کمپین یک میلیون امضا و گسترش گفتمان برابر خواهی در آستانه 3 سالگی (2)

بسیاری از شخصیت های هنری و اساتید دانشگاه هم در طول 2 سال فعالیت کمپین با اعلام حمایت از خواسته های کمپین و یا موضع گیری در باره حقوق زنان عملا به گسترده شدن کمپین یک میلیون امضا کمک کردند. در ادامه نگاهی داریم به اخبار و نوشته های هر کدام از این گروه ها در طول دو سال فعالیت کمپین یک میلیون امضا .

اساتید دانشگاه و هنرمندان

بهشید ارفع نیا : تاوان قانون نامناسب تابعیت را زن ایرانی می پردازد

یکی از مهم ترین بحث های مطرح شده حوزه زنان در سالهای اخیر، بحث ازدواج زنان ایرانی با مردان غیر ایرانی و به ویژه افغانی و مشکلات بسیاری که این زنان و فرزندان آنها به آن دچار شده اند بوده است. دامنه و شدت این مسایل تا به آن جایی شدت یافت که مجلس شورای اسلامی را وا داشت تا ماده 976 قانون مدنی را بار دیگر مورد بررسی قرار دهد. سرانجام چندی پیش مجلس اعلام کرد که در این ماده، تغییراتی صورت داده است تا شرایط اخذ تابعیت برای کودکان زنان ایرانی تسهیل شود.اما تامل بیشتر بر تغییرات اعمال شده، حاکی از تضادها و شرایطی به مراتب دشوارتر است.

ثریا شیبانی، انسان شناس:قوانین مربوط به زنان در ایران با واقعیت جامعه همخوان نیست

کمپین یک میلیون امضا مبارزه صلح آمیز جنبش زنان در ایران است و نباید این حرکت ها به خاطر برخوردهای قهری متوقف شود
این را “ثریا شیبانی تریمین” مردم شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه اکسفورد می گوید.او می گوید من خارج از ایران زندگی می کنم وبرایم راحت است که درباره جنبش زنان ایران صحبت کنم اما همه زنانی را که به زندان رفته اند و امنیت اشان به خطر افتاده را تحسین می کنم.

مجید تولایی: “کمپین” بزرگ ترین الگو برای جنبش دموکراسی خواهی است

تغییر برای برابری : سردبیر ماهنامه توقیف شده “نامه” کمپین 1 میلیون امضا را نشانه بلوغ سیاسی اجتماعی جنبش صد ساله زنان ایران عنوان کرد و با تاکید بر ارتباط چهره به چهره ، این کمپین را الگوی حرکت های دیگر سیاسی اجتماعی در ایران دانست. او کمپین 1میلیون امضا را بزرگترین دست آورد و الگو برای جنبش دموکراسی خواهی ایران برشمرد و با تاکید بر روش های ارتباط با مردم گفت:« روش کمپین برای تاثیر گذاردن و نه تنها مطرح شدن، به قدری مهم است که فعالان عرصه های مختلف همگی باید از این حرکت درس بگیریم».

فریده ماشینی: به نظر می‌رسد درقرآن اصل برتک‌همسری است

یک پژوهشگر علوم دینی معتقد است تحقق مسایل مطرح شده در قرآن در مورد زنان بر عهده دولت تأمین اجتماعی است؛ اما به دلیل برداشت مردانه از خطاب‌های قرآن، این وظیفه در طول تاریخ بر عهده مردان بوده است.

ماشینی با تأکید بر این که به نظر می‌رسد تصمیم‌گیری راجع به طلاق در دست حکومت و مرجع قضایی است، گفت: خطاب‌های عام در آیات قرآن بر اساس دستور زبان عرب به مردان نسبت داده شده است، در حالی که جاری شدن صیغه طلاق صرفا باید توسط نهاد قضایی باشد نه مرد.

پوران درخشنده: تغییر قوانین خواست همه زنان است

پوران درخشنده، کمپین یک میلیون امضا را برخواسته از نیازهای واقعی زنان ایران خواند و با تاکید بر پایگاه اجتماعی مطالبات حقوقی جنبش زنان از این حرکت به عنوان حرکتی اجتماعی تاثیر گذار یاد کرد.
کارگردان فیلم” بچه های ابدی” مطالبات جنبش زنان ایران را مطالبات همه زنان دانست و گفت:« وقتی پای مطالبات حقوقی در میان است نمی توان گفت که حرکت تنها زنان طبقه متوسط را در بر می گیرد. همه زنان درگیر اجحاف قانونی هستند و اتفاقا این زنان طبقه پایین جامعه هستند که آسیب پذیری بیشتری در مقابل قانون دارند ».

آنت هنمن، صدای بخشی از زنان خاموش خاورمیانه

آنت هنمن یک کارگردان هلندی مقیم ایتالیاست که مسائل و مشکلات زنان خاورمیانه از دغدغه‌های اصلی اوست. او همچنین در حمایت از جنبش زنان ایران شروع به جمع آوری امضا از شهروندان و چهره‌های سرشناس سیاسی ایتالیا کرده است.
آنت در حرکتی نمادین و در حمایت از “کمپین یک میلیون امضا” در ایران به جمع آوری امضا برای این کمپین پرداخته است. او تا کنون موفق شده، امضای بسیاری از شخصیت‌های سیاسی، از جمله ریکاردو ننچینی، فرماندار ایالت توسکانی ایتالیا، بسیاری از اعضای شورای شهر فلورانس و همچنین تعدادی از برگزارکنندگان جشنواره تئاتر ولترا را جمع‌آوری کند.

بهمن جلالی : موفقیت کمپین به خاطر گستردگی، تنوع محیط و فضایش است

بهمن جلالی (متولد 1323-تهران )عکاس مستند نگاری است که عکس هایش از 60 روز انقلاب و خرمشهرجزو تاثیرگذارترین عکس های تاریخ ایران است .
او از حامیان و امضاکنندگان بیانیه کمپین یک میلیون امضا برای تغیر قوانین تبعیض آمیز است
به نظر او خوبی کمپین این است که روی این ده مورد مشخص حقوقی دست گذاشته است. روی حقوقی که از زنان دریغ شده است. این یک امتیاز بزرگ است برای جذب افراد. در جامعه ما متاسفانه بسیاری از زنان حقوق خودشان را نمی شناسند. من در جنبش زنان حرکت دیگری را نمی شناسم که به اندازه کمپین موفق شده باشد و این موفقیت هم به خاطر گستردگی و تنوع محیط و فضایش است .

