برگزاری مراسم جایزه حقوق بشر ایتالیا در میرانو و بازتاب ممنوع الخروج شدن نسرین ستوده

23 آذر 1387

مدرسه فمینیستی: روز جمعه 22 آذرماه، مراسم اهدای جایزه بین المللی حقوق بشر ایتالیا به نسرین ستوده از سوی بنیاد زودتیرول، در سال ۲۰۰۸ در شهر مرانو برگزار شد. در این مراسم که ساعت 10 و نیم شب دیروز برگزار شد ویدئوی سخنرانی نسرین ستوده پخش شد و سپس پیام کوتاهی از وی در مورد عدم حضورش در این مراسم خوانده شد. متن سخنرانی نسرین ستوده را می توانید در اینجا بخوانید.

نسرین ستوده موفق نشد که در این مراسم شرکت کند و به نیابت از او همسرش، رضا خندان و دختر کوچک اش، مهراوه خندان در این مراسم شرکت و جایزه بین المللی حقوق بشر ایتالیا به نسرین ستوده را دریافت کردند.

نسرین ستوده از اعضاء کانون مدافعان حقوق بشر و از وکلاس کمپین یک میلیون امضاء برای قوانین تبعیض آمیز علیه زنان است و در سال های اخیر وکالت چندین نفر از فعالان امور زنان و حقوق بشر را بعهده داشته است.

روز چهارشنبه 20 آذرماه 1387، ساعت هفت صبح هنگامی که نسرین ستوده، وکیل دادگستری و از وکلای سرشناس کمپین یک میلیون امضاء به همراه شوهر و دو فرزند خود راهی ایتالیا بود، در فرودگاه امام خمینی، ممنوع الخروج اعلام شد و پاسپورت وی نیز توسط ماموران امنیتی فرودگاه ضبط شد.

نسرین ستوده در مصاحبه با رادیو آلمان نحوه ضبط پاسپورت و جلوگیری از خروج خود از کشور را غیرقانونی دانسته و می‌گوید در صدد است از عاملان صدور این حکم و دیگر احکام ممنوع‌الخروجی موکلان خود شکایت کند.

او گفته است: «به من شماره‌ی یک پرونده داده شد و نه خود حکم قضایی. چون این حکم تا به امروز نه به اداره‌ی گذرنامه ابلاغ شده بود و نه به من، تعجب مرا برانگیخت. چرا که کلیه‌ی احکام و قرارهایی که توسط دادگاه صادر می‌شود، بعد از ابلاغ، قابلیت اجرائی پیدا می‌کند. در این صورت، حکم باید هنگام عبور از بخش کنترل گذرنامه اجرا شود و نه بعد از عبور از آن. این نشان می‌دهد که تا امروز هیچ حکمی به اداره‌ی گذرنامه ابلاغ نشده است. به من هم حکمی ابلاغ نشده بود و جای سوال اینجاست که چرا تمام این ممنوعیت از خروج‌ها که در قالبی کاملا غیرقانونی صورت می‌گیرد، از طرف نهاد ریاست‌جمهوری قابلیت اجرائی پیدا می‌کند.»

همچنین نسرین ستوده در مصاحبه با رادیو بی بی سی «به نقل از ماموران فرودگاه دلیل ضبط گذرنامه خود را وجود پرونده ای عنوان کرد که نه ماه قبل و در زمانی که او همراه با منصوره شجاعی، یکی دیگر از فعالان حقوق زنان و موکل سرین ستوده قصد سفر به دوبی را داشت تشکیل شد. به گفته خانم ستوده در آن زمان این دونفر قصد داشتند به دعوت برخی زنان ایرانی ساکن دوبی برای شرکت در مراسم روز جهانی زن از ایران خارج شوند اما از خروج این دو نفر از کشور ممانعت شد.

نسرین ستوده در گفتگو با بی بی سی اتهام مربوط به آن پرونده را “ارتباط با خارجیان و ایرانیان مقیم خارج” برشمرد و متذکر شد که به موجب هیچ یک از قوانین ایران “چنین عنوان مجرمانه ای وجود ندارد.”

در این رابطه صبری نجفی که همکار افتخاری هیومن اینتر‌نشنال بوازانو که جایزه را به خانم ستوده می‌دهد در مورد ممنوع الخروج شدن نسرین ستوده به رادیو زمانه گفته است: «قرار بود برنامه در شهر میرانو به خاطر کارهایی که خانم ستوده برای دفاع از حقوق بشر و حقوق زنان و بچه‌ها انجام داه‌اند، برگزار شود.
بچه‌هایی که زیر ۱۸ سال خطایی انجام داده‌اند و آدمی کشته شده، به محض آن‌که به سن ۱۸ سالگی می‌رسند آن‌ها را اعدام می‌کنند.
این مسأله‌ای است که خانم ستوده خیلی اصرار دارند اتفاق نیفتد. مسأله‌ی بعدی، جنبش زنان ایران است که ایشان مجانی دفاع از تمام فعالین جنبش زنان را به عهده می‌گیرند.
این در ایران امروز خیلی مهم است. جنبش زنان جای خیلی بزرگی را پیدا کرده و دارد جلو می‌رود و نمی‌توان جلوی آن را گرفت.»

در همین رابطه عبدالفتاح سلطانی به رادیو زمانه در مورد ممنوع الخروج کردن نسرین ستوده و دیگر افراد گفت: «مسوولین امر توجه داشته باشند که ممنوع‌الخروج کردن اشخاص، به نحوی و به نوعی نقض آشکار حقوق بشر تلقی می‌شود.»