کنفرانس “30 سال انقلاب ایران” با حضور شیرین عبادی

2 اسفند 1387

بی بی سی: کنفرانس “30 سال انقلاب ایران” با حضور شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل و شماری از تحلیلگران ایرانی و اروپایی در شهر سویل مرکز ایالت اندلوسیا اسپانیا برگزار شد.

“بنیاد فرهنگهای سه گانه” (مسیحیت ، اسلام و یهودیت) Fundacion Tres Culturas اسپانیا برگزار کننده این کنفرانس بود که چهارشنبه 18 فوریه (30 بهمن) برگزار شد.

در این کنفرانس، مسایلی چون وضعیت جامعه مدنی، حکومت قانون ، آزادی های فردی و اجتماعی و ساختار حکومت ایران به بحث گذاشته شد.

شیرین عبادی حقوقدان ایرانی در سخنان خویش وضعیت آزادی های فردی و اجتماعی در ایران را به شدت مورد انتقاد قرار داد.

خانم عبادی جلوگیری از خروج عبدالرضا تاجیک، روزنامه نگار ایرانی برای شرکت در کنفرانس سویل را نمونه آشکار قانون شکنی و نادیده گرفتن آزادی ها در جامعه ایران خواند.

وی گفت که ماموران امنیتی ایران پاسپورت آقای تاجیک را پس از عبور از پلیس مرزی فرودگاه توقیف کرده اند در حالی که چنین اقدامی بدون تشکیل دادگاه و صدور حکم قاضی کاملا غیرقانونی است.

خانم عبادی شعارهای “استقلال و آزادی” را از شعارهای اساسی انقلاب 30 سال پیش ایران ذکر کرد و گفت که در این مدت ایران توانسته به سلطه آمریکا بر منابع اقتصادی و محافل قدرت پایان دهد و از این لحاظ به استقلال رسد. با این حال وی تاکید کرد که استقلال اقتصادی معقول در زمینه های مختلف تحقق نیافته و دلیل آن به گفته خانم عبادی برنامه ریزی نادرست حکومتی و هزینه های بالای نظامی بوده است.

خانم عبادی در توجیه دیدگاه خود گفت که بیش از 10 میلیون از جمعیت ایران زیر خط فقر هستند و این نشانه بدتر شدن اوضاع نسبت به سابق است. وی سپس به مساله “آزادی” در ایران اشاره کرد و گفت که تحقق این شعار با آنچه در جریان انقلاب 30 سال پیش وعده داده می شد، فاصله بسیاری دارد.
خانم عبادی تصریح کرد که مبنای ارزیابی وی قانون اساسی و کنوانسیون هایی است که دولت ایران به آنها پیوسته و مفاد آن را پذیرفته است.

وی وضع محدودیت برای آزادی بیان را مخالف قانون خواند و گفت که شمار زیادی از جراید ایرانی در سال های اخیر توقیف و برچیده شده اند و تعدادی قابل توجه از روزنامه نگاران زندان را تجربه کرده یا هنوز در زندان هستند.
فیلتر کردن برخی از سایت های اینترنتی و مجازات شماری از وبلاگ نویسان از دیگر مواردی است که به تعبیر خانم عبادی برخلاف قانون در ایران شکل گرفته است. وی افزود که امروز در ایران نه تنها انتقاد از عملکرد سیاسی ممنوع است بلکه امکان بیان درخواست های مدنی نیز محدود شده است.

شیرین عبادی، تشکیل پرونده برای تعدادی از فعالان حقوق زن را شاهد مدعای خویش آورد وگفت که جرم این دسته از زنان این است که می گویند که انسان هستند و حقوقی برابر مردان می خواهند.

خانم عبادی چگونگی روند انتخابات در ایران را نیز به نقد کشید و گفت که بررسی صلاحیت نامزدان انتخابات توسط شورای نگهبان به منزله دو مرحله ای کردن انتخاب و مخالف قانون است.

برنده جایزه صلح نوبل سپس مساله آزادی مذهب و عقیده را مطرح ساخت و گفت که برخی از ایرانیان بهایی هستند، اما به دلیل مذهب خود نمی توانند از حقوق خویش مانند ورود به دانشگاه ها بهره مند باشند. محدودیت برای بیان خواسته های قومی از دیگر مواردی است که به گفته خانم عبادی در ایران وضع شده و با قانون اساسی منافات دارد.