الیزابت الس : در راه آزادی گام بردار، یاد خواهی گرفت چگونه از آن استفاده کنی

الیزابت الس در سفری که به ایران داشته است کمپین یک میلیون امضا را اینگونه می بیند: آنچه که به نظر من در هر جنبشی در هرجای دنیا بسیار اهمیت دارد و من از آن دفاع می کنم، خواست برابری حقوقی است. نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که وقتی در کشوری مسلمان زندگی می کنی، مشکلات بزرگتری وجود دارد. حرکتی که در حال پیشروی است، چه در فرم و چه در ایده ای که از آن دفاع می کند، بسیار واقع گراست اگر بتواند آموزش را به سطح عمومی ببرد. آنچه را که امروز دیدم و به نظر من بسیار درخشان است، جوان بودن کنش گران جنبش است و اینکه همه شما از یک بلوغ فکری برخوردارید که توانایی مدیریت کمپین را به شما می دهد و این باعث تعجب من شد، چون در عین جوانی از نظر فکری هم پخته و هم بسیار جدی هستید. بر اساس آنچه که دیدم شما بسیار آرام هستید و این آرامش شاید به تاریخ تان مربوط باشد. در واقع همین آرامش به شما اجازه می دهد که به هم گوش کنید، گرچه ممکن است موضع گیری های متفاوتی داشته باشید و جایگاه های مختلفی را اشغال کنید.

هلن سیکسوس : درپیشبرد مبارزه باید از همه امکانات سود جست، تنزه طلبی در این میدان معنایی ندارد

هلن سیکسوس پیرامون جنبش یک میلیون امضا می گوید:
طبیعی است که از چنین جنبشی حمایت کنم. فکر می کنم همبستگی حداقل کاری است که می توانم انجام دهم و البته این به معنای یک وضع گیری همراه با تبختر برای درس دادن به دیگران نیست . می باید شرایط کشور ، گذشته آن و نیر وهای سیاسی و اجتماعی آن را در نظر گرفت. در کشوری مثل ایران شاهد ظرفیت های بزرگ فرهنگی همراه با شرابط متناقص سرکوب و پیشرفت هستیم. برای مثال در گنجینه فرهنگ ایران حضور زنان شاعر بزرگی مثل فروغ فرخزاد اهمیت بسیار دارد . به گمان من می باید بر همه منابعی که در نوسازی و تحول به کار می آیند تکیه کرد. محدود شدن در حصار یک فرهنگ و عدم امکان جابجایی و سفر مهلک است. معتقدم تبادل و گردش اطلاعات در عرصه بین المللی بسیار مهم است و باید به انتقال هر چه بیشتر اطلاعات یاری رساند.

بابک احمدی‌: رهایی زنان نتیجه‌ی مبارزات خود زنان است‌

بابک احمدی ویژگیهای کمپین یک میلیون امضارا اینگونه بیان میکند: کمپین یک میلیون امضا فعالیتی مدنی و نمایان‌گر حق اعتراض شهروندی و خواست دگرگونی قوانین با شیوه‌هایی قانونی و مسالمت‌آمیز است‌. کنشی است دمکراتیک‌، سنجیده و غیرخشن که می‌تواند فراتر از اقدام برای دست‌یابی به اهداف خود درسی برای دیگر مبارزان راه آزادی نیز باشد. این کمپین با توجه به ضرورت ایجاد آگاهی اجتماعی در میان زنان ستم‌دیده موقعیتی انتقالی را فراهم می‌آورد، یعنی خواست‌هایی مشخص و صریح را پیش می‌کشد که در جریان مبارزه‌ای بخردانه منجر به پیدایش و گشایش خواست‌هایی دیگر و تازه‌تر خواهند شد. هدف کمپین مهم و دسترس‌پذیر است‌. با توجه به ژرفا و آشکارگی نابرابری اجتماعی و حقوقی زنان با مردان در ایران زمینه‌ی واقعی و عینی برای جمع‌آوری یک میلیون امضا در اعتراض به تبعیض مندرج در قوانین وجود دارد. فعالیت دمکراتیک در راه این هدف زمینه‌ی ذهنی مساعدی را می‌آفریند و می‌توان با پشتوانه‌ی مواضع یک میلیون شهروند ایرانی اهداف دیگری را برای ادامه‌ی مبارزه تعیین کرد. به بیان دیگر، کمپین پایان مبارزه نیست‌، ادامه‌ی مبارزات پیشین و راه‌گشای فعالیت‌های آینده است‌.

شیرین احمدنیا: عدم تمرکز مکانی و زمانی قدرت نفوذ و دامنه انتشار پیام کمپین را گسترش داده است

به نظرشیرین احمدی کمپین یک میلیون امضا، حرکت سودمندی است به ویژه این که مخاطبین آن مردم عادی و نه الزاماً اقشار تحصیلکرده تر جامعه( یا الیت) هستند. البته واقعیت این است که عدم آشنایی کافی در مورد شرایط زندگی و حقوق زنان را ما چه در مورد زنان تحصیلکرده تر و چه در مورد زنان بی سواد و کم سواد شاهد هستیم و الزاماً افزایش سطح تحصیلات در میان بسیاری از زنان ما منجر به افزایش آگاهی ایشان در زمینه ی وضعیت نابرابری جنسیتی موجود نگردیده است. امتیاز دیگر این که، این حرکت، هم زنان و هم مردان را مخاطب و هدف قرار داده است برای آگاهی بخشی و حساس سازی که ویژگی حائز اهمیتی است چرا که مسائل زنان به هیچ وجه صرفاً با اراده ی زنان به تنهایی قابل رفع و اصلاح نیست و همکاری و همراهی مردان را نیز می طلبد. نکته ی مهم دیگر این که عرصه ی آموزش و گسترش و ارتقای آگاهی ها در جریان تعامل بین فردی، عملاً قلمرو مشخص و محدودی را در بر نمی گیرد و در هر کجا که امکان گفت و گو و ارتباط با افراد فراهم می آید می توان این فعالیت مثبت را تحقق بخشید.

