4 گزارش از کمپین یک میلیون امضاء و نشست جهانی حقوق زنان در کیپ تاون

28 آبان 1387

الگوبرداری زنان پاکستان و بحرین از “کمپین یک میلیون امضا”

رادیو آلمان (میترا شجاعی): یازدهمین کنفرانس جهانی «انجمن حقوق زنان در توسعه، آوید» از روزهای چهاردهم تا هفدهم نوامبر، در شهر کیپ‌تاون آفریقای جنوبی برگزار شد. شیرین عبادی به همراه گروهی از فعالان زن ایرانی نیز در این کنفرانس شرکت داشتند.

شیرین عبادی، برنده‌ی جایزه نوبل صلح، شادی صدر، حقوقدان، به همراه تعدادی از فعالان و روزنامه‌نگاران زن، از جمله محبوبه عباسقلی‌زاده، نرگس محمدی، ساناز الله‌ بداشتی و آسیه امینی، از بیست و چهارم تا بیست و هفتم آبان ماه در کیپ‌تاون آفریقا به طرح مسایل زنان ایرانی پرداختند.

فعالان „کمپین یک میلیون امضا“ به همراه شیرین عبادی در این کنفرانس در میزگرد „کمپین یک میلیون امضا“ شرکت کرده و درباره‌ی فعالیتهای این کمپین و نیز موانع و مشکلاتی که بر سر راه آن قرار دارد به بحث و تبادل‌نظر با زنانی از دیگر کشورهای جهان پرداختند.

شیرین عبادی در مصاحبه با دویچه وله می‌گوید، روش کار کمپین و فعالیتهای آن، مورد توجه زنان حاضر در این میزگرد قرار گرفت: «شرکت زنان ایرانی در این سمینار چشمگیر بود و استقبالی که از حرفهای زنان ایران، خصوصا کسانی که برای „کمپین یک میلیون امضا“ فعالیت می‌کردند، صورت گرفت، بسیار چشمگیر بود. تا حدی که برخی شرکت‌کنندگان، ازجمله زنان پاکستانی و بحرینی، اعلام کردند که با سرمشق از „کمپین یک میلیون امضا“ در نظر دارند که به فعالیتهای مشابه در کشورشان بپردازند».

قرار بود سوسن طهماسبی، یکی دیگر از کنشگران „کمپین یک میلیون امضا“، نیز در این همایش شرکت کند که اجازه‌ی خروج از کشور به وی داده نشد.

شیرین عبادی در مورد نتایج شرکت در این کنفرانس برای جنبش زنان ایران چنین می‌گوید: «علاوه بر این که جنبش زنان ایران بررسی شد، مشکلات و دستاوردهایش نیز مطرح شد، مهم‌ترین مسئله این است که زنان کشورهای مختلف، از جمله ایران، با سایر همپایان بین‌المللی خود آشنا شدند و این مقدمه‌ی همکاری‌های آینده است».

کنفرانس «انجمن حقوق زنان در توسعه» روز دوشنبه هفدهم نوامبر، بیست و هفتم آبان ماه، در کیپ‌تاون آفریقای جنوبی به کار خود پایان داد.

شیرین عبادی و نشست جهانی حقوق زنان

روز آنلاین:‎ ‎شیرین‎ ‎عبادی‎ ‎برنده‎ ‎جایزه‎ ‎صلح‎ ‎نوبل‎ ‎که‎ ‎طی‎ ‎روزهای‎ ۱۴ ‎تا‎ ۱۷ ‎نوامبر‎ ‎درکنفرانس‎ ‎حقوق‎ ‎زنان‎ ‎درتوسعه‎ ‎در‎ ‎شهر‎ ‎کیپ‎ ‎تاون‎ ‎آفریقای‎ ‎جنوبی‎ ‎شرکت‎ ‎کرده‎ ‎بود،‎ ‎در‎ ‎گفت‎ ‎وگو‎ ‎با‎ ‎روز‎ ‎از‎ ‎نتایج‎ ‎حضور کم تعداد اما بسیار موثر زنان‎ ‎ایرانی‎ ‎در این ‏نشست خبر‎ ‎داد. ‏‎

