بود فرناز سیفی و منصوره شجاعی (دو تن از اعضای مرکز فرهنگی زنان و از اعضای کمپین یک میلیون امضاء) در این کنفرانس شرکت کنند، توسط نیروهای امنیتی از حضور در این کنفرانس منع شدند. و از این رو امسال نیز با توجه به فضای امنیتی ایجاد شده حول این کنفرانس، زنی از ایران نتوانست در این کنفرانس حضور یابد.

به گزارش رادیو زمانه نوزدهمین همایش سالانه «بنیاد پژوهش‌های زنان» امسال از چهارم تا ششم جولای برابر با ۱۳ تا ۱۵ تیردر حالی در شهر برکلی در شمال ایالت کالیفرنیا برگزار می‌شد که جنبش زنان ایران بیش از هر زمان دیگری در کانون توجهات داخلی و خارجی قرار داشته و چنان که در بیانیه افتتاحیه همایش نیز ذکر گردید، بسیاری از زنان معتقدند که دیگر زمان آن رسیده که از جنبش زنان به عنوان جنبشی مستقل و فراسوی یک حرکت محلی تقدیر شود.

بنیاد پژوهش‌های زنان که خود را سازمانی غیردولتی و فارغ از هرگونه وابستگی مذهبی یا سیاسی معرفی می‌کند، در سال ۱۹۹۰ به همت جمعی از زنان اندیشمند ایرانی در شهر بوستون امریکا تاسیس شد و از آن زمان تا کنون سالانه همایشی را در یکی از شهرهای امریکای شمالی یا اروپا برگزار می‌کند و در آن به بررسی وضعیت زنان ایرانی در داخل و یا خارج از ایران می‌پردازد. عنوان همایش امسال «نیازهای اساسی زنان ایرانی در زمان حال» بود.

اولین کنگره بین المللی موزه زنان دنیا، از حضور زنان از ایران محروم ماند

اولین کنگره بین المللی موزه زنان دنیا درشهر «میرانو» واقع در شمال ایتالیا در روز 22 خرداد افتتاح شد. از ایران، منصوره شجاعی فعال جنبش زنان و عضو کمپین یک میلیون امضا؛ برای شرکت در این کنگره دعوت شده بود که به علت ممنوع الخروج بودن موفق به شرکت در مراسم نشد.پاسپورت وی در فرودگاه هنگام سفر توسط نیروهای امنیتی ضبط شده بود.

شیرین عبادی، مادرافتخاری این موزه، با پیامی به تمام زنان دنیا برای همبستگی بیشتر مراسم را که به مدت سه روز ادامه داشت افتتاح کرد.

همزمانی این روز با سالگرد 22 خرداد، روز همبستگی زنان در ایران موجب شد که 20 سازمان شرکت کننده از 15 کشور، همبستگی خود را با فعالان جنبش زنان ایران، 22 خرداد و کمپین یک میلیون امضا رسما اعلام کنند.

سازمان های شرکت کننده از کشورهای ویتنام، سودان، سویس، اسپانیا، سنگال، امریکا، نروژ، مکزیک ایتالیا، آلمان، دانمارک، گینه، اتریش، آرژانتین و چین بودند.

برنامه اهدای جایزه اولاف پالمه بدون حضور پروین اردلان یعنی دریافت کننده آن برگزار شد

به گزارش سایت تغییر برای برابری پروین اردلان که برای شرکت در مراسم اهدای جایزه اولاف پالمه ، عازم استکهلم بود ، پس از انجام تشریفات قانونی خروج از کشور و سوار شدن به هواپیما ، با حکم دادستانی از هواپیما پیاده شد و پس از آن نیز گذرنامه وی ضبط شد .

وی در گفتگو با تغییر برای برابری اظهار داشت : من نه ممنوع الخروج بودم و نه هنگام کنترل گذرنامه در این زمینه صحبتی با من شد ، اما بعد از آن که سوار هواپیما شدم ، اسمم از بلندگوی هواپیما اعلام شد و با آمدن ماموران فرودگاه ، به کادر پرواز ایر فرانس گفته شد که من ممنوع الخروج هستم و نمی توانم از ایران خارج شوم . وی اضافه کرد ، پس از ضبط گذرنامه ، به من برگه ای داده شد که طبق آن باید طی روزهای آینده ،برای رسیدگی به وضعیت ممنوع الخروجی ام به اداره کل امور گذرنامه نهاد ریاست جمهوری مراجعه کنم .

بنیاد مستقل و غیر دولتی اولاف پالمه ، قرار بود در تاریخ 6 مارس جایزه سال 2007 خود را به پاس تلاشهای برابری خواهانه در جنبش زنان به پروین اردلان اهدا کند.

نسرین ستوده در مورد ممنوع الخروجی برخی از فعالان جنبش زنان که همگی از اعضای کمپین یک میلیون امضاء هستند گفت: بسیاری از فعالان حقوق زنان به موجب چنین احکامی که اساس و مبنای آنها کاملا نامشخص است تاکنون ممنوع الخروج شده اند. پروین اردلان و طلعت تقی نیا نیز از دیگر کسانی هستند که به همین ترتیب و بدون ارائه حکم قضایی تا کنون ممنوع الخروج شده اند.

در واقع سه تن از کسانی که به طور رسمی ممنوع الخروج هستند یعنی پروین اردلان، منصوره شجاعی و طلعت تقی نیا همگی از اعضای فعال کمپین یک میلیون امضاء هستند. نکته جالب توجه آن است که این اعضای کمپین یک میلیون امضاء نه تنها ممنوع الخروج شده اند و از حق سفر رفتن محروم شده اند، بلکه به خاطر سفرها و کنفرانس هایی که در آن شرکت نکرده اند، به دادگاه احضار و بازجویی می شوند. به طوری که روز 24 تیرماه 1387 برای نسرین ستوده و منصوره شجاعی به جرم سفری که نرفته اند در دادگاه انقلاب پرونده تشکیل شده است. پیشتر نیز طلعت تقی نیا و فرناز سیفی و… هنگام رفتن به هندوستان برای شرکت در کارگاهی آموزشی، دستگیر و زندانی شدند و پس از آن بارها مورد بازجویی قرار گرفتند و هنوز پرونده های آنان در دادگاه انقلاب باز است.

پیشتر نیز پاسپورت سوسن طهماسبی یکی دیگر از اعضای کمپین، هنگام خروج از کشور توسط ماموران امنیتی ضبط شد هرچند پس از مراجعات متعدد وی پاسپورت طهماسبی به وی بازگردانده شد، اما با توجه به فضای به وجود آمده برای فعالان کمپین یک میلیون امضاء عملا از هرگونه ارتباط و حضور آنان در کنفرانس های بین المللی و ارتباط با جنبش جهانی زنان و فمینیست های ایرانی خارج از کشور به شدت جلوگیری به عمل می آید.