فریده غیرت: تغییر قوانین تبعیض آمیز، خلاف شرع و مقابله با نظام نیست

فریده غیرت، وکیل دادگستری و اولین زن نایب رییس کانون وکلای ایران، معتقد است موارد نقض قانونی حقوق زنان در کشور ایران به قدری زیاد است که دیگر جایی برای کتمان آن باقی نمانده است و تلاش هایی که برای رفع این تبعیض ها صورت می گیرد، نه تنها خلاف شرع و سیاسی نیست بلکه باید از آن حمایت هم کرد.او که از حامیان اولیه کمپین یک میلیون امضا است دلیل حمایتش را اینگونه بیان میکند:
در شرایطی که موارد نقض قانونی حقوق زنان به حدی رسیده ایت که دیگر بر کسی پوشیده نیست و نمی توان آن را کتمان کرد، با هر تلاشی که توسط گروه های زنان برای رفع این تبعیض ها صورت گیرد، موافق هستم. متاسفانه تضییعاتی که نسبت به حقوق زنان در قانون وجود دارد، به قدری زیاد است و با کمال تاسف حرکت اصلاح و تغییر این قوانین بعد از انقلاب به قدری کند بوده که باعث نگرانی همه ما شده است. ما از همه دنیا در این مورد عقب هستیم حتی از کشور عربستان، هند و مراکش که کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان را پذیرفته اند ولی ایران هنوز به این کنوانسیون نپیوسته و این تبعیضات را قانونی می شمارد در حالی که چرا باید این طور باشد؟
و وقتی بحث کمپین یک میلیون امضا مطرح شد، آن را حرکتی در همین راستا تشخیص دادم و هیچ حرکت اشتباه و یا حرکت سیاسی را هم پشت آن ندیدم به همین دلیل از این کمپین حمایت کردم.
کمپین برای نخستین بار مسئله برابری جنسیتی در ایران را به یک مسئله ملی تبدیل کرده است

گفتگو با فرهاد خسرو خاور، جامعه شناس ایرانی و استاد مدرسه عالی علوم اجتماعی پاریس

فرهاد خسروخاور، جامعه شناس ایرانی و استاد مدرسه عالی علوم اجتماعی پاریس از امضاء کنندگان بیانیه «کمپین یک میلیون امضاء برای تغییر قوانین تبعیض آمیز » است او در جواب اینکه چرا بیانیه کمپین را امضا کردید می گوید:
من بیانیه کمپین را امضاء کردم، زیرا فکر می کنم نیمی از جمعیت ایرانی باید همان حقوق و وظایفی را داشته باشد که نیمه دیگر آن دارد؛ با توجه به اینکه نیمه دیگر یعنی زنان در حال حاضر از همان سطح تحصیلات و آگاهی برخوردارند که مردان.
در ادامه از ویژگی های کمپین میگوید: این نخستین بار است که مسئله برابری جنسیتی (در ایران) به یک مسئله ملی تبدیل می شود و این بار طرح این مسئله در عرصه عمومی نه از طریق احزاب سیاسی، سندیکاها و حتی روشنفکران که از طریق جنبشی صورت می گیرد که بانیان آن را زنان فعال از پایین تشکیل می دهند که چندان هم قابل رویت نیستند و به همین دلیل بسیار تاثیرگذارند.

سیمین بهبهانی : کمپین یک میلیون امضاء، اتمام حجت است

خانم بهبهانی، از اولین حامیان کمپین یک میلیون امضاء،در پاسخ بهاین سوال که این حرکت را چگونه می‎بینید ؟ می گوید:
به ‎نظر من این کمپین به اصطلاح یک “اتمام حجت ” است که شما با دلیل و مدرک به جامعه نشان می‎دهید که فراخوان شما و کاری که انجام می‎دهید مورد توجه همه هموطنان شماست که از افراد فرهیخته، دانشگاهی، اهل قلم، فعال اجتماعی، کارمند، دانشجو، زن خانه‎دار شهری و روستایی و… به آن ملحق شده‎اند. در واقع آوردن یک حجت است که دیگر هیچ‎کس به شما انگ خشونت نزند و حق‎خواهی و تلاش برای عدالت و برابری زنان حق‎طلب را دال بر ایجاد خشونت و بلوا ندانند. چون فضای این کمپین و این حرکتی که آغاز شده فضایی متفاوت است که صدالبته به دنبال حرکت‎های حق‎طلبانه قبلی در 22 خرداد در میدان هفت تیر بوده و هدفش رسیدن به برابری حقوقی و رفع تبعیض است اما فضای آن با حضور وسیع همه مردم و جمع آوری امضای یکایک آنها فضای متفاوت به وجود می‎آورد که بافضایی که در میدان هفت تیر ایجادشد وخشونت هایی که بر شما رواشدفرق دارد یعنی دیگر کسی نمی تواند به شما انگ بزند.

رزا قراچورلو: تو پای به راه در نه و هیچ مپرس

رزا قراچورلو که یکی از حامیان این کمپین هستند، درابره اینکه چه ویژگی ای در این حرکت موجب شد که به حمایت از آن بپردازد، می گوید:
روزی که بیانیه کمپین به من داده شد من در حضور عده زیادی از خانمها و آقایان وکیل بودم و یکی از دوستان خوب من، یکی از خانمهای وکیل این بیانیه را داد و همه خانمها با رغبت و به سرعت آن را امضا کردند ولی برای من جای تاسف این بود که حتی آقایان وکیلی که در آن جمع بودند و به هر حال من انتظار داشتم حداقل آنها مدافع حقوق زنان باشند تقریبا با شوخی و خنده از امضای آن سر باز زدند. عقیده من شخصا این است همانطور که سرکار خانم سیمین بهبهانی و خانم شهلا لاهیجی که اخیرا خواندم جایزه بین المللی آزادی نشر را دریافت کرده اند، فرمودند، این جمع آوری یک میلیون امضا برای حذف نابرابریها بین زن و مرد حداقل کاری ست که نهادهای مدنی و سازمانهای غیر دولتی می توانند انجام دهند. ارزش و اهمیت خیلی زیادی دارد ولی واقعیت عرض کنم متاسفانه آن روز آقایان وکیل بر خلاف انتظار من امضا نکردند. عجیب است که آقایان حتی آنها که در سطوح تحصیلکرده هستند انگار نمی خواهند این نابرابریها از بین برود. اما خانمهای وکیل خیلی خوب استقبال کردند. حتی یکی از آقایان دفتر پرسید، آیا این بیانیه به این معناست که اگر مردی می تواند چهار زن بگیرد زن هم بتواند چنین کاری کند؟ یعنی این آقا برابری را در این می بیند. یا اینکه اگر مردی زنش را با مرد دیگری دید و توانست وی را بکشد زن هم بتواند چنین کاری کند؟ پاسخ ما چنین بود که نه، برابری به معنای برابری در دیه، ارزش یکسان در شهادت دادن و دیگر حقوق انسانی ست و اینکه خونمان نصف خون مرد محسوب نشود. آن روز بحث پیرامون این موضوع زیاد بود.