به‎ ‎گفته‎ ‎این‎ ‎وکیل‎ ‎دادگستری: “علاوه‎ ‎بر‎ ‎سه‎ ‎زنی‎ ‎که‎ ‎از‎ ‎موسسه‎ ‎زنان‎ ‎نوبل‎ ‎شرکت‎ ‎کرده‎ ‎بودند، تعدادی‎ ‎از‎ ‎اعضای‎ ‎کمپین‎ ‎یک‎ ‎میلیون‎ ‎امضا‎ ‎و‎ ‎همچنین‎ ‎میدان‎ ‎زنان‎ ‎هم‎ ‎حضور‎ ‎داشتند. هر‎ ‎سه‎ ‎گروه‎ ‎در‎ ‎میزگردهای‎ ‎تخصصی‎ ‎مشکلات‎ ‎مربوط‎ ‎به‎ ‎حقوق‎ ‎زن‎ ‎در‎ ‎ایران‎ ‎و‎ ‎شیوه‎ ‎فعالیت‎ ‎برای‎ ‎ارتقای‎ ‎حقوق‎ ‎زن‎ ‎در‎ ‎ایران‎ ‎را‎ ‎مورد‎ ‎بحث‎ ‎قرار‎ ‎دادند و نوع‎ ‎فعالیت‎ ‎زنان‎ ‎در‎ ‎ایران‎ ‎برای‎ ‎کسب‎ ‎حقوق‎ ‎برابر،‎ ‎بسیار‎ ‎مورد‎ ‎توجه‎ ‎حاضرین‎ ‎قرار‎ ‎گرفت.‏‎” ‎‎ ‎

وی‎ ‎درخصوص‎ ‎تصویری‎ ‎که‎ ‎زنان‎ ‎ایران‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎کنفرانس‎ ‎از‎ ‎خود‎ ‎اراپه‎ ‎کردند‎ ‎گفت: “آنچه‎ ‎که‎ ‎از‎ ‎سیمای‎ ‎زنان‎ ‎ایرانی‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎کنفرانس‎ ‎ترسیم‎ ‎شد، افرادی‎ ‎لایق‎ ‎و‎ ‎آگاه‎ ‎به‎ ‎حقوق‎ ‎خود‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎مسالمت‎ ‎آمیز‎ ‎ترین‎ ‎شیوه های‎ ‎ممکن‎ ‎در‎ ‎پی‎ ‎مطالبات‎ ‎مدنی‎ ‎هستند. آنها‎ ‎با‎ ‎زنان‎ ‎شرکت‎ ‎کننده‎ ‎از‎ ‎کشورهای‎ ‎مختلف‎ ‎برای‎ ‎حل‎ ‎مشکلات‎ ‎مشابه‎ ‎به‎ ‎گفت‎ ‎وگو‎ ‎پرداختند و تعداد‎ ‎چشمگیر‎ ‎شرکت‎ ‎کنندگان‎ ‎و‎ ‎نحوه‎ ‎فعالیت‎ ‎آنها‎ ‎برای‎ ‎احقاق‎ ‎حقوق‎ ‎خودشان،‎ ‎چهره‎ ‎زن‎ ‎مدرن‎ ‎ایرانی‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎خوبی به نمایش‎ ‎گذاشت.”‏‎ ‎‎ ‎