شیرین عبادی:باید مطالبات زنان را به سطح جامعه ببریم

شیرین عبادی از امید به فعالیت های فعالان جنبش زنان که با یکدیگر دست به اجرای “کمپین یک میلیون امضا” که کار گروهی دراز مدتی است زده اند، می گوید:
من همواره به آینده امیدوار هستم. روزی که امید خود را از دست بدهم دیگر نمی توانم فعالیت کنم.آیا شما دونده ای را سراغ دارید که با علم به اینکه خواهد باخت وارد مسابقه ای بشود؟به همان دلیلی که قانون حضانت که در ابتدا می گفتند دستور اسلام است و مخالفت با آن کفر تغییر کرد،به همان دلیل که امروز بار دیگر دو زن مستشار داریم، من امیدوار هستم که روزی حقوق برابر برای زن و مرد در ایران داشته باشیم و این موضوع هیچ مغایرتی هم با شرع و اسلام ندارد. مهم ترین نکته این کمپین رویارویی فعالان با زنان است. یعنی وقتی شما با زنی صحبت می کنید، صرف نظر از اینکه این زن امضا بکند یا نه و یا اینکه تعداد امضاها چقدر بشود،اولین و مهم ترین نتیجه این است که او را با حقوقش آشنا می کنید. بار دیگر می گویم تا مساله ای در اجتماع مورد بحث قرار نگیرد، راه حلی نیز برای آن پیدا نخواهد شد.

کیوان صمیمی: کمپین یک میلیون امضاء، سرمایه گذاری در عرصه عمومی

به اعتقاد کیوان صمیمی کمپین یک میلیون امضا در هر صورت موفق خواهد بود:
به‎نظرمن موفق می‎شود. ولی فکر می‎کنم موفق شدن این نیست که در پایان به‎بینیم قوانین تبعیض‎آمیز الزاما همه و یا بخشی‎شان تغییر کرده‎اند. روش ”چهره به چهره“ که در این کمپین شما پی گرفته‎اید چون باعث سرمایه‎گذاری در عرصه‎ی عمومی می‎شود خود به‎خود موفقیت‎‎آمیز خواهد بود یعنی موفقیت‎ این حرکت در ذات خودش نهفته است. یعنی وقتی هر کدام از شما به یک شهروند (به ویژه زنان) مراجعه می‎کنید و شروع به صحبت با زنان مختلف می‎کنید در پایان این گفتگوی هرچند کوتاه، حتا اگر آن فرد مقداری از صحبت‎های مراجعه‎کننده پیرامون تضیع حقوق زنان را به‎پذیرد، این به‎نظرم یک موفقیت است. حتا اگر فقط یک سئوال در ذهن مخاطب ایجاد شود باز هم عملی موفق انجام شده است.

پروفسور والنتاین مقدم: گفتمان جنبش زنان در ایران در حال حاضر یک گفتمان بین المللی ومبتنی بر بیانیه های حقوق بشر است

پروفسور والنتاین مقدم درحال حاضرمدیر بخش مطالعات زنان دانشگاه پرودو (آمریکا) است. پروفسور مقدم بنیانگذارسازمان مطالعات زنان خاورمیانه می باشد در گفتگویی به ذکر ویژگی های جنبش زنان در ایران می پردازد : حدودا ده سال قبل من با گروهی از فعالان حقوق زن ایران گفتگویی داشتم در این خصوص که آیا چیزی به نام جنبش زنان در ایران وجود دارد یا نه ؟ در آن زمان من از یک دیدگاه نسبتا سخت گیر جامعه شناسی اعتقاد داشتم که در آن زمان چیزی به نام جنش زنان در ایران وجود نداشت . جنبش دانشجویی وجود داشت منتها جنبش زنان وجود نداشت. من اعتقادم براین بود که در آن زمان ما در مرحله ما قبل جنبش بودیم.
این ایده در از آن زمان برای برخی از دوستانم ناراحت کننده بود، به هر حال اعتقاد من مبتنی بریک نگرش جامعه شناختی بود. در آن زمان زنان عملا به عنوان زنان برای حقوق زنان کاری انجام نمی دادند. به هر حال باید توجه داشت که حتی در زمان دولت اصلاحات خاتمی نیز جنبش زنان در ایران به شدت تحت فشار بود ومخالفت بخشهایی از حکومت همواره مانع از حرکتهای جنبش زنان در ایران می شده است. اما در حال حاضر قطعا می توان گفت که ما در ایران جنبش زنان داریم.

آذین موحد: هنر باید جریان ساز باشد و به حرکت های اجتماعی زندگی بدمد

[http://www.4equality.info/spip.php?…]دکتر آذین موحد تحصیلات دکترای موسیقی با تخصص نوازندگی و هنرهای اجرایی را در دانشگاه ایلی نوی آمریکا به پایان رسانده و تحقیقات فوق دکترای خود را در علوم نوازندگی در دانشگاه هاروارد انجام داده است. آذین موحد در روز زن امسال جایزه ی برترین زن ایران در عرصه ی موسیقی کلاسیک را نزد مسئولان اهدای این جایزه به امانت گذاشت .
در گفتگویی در سایت تغییر برای برابری در مورد کمپین یک میلیون امضا اینگونه می گوید:
با توجه به مطالعات و اطلاعاتی که اخیرا پیدا کردم نقطه قوت آن موضوع آگاه سازی است که قبلاً اشاره کردم اما همیشه در زمینه کمپین های جمع آوری امضاء از زمان نوجوانی نگرانی ام این بود که چه طور کمپینی که با جمع آوری امضاء شروع می شود به یک هدف و در قالب یک جنبش مؤثر استمرار میابد. در این شرائط فقط با امضاء ابراز تعهد کردن کافی نیست بلکه عمل کردن مهم است. ما به چه صورت می خواهیم این تجربه و پشتیبانی را که از طریق امضاء ها جمع آوری کرده ایم به عمل نزدیک کنیم. فعلآ هدف کمپین یک چنین چیزی نیست ولی این جور کمپین ها در دراز مدت باید یک هدف اینچنینی داشته باشد و من فکر می کنم اینجاست که نقب زدن به این ارتباط بسیار مشکل می شود کما اینکه خیلی از جریانهای فرهنگی اجتماعی به این معضل می رسند و اگر یک ساماندهی فکری و برنامه عمل منسجم برایش ترسیم نشده باشد یا به فراموشی سپرده می شود یا در مقطعی اثر خود را از دست می دهد و از بین می رود.

محمد شریف: خواسته های زنان جزء حقوق بنیادین بشر، و حقوق بنیادین کف تمام خواسته هاست

محمد شریف در پاسخ به این سوال «کاری که جنبش زنان در پیش گرفته یعنی طرح خواسته تغییر قوانین, کاری است که حقوقدان ها آن را به لحاظ حقوقی امکان پذیر می دانند. شما چقدر این را عملی می بینید؟ آیا در چارچوب قوانین کنونی می توان این اصلاحات را به نفع عموم جامعه به دست آورد؟» می گوید:
دو مشکل بر سر راه است, یکی مشکل شکلی و دیگر ماهوی است. مسئله شکلی در کشور ما به این ترتیب است که اصلاح قوانین مد نظر ما باید توسط نمایندگان مردم صورت بگیرد. در حالی که نمایندگان کسانی هستند که شورای نگهبان از طریق نظارت استصوابی آنها را انتخاب کرده باشد و بعد مردم آنها را انتخاب کنند. یعنی در مرحله اول نمایندگان باید به گونه ای عمل کنند که رضایت شورای نگهبان را به دست آورند و در درجه دوم رضایت مردم را. اگر نمایندگان بدانند که انتخابشان در دست مردم است, ناچارند آنها را راضی نگه دارند و در این حالت در برابر آنها پاسخ گویند. اما این مسئله به دلیل انتخاب دو مرحله ای زیر سوال است. پس نمایندگان به گونه ای عمل می کنند که دوباره بتوانند کاندیدا شوند. پس اگر سوال این باشد که آیا جنبش زنان از این طریق پیش خواهد رفت؟ پاسخ آن است که از طریق کدام پارلمان؟ زیرا دغدغه اول نمایندگان آن است که, چه کنم که تایید صلاحیت شوم, نه آنکه چه کنم که مردم مرا انتخاب کنند.
مشکل بعدی مشکل ماهوی است, مبنای خواسته زنان برحق و مشروع است, البته نه براساس آن دید ایدئولوژیکی که در سوال قبل مطرح شد. فرهنگ عمومی جامعه آمادگی پذیرش خواسته زنان را دارد. زیرا اقشار عمومی جامعه، به جز تعداد کمی، زنان و مردان را برابر حساب می کنند. در نتیجه این خواسته ها برحق است, زیرا دید عموم جامعه می گوید که چه چیز عادلانه است. اما از آنجا که باید از طریق پارلمان کنونی حل شوید می رسیم به معضلی که دیگر خاص زنان نیست و مشکل کل کسانی است که خواسته ای را پیگیری می کنند.

عبدالفتاح سلطانی : برخورد سخت افزاری با فعالان جامعه مدنی نشانه کم تحملی است

اخیرا شاهدیم که دستگاه قضایی و امنیتی دربرابر حرکت مسالمت آمیز و حق طلبانه زنان اقدامات بازدارنده زیادی انجام می دهد. صدور و اجرای احکام ناعادلانه علیه فعالان جنبش حقوقی زنان با این اتهام که آنان امنیت ملی رابه خطر انداخته اند و قصد براندازی دارند از جمله ی این اقدامات است. طی یک سال اخیر حرکت های زنان با تهدید فراوان رو به رو بوده است.
و اما عبدالفتاح سلطانی حقوق دان و از وکلای کانون مدافعان حقق بشر در این باره می گوید: به طور کلی فصل سوم قانون اساسی و مقدمه قانون اساسی به صراحت حق آزادی بیان و عقیده را مجاز شمرده است. طبق اصل 8 قانون اساسی از دیدگاه شرعی مردم نه فقط حق بلکه تکلیف دارند که دولتمردان را نصیحت کنند و از آنها بخواهند که از رفتارهای ناشایست دست بردارند.

نعمت احمدی: بازنگری در قوانین به کیان خانواده کمک می کند

دکتر نعمت احمدی از وکلایی است که در عین حمایت از کمپین به آ ن نیز انتقاد دارد. با خنده می گوید بنویسید که من حتی یک حساب بانکی هم ندارم . دو دختر دارد و به قول خودش دغدغه های زنانه را می فهمد. مارگارت تاچر را زن آهنین توصیف می کند و زنان جسور را تحسین می کند. تاکید دارد که من فقط به اعتدال و موازنه فکر می کنم.

جعفر پناهی : پرداخت هزینه در حرکتی اجتماعی چون کمپین روندی ناگزیر است

جعفر پناهی متولد سال 1339 در شهرستان میانه از شناخته شده‌ترین کارگردانان ایرانی در جهان است. وی با ساختن دو فیلم دایره و آفساید موفق به تصویر بخشی از محرومیت‌های زنان جامعه ایران شد. اما هیچ یک از این دو فیلم پروانه نمایش دریافت نکرد. جعفر پناهی از امضا کنندگان بیانیه کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز و حامیان کمپین است. در رابطه با مسئله زنان و کمپین یک میلیون امضاء می گوید:
امروزه متاسفانه در جامعه ایرانی ما شاهدیم که قدرتِ حاکم، قانون را می‌نویسد و می‌خواهد به هر وسیله‌ای شده آن را اجرا کند. البته این خاصیت قدرت های ایدئولوژیک است که معتقدند این است و جز این نیست و چیزی که هست نباید تغییری بکند بلکه همه باید آن را توجیه کنند. ما در ایران شاهدیم که حتی در رابطه با مسئله‌ای مثل «کمپین یک ملیون امضاء» برخی علما نظر مساعد دارند یا معتقدند می‌توان این مسائل را به روز تفسیر کرد، اما قدرت حاکم چنین تفاسیری را به رسمیت نمی شناسد. زیرا نوعی فراروی از مرز توجیه است.