شیرین‎ ‎عبادی‎ ‎با‎ ‎اشاره‎ ‎به‎ ‎ممنوع‎ ‎الخروج‎ ‎شدن‎ ‎سوسن‎ ‎طهماسبی‎ ‎یکی‎ ‎از‎ ‎فعالان‎ ‎جامعه‎ ‎زنان‎ ‎و‎ ‎عدم‎ ‎حضور‎ ‎وی در این‎ ‎کنفرانس‎ ‎گفت: “متاسفانه‎ ‎یکی‎ ‎از‎ ‎شرکت‎ ‎کنندگان، خانم‎ ‎سوسن‎ ‎طهماسبی، که از‎ ‎کمپین‎ ‎یک‎ ‎میلیون‎ ‎امضا‎ ‎قرار‎ ‎بود‎ ‎شرکت‎ ‎کنند،‎ ‎ممنوع‎ ‎الخروج‎ ‎شدند‎ ‎ونتوانستند‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎کنفرانس‎ ‎حاضر باشند‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎مساله‎ ‎مورد‎ ‎اعتراض‎ ‎شرکت‎ ‎کنندگان‎ ‎قرار‎ ‎گرفت. چرا‎ ‎که‎ ‎ممنوعیت‎ ‎خروج‎ ‎ازکشور‎ ‎نوعی‎ ‎محدودیت‎ ‎حقوق‎ ‎مدنی‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎مانع‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎می‎ ‎شود‎ ‎که‎ ‎افراد‎ ‎یک‎ ‎کشور‎ ‎در‎ ‎مجامع‎ ‎بین‎ ‎المللی‎ ‎شرکت‎ ‎کنند‎ ‎وخود‎ ‎نوعی‎ ‎سانسور‎ ‎به‎ ‎شمار‎ ‎می‎ ‎آید. این در حالی است که‏‎ ‎زنان‎ ‎ایران‎ ‎درسنوات‎ ‎گذشته‎ ‎نتایج ‏مثبت‎ ‎شرکت‎ ‎در‎ ‎مجامع‎ ‎بین‎ ‎المللی‎ ‎و‎ ‎همکاری‎ ‎بین‎ ‎جوامع‎ ‎مدنی‎ ‎کشورها‎ ‎را‎ ‎دریافته‎ ‎اند‎ ‎و روز‎ ‎به‎ ‎روز‎ ‎بیشتر‎ ‎شاهد‎ ‎شرکت‎ ‎زنان‎ ‎ایران‎ ‎درمحافل‎ ‎بین‎ ‎المللی‎ ‎هستیم‎ ‎و‎ ‎این، برای‎ ‎فعالیت‎ ‎زنان‎ ‎ایرانی‎ ‎بسیار‎ ‎مثبت‎ ‎ارزیابی‎ ‎می‎ ‎شود.”‏‎ ‎‎

او ‎با‎ ‎اشاره‎ ‎به‎ ‎تبعات‎ ‎وپیامدهای‎ ‎منفی‎ ‎چنین‎ ‎اقداماتی‎ ‎در‎ ‎نزد‎ ‎نمایندگان کشورهای‎ ‎شرکت‎ ‎کننده‎ ‎در‎ ‎نشست‎ ‎افزود: ‏‎”‎متاسفانه‎ ‎چنین‎ ‎اقداماتی‎ ‎تاثیر‎ ‎مثبتی‎ ‎در‎ ‎نگاه‎ ‎مردم‎ ‎سایر‎ ‎کشورها‎ ‎نسبت‎ ‎به‎ ‎حکومت‎ ‎ندارد. خصوصا‎ ‎آنکه‎ ‎ممنوع‎ ‎الخروج‎ ‎کردن‎ ‎خانم‎ ‎طهمباسبی‎ ‎برخلاف‎ ‎قوانین‎ ‎موضوعه‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎ایران‎ ‎است. یعنی‎ ‎درحالی‎ ‎که‎ ‎هنوز‎ ‎اتهامی‎ ‎متوجه‎ ‎ایشان‎ ‎نیست‎ ‎و‎ ‎دادگاه‎ ‎ایشان‎ ‎را‎ ‎ممنوع‎ ‎الخروج‎ ‎نکرده،‎ ‎از‎ ‎خروج‎ ‎شان‎ ‎جلوگیری‎ ‎به‎ ‎عمل‎ ‎آمده‎ ‎است
‎ ‎برنده‎ ‎جایزه‎ ‎صلح‎ ‎نوبل‎ ‎در‎ ‎سال‎ ۲۰۰۳ ‎خاطرنشان کرد: “زنان‎ ‎ایران‎ ‎درپی‎ ‎مطالبات‎ ‎مدنی‎ ‎و‎ ‎برحق‎ ‎خودشان‎ ‎هستند، ‏‎ ‎مطالباتی که‎ ‎از سالها‎ ‎پیش مورد‎ ‎خواست‎ ‎آنهاست‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎هر‎ ‎شیوه‎ ‎ممکن‎ ‎مطرح‎ ‎شده، و مدتی‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎خواستها‎ ‎از‎ ‎طریق‎ ‎شرکت‎ ‎در‎ ‎مجامع‎ ‎بین‎ ‎المللی‎ ‎نیز با‎ ‎افکار‎ ‎عمومی‎ ‎جهانی‎ ‎در‎ ‎میان‎ ‎گذاشته‎ ‎می‎ ‎شود.”‏‎ ‎‎ ‎