بنفشه حجازی،: از زمانی که متولد شدم ، به خاطر زن بودنم مجبور به انتخاب کمپین شدم

بنفشه حجازی در سال 1333 در بروجرد به دنیا آمد. وی شاعر، رمان نویس و محققی کوشا در زمینه اجتماع، تاریخ، شعر و ادبیات است.
در پاسخ به این سوال که چرا تصمیم گرفتید از اولین امضاء کنندگان کمپین یک میلیون امضاء باشید ؟ می گوید: من فکر می کنم از زمانی که به دنیا آمدم مجبور بوده ام کمپین را انتخاب کنم و خوشحال هستم که با یک بلوغ فکری کمپین را انتخاب کردم نه صرفا چون زن هستم . منظورم این است که نهایتا اگر هر زنی به مسائل خودش فکر بکند راهی برای حل مسائل و مشکلاتش پیدا می کند،درست یا غلط .اما کسی که در زمینه مسائل زنان فعالیت می کند و سعی می کند کارش را گسترش دهد باید با دیگر زنان و مردان تبادل اطلاعات کند تا بتواند قدمی مثبت هم برای خودش هم برای جامعه اش بر دارد ؛ وقتی دارد عملی اتفاق می افتد فرد بایدسعی کند خودش را به آن عمل نزدیک کند حتی اگر مختصری تفاوت اندیشه با آن فعالیت داشته باشد . منظورم همین کمپین است .

کیت مک هنری: “غذا، نه بمب “، تجربه هایی از یک جنبش اجتماعی : پیام ما تاثیر گذار است

کیت مک هنری هنرمند و بنیانگذار جنبش “غذا، نه بمب” و “خانه، نه زندان” – جنبش رادیویی موج اف ام محلی در آمریکا- ایندی مدیا و “22 اکتبر روز بدون خشونت پلیس” است.
او می گوید: من سال هاست که نظاره گر تلاش های زنان برای دستیابی به حقوق برابر در ایران هستم و درباره بعضی از اعتراضات شما و دستگیری زنانی که برای برابری تلاش می کنند خوانده ام. چند ماه پیش از کمپین یکی میلیون امضا با خبر شدم. به نظر من این جنبش بسیار مهم است و من به داوطلبان جنبش “غذا، نه بمب” توصیه می کنم که اسم خود را به حامیان کمپین اضافه کنند و از کسانی که از سایت ما بازدید می کنند خواهم خواست که تومار شما را امضاکنند.
ما اطلاعاتی درباره کمپین شما در سایتمان گذاشته ایم.

شهلا اعزازی: قوانین ما نسبت به نگرش کلی جامعه عقب تر هستند

شهلا اعزازی، دارای دکترای جامعه شناسی و اقتصاد از دانشگاه وین است. اعزازی در برابر این سوال که برخی بر این اعتقادند که با این همه انرژی که می گذارید حتی اگر امضاها جمع هم شوند باز هم این قوانین تغییر نمی کند می گوید:
چطور دیه مسلمان با غیر مسلمان برابر شد؟ در همین پرونده خون های آلوده دیه زنان و مردان شاکی پرونده برابر صادر شد. چطور می شود بعضی چیزها را تغییر داد اما این قوانین را نه؟ آنچه مهم است این است که واکنش در برابر تغییرات قوانین مربوط به زنان، خیلی زیاد است. چرا که رویارویی با قدرت مردانه است. و این قدرت مردانه نه تنها در ذات شوهر، برادر، و پدر است بلکه در دولت نیز قدرت مردانه هست.

فادلا آمرا : جنبش یک میلیون امضا حرکتی بسیار برانگیزاننده ‌ست و به ما نیز قوت قلب می‌دهد

در سال 2002 بر پائی جنبش ” نه هرزه و نه فرودست ” نام فادلا آمرا را در فرانسه شهره کرد. این کارزار بی سابقه توجه افکار عمومی را به خشونت هائی که دختران و زنان در محل های فقیر مهاجر نشین قربانی آن هستند جلب می کند
فادلا آمرا در گفت و گو با شهلا شفیق علت حمایت خود از جنبش زنان ایران را اینگونه بیان میکند: می دانی که جهت گیری جنبش ما درمسیر پیشرفت و ارتقاء آگاهی در بستر ارزش‌های جهان روا‌ست. دفاع از این ارزش‌ها برای ما فوق‌العاده مهم است. زنان ایرانی همواره برای من یک نمونه‌اند. مبارزات فمینیستی همیشه در این کشور وجود داشته است. جنبش یک میلیون امضا حرکتی بسیار برانگیزاننده ‌ست، چرا که به نحو هوشمندانه‌ای مناسبات پدر سالارانه را نشانه گرفته و به تقابل با نظم مسلط پرداخته است. این به ما نیز قوت قلب می‌دهد. دختری که در این جا در یک محله فقیر نشین زندگی می‌کند، وقتی زنان ایرانی را می‌بیند که برای آزادی و برابری به مبارزه برخاسته‌اند، دلگرم شده و نیروی بیشتری برای مبارزه با مرد سالاری پیدا می‌کند.

مهرداد درویش پور: کمپین یک میلیون امضا، جنبش نوین اجتماعی زنان در ایران

مهرداد درویش پور در مصاحبه ای ویژگی های کمپین یک میلیون امضا را اینگونه بیان میکند:
این کمپین از ویژه گی های برجسته ای برخوردار است که جنبه منحصر بفردی به مبارزات زنان در دوره اخیر داده است. این یک کمپین اکسیونیستی یا یک اقدام لحظه ای و موقت نیست، بلکه پروژه ای هدفمند و دراز مدت است. پروژه ای اجتماعی و سیاسی برای برچیدن قوانین تبعیض آمیز در ایران علیه زنان. زنان ایران کمپینی هدفمند را آغاز کرده اند که مبارزه برای خواست های عمومی زنان را در دستور خود قرار داده است که هم از قدرت فراگیرشدن برخوردار است و هم خصلتی کاملا مسالمت آمیز دارد و از این رو مشارکت در آن ضرورتا از هزینه اجتماعی بالائی برخوردار نیست.

گفتگوی عفت ماهباز با شهلا شفیق

شهلا شفیق، نویسنده، پژوهشگر، در فرانسه زندگی می کند . او از حامیان کمپین یک میلیون امضا است ئو در این رابطه می گوید:
شهلا شفیق :می دانید که من از این جنبش با شوق حمایت می کنم. به گمان من این حرکت نقطه عطفی ست در تاریخ مبارزاتی زنان در کشور ما در بیست و چند ساله اخیر. به این دلیل بسیار مشخص که برای اولین بار این جنبش از بن بست بحث هایی بر سر اینکه آیا باید در این چارچوپ قانون اساسی بمانیم یا خیر و غیره و غیره بیرون می جهد و با تکیه بر تجربه عملی و نظری این سال ها راه خود را، با ارجاع به ارزش های برابری خواهانه، در روی آوری به گفت و گو با زنان و مردان و جلب آرای آنان جستجو می کند. این حرکت هوشمندانه حاصل خلاقیت زنانی ست که با در گذشتن از مرز های بسته هویتی می گویند ما مجبور نیستیم به عنوان انسان خود را در هیچ چهار چوب نابرابری محدود کنیم و در مقابل تبعیضات سر فرود آوریم، بنابر این با تکیه به دستاوردهای بشری که در کنوانسیون های جهانی متبلور است و ایران امضا کننده آن است حقوق برابر خود را خواستار می شویم.

آریان منوشکین : از جنبش یک میلیون امضا حمایت می کند

آریان منوشکین گارگردانی نامدار و بنیان گذار تئاتر سولی ” آفتاب” یکی از مراکز معتبر خلاقیت هنری در فرانسه است . او می گوید:
من زنانی را که در شرایط دشوار برمی خیزند و نه می گویند ستایش می کنم. زنانی که در ایران ، در الجزایر ، در افغانستان و در باقی مناطق جهان جسم و جان خود را برای دفاع از آنچه نزد ما بد یهی می نماید در معرض خطر قرار می دهند بی حد تحسین می کنم. امضای من برای حمایت از این جنبش ، در مقایسه با آنچه آنان به انجام می رسانند کاری ناچیز است . در عین حال مایلم آمادگی خود را برای هر جور کنش همبستگی با این جنبش اعلام کنم. همچنان که در این جا هم چنین می کنم . من در کشوری زندگی می کنم که در آن برابری حقوق زنان به رسمیت شناخته شده است اما به انجام رساندن آن به لحاظ اجتماعی و فرهنگی هنوز کامل نیست . ولی به پیش خواهیم رفت.

علی صابری: برابری در دیه در قالب قانون، کاملا امکان پذیر است

علی صابری، حقوقدان، وکیل پرونده جنجال برانگیز خونهای آلوده است که موفق شد برای نخستین بار پس از انقلاب، از دولت، خسارت مادی برای زنان و مردان بر اساس دیه ی برابر دریافت کند.
علی صابری: من روی آگاه سازی تاکید می کنم. آگاه سازی هدف فوق العاده والایی ست و تغییر به دنبال آن خواهد آمد چراکه به جمله ی گاندی معتقدم، ای کاش در جهان هر کس فقط یک نفر را تغییر می داد، خودش را. به تغییر از بالا خیلی اعتقاد ندارم و به نظرم نمی شود مردم را یک روزه به مدینه فاضله تبدیل کرد. ولی در بخش فرهنگی، می توان به پیشرفت نرمال مردم کمک کرد و سطح آگاهی شان را بالا برد. در عین حال معتقدم کمپین باید، هر استدلالی را که در زمینه های مختلف وجود دارد روبروی هم بگذارد تا امکان انتخاب برای مردم وجود داشته باشد. سیستم را تحت یک نظام واحد ببیند یعنی مثلا وقتی بحث نفقه مطرح است، حتما با مهریه و جهزیه ارتباط دارد و اگر بخواهیم تغییر دهیم باید همه ی آن را تغییر دهیم. قسمتی از این تغییر هم به فرهنگ جامعه بر می گردد. اگر ما بخواهیم به یکباره از بالا تغییر ایجاد کنیم، باید زمانی طی شود تا تغییرات بین مردم جای خود را باز کند بنابراین بهتر است تغییر و آگاهی سازی به موازات هم باشند. آگاه سازی باید با بیان نظرات موافق و مخالف همراه باشد البته نه نظرات مخالف شعاری، بلکه استدلالی، حتی اگر استدلال غلط باشد نتیجه ی بیشتری می دهد. البته این اصل در مورد نظرات موافق هم صادق است.

حمایت های بین المللی

کمپین یک میلیون امضا نه تنها در طول دو سال فعالیتش توانسته در سطح داخلی مطرح گردد، از حمایت های بین المللی بسیاری هم برخوردار شده است. در ادامه تلاش می شود فهرستی ازاین حمایت ها که اغلب در غالب دفاع از فعالان زن به هنگام دستگیری بوده، ارائه گردد.

اعلام همبستگی انجمن بدون مرز با کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌امیز

انجمن بدون مرز طی بیانیه ای که درسایت این انجمن منتشر شده است همبستگی خود را با کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌امیز اعلام کرد. در بیانیه این انجمن آمده است:
التفات به مطالبات اجتماعی موجود در بستر جامعه در خصوص زنان که شامل تمام زمینه‌های مربوط برای ساماندهی حقوق آنها و رفع مشکلات موجود در قوانین جمهوری اسلامی در خصوص طلاق و … و ایجاد توازن و برابری میان انسان‌ها از هر قوم و ملیت و مذهب و جنسیتی، انجمن بدون مرز بر آن شد تا طی بیانیه‌ای برای احقاق حقوق اجتماعی زنان و رفع تبعیض میان انسان‌ها و ایجاد فضای عاری از خشونت، فضای کنونی را مساعدتر از همیشه برای همبستگی جهت دستیابی به مطالبات اجتماعی دیده و برای رسیدن به این هدف آرمانی خود را نزدیک دیده و اعلام همیاری و همکاری می‌نماید. امید آن که با همکاری فیمابین با علاقه و عشق موجود در کنار گروه‌های فعال برای دستیابی انسان‌ها به آگاهی و فهم از هیچ کاری دریغ نشود تا رسیدن به مقصود.