‏ این فعال‎ ‎حقوق‎ ‎زنان، در خاتمه‎ ‎نحوه‎ ‎برخورد‎ ‎مقامات‎ ‎رسمی‎ ‎با فعالان زن را‎ ‎ناشی‎ ‎از‎ ‎بی‎ ‎توجهی‎ ‎آنها‎ ‎به‎ ‎اهمیت‎ ‎موضوع‎ ‎زنان‎ ‎دانست‎ ‎و اظهار داشت: “حکومت‎ ‎ایران‎ ‎تا‎ ‎کنون‎ ‎توجه‎ ‎کافی‎ ‎به‎ ‎خواست‎ ‎برابرخواهی‎ ‎زنان‎ ‎نداشته‎ ‎و‎ ‎هنوز حقوق‎ ‎برابر‎ ‎را‎ ‎برای‎ ‎آنها‎ ‎به‎ ‎رسمیت‎ ‎نمی‎ ‎شناسد‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎همین‎ ‎دلیل‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎زنان‎ ‎ایران‎ ‎به‎ ‎انحای‎ ‎مختلف‎ ‎در‎ ‎پی‎ ‎احقاق‎ ‎حقوق‎ ‎خودشان‎ ‎هستند. ‏این زنان‎ ‎امیدوار‎ ‎هستند‎ ‎از‎ ‎طریق‎ ‎فعالیت‎ ‎های‎ ‎مسالمت‎ ‎آمیزی‎ ‎که‎ ‎انجام‎ ‎می‎ ‎دهند‎ ‎حکومت‎ ‎ایران‎ ‎متوجه‎ ‎خواست‎ ‎آنها‎ ‎بشود و ‏دریابد که‎ ‎در‎ ‎جامعه‎ ‎ای‎ ‎که‎ ‎تعداد‎ ‎زیادی‎ ‎از‎ ‎زنان‎ ‎در‎ ‎مشاغل‎ ‎مختلف‎ ‎اجتماعی‎ ‎حضور‎ ‎دارند،‎ ‎نمی‎ ‎توان‎ ‎آنها‎ ‎را‎ ‎تا‎ ‎ابد‎ ‎با‎ ‎قوانین‎ ‎تبعیض‎ ‎آمیز‎ ‎کنترل‎ ‎کرد.

کمپین یک میلیون امضا در کنفرانس Awid

تغییر برای برابری: در اولین روز این کنفرانس به دعوت سازمان زنان در حین توسعه(AWID) نشستی با حضور شیرین عبادی و تعدادی از فعالان کمپین یک میلیون امضا،برای معرفی این کمپین به عنوان نمونه ای از فعالیت های مسالمت آمیز باری تغییر قوانین تبعیض آمیز برگزار شد.

ابتدا شیرین عبادی درباره جنبش زنان ایران و پیشینه و شیوه های کاری آن سخنرانی کوتاهی داشت و سپس 4 نفر از اعضای کمپین تجربیات خود و شیوه های عمل کمپین را با مخاطبان مطرح کردند. این گفتگو با معرفی کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز آغاز شد و پس از آن درباره موضوعاتی چون شیوه چهره به چهره برای جمع آوری امضا، استفاده از خلاقیت های هنری برای برقراری ارتباط بیشتر با مردم، استفاده گسترده از تکنولوژی های ارتباطی بین اعضای کمپین و توانمند شدن زنان در طول فعالیتشان در کمپین در برقراری ارتباط مجازی و همچنین چالش ها و فشارهای وارد شده به کمپین، حضور سه نسل از فعالان زن و همچنین حضور مردان در این کارزار بحث و گفتگو شد.

از دیگر نکات مطرح شده در این نشست یک می توان به شیوه تصمیم گیری و رهبری در کمپین اشاره کرد که عدم وجود یک فرد و یا گروه تصمیم گیرنده نظر مخاطبان را به خود جلب نمود. دومین نکته مورد توجه مساله قابلیت ها و توانایی های زنان و دختران ایرانی و حضور آنها در حوزه های مختلف دانشگاهی، اجتماعی است.

اما مهمترین نکته ای که در این جلسه مطرح گردید، مسایل مالی و روش های درآمد زایی کمپین است که خود منجر به عدم وابستگی اقتصادی کمپین یک میلیون امضا به سازمان ها و ارگانهای مختلف می شود. این مبحث مورد استقبال بسیاری از شرکت کنندگان در نشست واقع شد.