ارونداتی روی، فمینیست، اکتیویست و نویسنده نام آشنای هندی به کمپین ” یک میلیون امضا” پیوست

ارونداتی روی(Arundhati Roy) اکتیویست، فمینیست و نویسنده نام آشنای هندی به کمپین ” یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز” پیوست.
وی یکی از برجسته ترین چهره های روشنفکری جهان امروز است که در کمپین های ضد جنگ، ضد جهانی سازی و اعتراض به سیاست های دولت آمریکا همواره نقش و حضوری موثر و پررنگ داشته است.
این فمینیست و اکتیویست برجسته، در دیدار با شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل و از اعضای کمپین ” یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز” اعلام حمایت و همبستگی خود با این حرکت مدنی برابر خواهانه جمعی از زنان ایرانی اعلام کرده و بیانیه این کمپیین را امضا نمود.

جیانا نانینی، ستاره ایتالیایی موسیقی راک ، به حامیان کمپین یک میلیون امضاء پیوست

این ستاره ایتالیایی موسیقی راک ، که از فعالین حقوق بشر و فمنیستهای پیشرو ایتالیا است، در سفری که به تهران داشت از روند جریان کمپین در ایران آگاهی یافته و بیانیه کمپین را به عنوان حامی امضا نموده و با اعضای کمپین اعلام همبستگی و همراهی کرد.
او که در سال 1994 از رشته فلسفه در دانشگاه سین فارغ التحصیل شده است، درسال 1995 در تظاهرات مربوط به سازمان جهانی صلح سبز در سفارت فرانسه، واقع در رم ایتالیا، بر علیه تصمیم گیری دولت فرانسه مبنی بر پی گیری آزمایش های هسته ای این کشور در جزیره بسیار کوچک موروروا، در جنوب اقیانوس آرام، شرکت کرد.

اعلام حمایت شبکه بین‌المللی آموزش و همکاری زنان (WLP) ، از کمپین یک میلیون امضا

سازمان بین‌المللی آموزش و همکاری زنان (WLP)، سازمانی غیر دولتی و مستقل و دارای مقام مشورتی شورای اجتماعی و اقتصادی سازمان ملل، در پی چهارمین کنفرانس جهانی زن پکن (1995) تاسیس شد.
اکنون، پس از گذشتن 5 ماه از فعالیت کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز، این شبکه بر آن شده تا از این جنبش حمایت کند و به این ترتیب از سازمان های دیگر نیز خواسته تا به آن بپیوندند. متن زیر ترجمه مطلبی است که در وب سایت این سازمان ،در حمایت از کمپین یک میلیون امضا مشاهده می کنید.

آیرین خان و شیرین عبادی : خواهان پایان دادن به تبعیض علیه زنان در ایران هستیم

عفوبین الملل: آیرین خان و شیرین عبادی خواهان پایان دادن به تبعیض علیه زنان در ایران هستند
در نود و هشتمین جشن سالانه روز جهانی زن، ما از حکومت ایران می‌خواهیم که قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان را به فوریت لغو کند.
فعالان حقوق زنان در ایران «کارزار یک میلیون امضا» را به منظور جمع‌آوری حمایت وسیع از خواسته‌ خود برای تساوی در برابر قانون به راه انداخته‌اند. هنگام آن رسیده است که حکومت ایران به این صداها توجه کند و به تبعیض قانونی علیه زنان خاتمه دهد.
شیرین عبادی، دریافت کننده جایزه صلح نوبل 2003 آیرین خان، دبیر کل عفو بین‌الملل که جایزه صلح نوبل 1977 را دریافت کرد

حمایت پروفسور نیکی کدی* از کمپین یک میلیون امضاء

بیانیه پروفسور نیکی کدی درباره حمایت از کمپین یک میلیون امضاء برای تغییر قوانین تبعیض آمیز در ایران:
بسیاری از آمریکاییانی که سالها موضوع مطالعه شان ایران بوده است ، احترام زیادی برای ایرانیان قائلند و می دانند که اگر فضای بین المللی این اجازه را بدهد، همانطور که طی چند دهه گذشته نیز این گونه بوده است، ایرانیان می توانند خودشان در اصلاحات کشور خودشان تاثیر گذار باشند. دوستداران اصلاحات و پیشرفت در ایران مخالف هر گونه تهدید و حمله نظامی به ایران هستند و معتقدند که اصلاحات و دموکراسی تنها در فضای مذاکره و کاهش سخنان خصومت آمیز از جانب دو دولت ایران و آمریکا امکان پذیر است.
در این میان ما هم چنین کمپین موثر یک میلیون امضاء برای تغییر قوانین تبعیض آمیز را ، که از دولت می خواهد تا به قوانین تبعیض آمیز بر عیه زنان پایان دهد، اقدامی به جا می دانیم. این کمپین تا کنون در گرد آوردن زنان از طبقات اجتماعی مختلف و با دیدگاه های متفاوت حول هدفی واحد یعنی رفع تبعیض از زنان که به نفع تمام ایرانیان است، موفق عمل کرده است.

جنبش زنان ایران: حمایت بیشتر بین‌المللی، سرکوب بیشتر در ایران

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران-25 ماه ۱۳۸۶ – در حالی که شخصیت‌های طراز اول بین المللی همچنان در حال پیوستن به بیانیه حمایت از حقوق برابر و اعلام همبستگی با مبارزان حقوق زنان ایرانی هستند، مقامات ایرانی با جلوگیری از سفر به خارج از کشور تعدادی از زنان کمپین تغییر برای برابری، اقدامات و قوانین تبعیض آمیز را در معرض توجه جهانیان قرار می‌دهند.

مری رابینسون، نائب رئیس انجمن مادرید؛ رئیس جمهور سابق ایرلند و کمیسیونر عالی سابق حقوق بشر سازمان ملل، و ویجیدس فین بوگادوتیر، رئیس جمهور سابق ایسلند و عضو انجمن مادرید به شش برنده جایزه صلح نوبل و صدها تن از فعالان پیشگام پیوسته و حمایت