در این نشست فعالانی از کشورهای مختلفی چون هند، بحرین، کویت، آفریقای جنوبی، مصر، فلسطین، لبنان، سوریه، مراکش، آلمان، فرانسه،کانادا و غیره حضور داشتند.

الفبای ساختن جنبش (6)

شهرزادنیوز: یازدهمین فوروم بین‌المللی آوید تحت عنوان کلی “نیروی جنبش‌ها” در حال برگزاریست، اما آیا همه ما واقعاً مطمئنیم چه چیزهایی در جنبش‌های واقعی وجود دارند – یا ندارند؟ با توجه به اهمیت این موضوع برای موفقیت فعالیت‌های زنان، آوید، نشستی با نام “الفبای ساختن جنبش – چه، چرا، چگونه” سازمان داد، که در پی جلسه افتتاحیه در 14 نوامبر برگزار شد.

سریلاتا باتلیوالا، نماینده آوید، تأکید داشت: “جنبش‌ها مهم هستند، زیرا می‌توانند در سطوحی خارج از توانایی سایر عوامل دخیل، تغییرآفرین باشند.” او جنبش را چنین تعریف کرد: “مجموعه‌ای سازمان یافته از اجزایی که یک دستور کار سیاسی مشترک را دنبال می‌کنند تا از طریق عمل جمعی تغییر به وجود آورند.” ویژگی‌های جنبش‌ها داشتن دستور کار سیاسی روشن، رهبری در سطحی چندگانه، عمل جمعی، استمرار زمانی لازم برای دستیابی به تحول سیاسی واقعی و استراتژی‌های گوناگون مبارزه سیاسی می‌باشد. هدف سیاسی جنسیتی و استراتژی‌های جنسیتی نقطه تمایز بین جنبش‌های فمی‌نیستی و سایر جنبش‌های اجتماعی است.

باتلیوالا افزود: “زنان در حیطه‌های غیر رسمی حضور دارند و در بخش‌های قدرت، قانون، سیاست و اختصاص منابع غایب می‌باشند. بنابراین، اگر جنبش‌های زنان را نداشته باشیم، چگونه می‌توانیم با نابرابری‌های و ارزش‌های مردسالارانه مبارزه کنیم؟ اکنون با خیزش بنیادگرایی روبروییم و زنان بسیاری به بنیادگرایی روی می‌آورند زیرا از ماهیت آن بی‌اطلاع هستند. زنان ایرانی از انقلاب اسلامی حمایت کردند زیرا بر این باور بودند که موقعیت بهتری را برای آنان فراهم خواهد آورد.”

جانوی آندهاریا از “دورابجی تاتا تراست”، هند، و ماروسیا لوپز از “پتاتراس”، مکزیک، تحقیقات موردی خود از کشورهای‌شان را ارائه دادند که نشان می‌داد جنبش‌های زنان تنها در صورتی مؤثرند که تمام عناصر ساختن جنبش فمی‌نیستی را دارا باشند. این عناصر شامل ارتقا آگاهی، سازمان‌دهی و ایجاد پایه‌ای “توده‌ای”، تمرکز نیرو برای نیل به تغییر رسمی و اساسی، و تغییر درونی و بیرونی عملکرد قدرت حاکم می‌باشد. تحلیل جنسیتی‌ی مشکلاتی که زنان خواهان تغییر آنانند، ارزش‌های فمی‌نیستی و رهبری زنان نیز از جمله موضوعات حیاتی می‌باشند.

از سوی دیگر، جنبش‌های اجتماعی بسیاری وجود دارد که فمی‌نیستی نیستند، زیرا نیازهای زنان را “فراموش” می‌کنند و از بُعدی جنسیتی به مسایل نمی‌پردازند. جنبش علیه اشاعه بیماری “ایدز / اچ آی وی” یکی از آنان است. پول‌های زیادی در آفریقا صرف مبارزه با این بیماری می‌شود، اما هنوز به این مسئله رویکردی جنسیتی نمی‌شود. شرکت‌کنندگان در بحث از کشورهای مقدونیه، زامبیا، بولیوی، فلسطین، السالوادور و مکزیک در باره تجارب خود در ساختن جنبش‌ها صحبت کردند. اگر چه این سخنرانان از بخش‌های مختلف دنیا آمده بودند، اما نتیجه یکی بود: زنان باید نخست به حقوق خود وقوف یابند، و آنگاه می‌توانند جنبشی را به وجود آورند.