وی با جمع بندی شرایط قانونی و حقوقی حاکم بر جامعه در 30 سال اخیر گفت که وضعیت مردم این مدت بهبود نیافته است. با این حال خانم عبادی تصریح کرد که بهبود بخشیدن به اوضاع وظیفه خود مردم ایران است و هیچ گونه دخالت خارجی پذیرفته نیست.
وی گفت که اقدام نظامی علیه ایران و حتی تهدید به آن قابل قبول نیست و مردم به هیچ کشوری اجازه نمی دهند که کشور را تهدید کنند.
خانم عبادی همچنین اظهار امیدواری کرد که ایران و آمریکا از راه گفت وگو روابط بین دو کشور را سر و سامان دهند و با نگاهی به آینده ، گذشته را فراموش کنند.

پیش از خانم عبادی نیز خراردو رویز- ریکو Gerardo Ruiz- Rico مدیر بنیاد فرهنگ های سه گانه از ایران به عنوان کشوری تاثیر گذار نام برد و گفت بررسی شرایط این کشور 30 سال پس از وقوع انقلاب به درک بهتر از این جامه کمک می کند.
وی گفت که بنیاد تحت مدیریت وی که موسسه ای بی طرف اما فعال است، ایجاد گفت و گوهای سازنده بین فرهنگهای مختلف را دنبال می کند.

سخنان تقی رحمانی، پژوهشگر و فعال سیاسی که به گفته خودش حدود 13 سال در زندان به سر برده نیز مورد توجه شرکت کنندگان در کنفرانس سویل قرار گرفت.
وی با ارائه تحلیلی از رویدادهای مهم ایران در یک صد سال اخیر گفت که انقلاب ایران در سطح جهان و داخل کشور گفتمان ایجاد کرده است و جامعه ای زنده ساخته است.
آقای رحمانی ادامه داد که این انقلاب گفتمان ساز، پس از 30 سال از درون با چالش های جدی روبه رو شده است.
به گفته وی روشنفکران مذهبی و روحانیون اصلاح گرا که میان اسلام و دموکراسی پیوند برقرار می سازند، تحت فشار و حذف از جامعه مدنی قرار گرفته اند.
وی شرایط جامعه مدنی در ایران را همچون جامعه ای ژله ای و بی اندام توصیف کرد وگفت که انحصار طلبان و مستبدان در برابر استحکام جامعه مدنی مقاومت می کنند.

به اعتقاد این تحلیلگر مسایل ایران، این معضل پس از انقلاب مشروطه و نهضت ملی شدن نفت نیز گریبانگیر این کشور بوده و جریان های انحصار طلب قوانین موجود را اجرا نمی کنند یا آن را براساس منافع خود تفسیر می کنند.
آقای رحمانی گفت که علاوه بر عوامل داخلی ، جریان های سلطه گر غربی و حمایت آنها از حکومت های لائیک در منطقه ، کشورهایی مانند ایران را با مشکلی مضاعف رو به رو می کند.

وی تصریح کرد که شکل گیری جامعه مدنی وحکومت قانون و دمکراسی در ایران باید در خود کشور شکل گیرد و تحمیل الگو از خارج غیرقابل قبول است.
آقای رحمانی همچنین در غیاب عبدالرضا تاجیک متن سخنرانی او برای کنفرانس سویل را خواند.
آقای تاجیک در تحلیل خود از سی سالگی انقلاب ایران ، نفوذ ” روحانیون سنتی” ،” بورژوازی تجاری” و “نظامیان ” در ساختار قدرت را مشکل اساسی حکومت و جامعه خواند.
وی این گونه توضیح داد که روحانیون محافظه کار حق مردم را نادیده می انگارند، بورژوازی تجاری امکان سرمایه گذاری و تولید را سلب کرده و نظامیان دیدگاه ها و حرکات مدنی را تضعیف کرده اند.
به عقیده آقای تاجیک در دوران حکومت پهلوی سیاست های کلان بدون توجه به مردم برنامه ریزی می شد و اکنون نیز مردم دارای حق نیستند بلکه فقط تکلیف دارند.

ماریا خسوس مرینه رو Maria Jesْs Merinero کارشناس اسپانیایی مسایل ایران در این کنفرانس ساختار انقلاب ایران را پیچیده خواند و گفت که همین امر سبب شده تا غرب شناخت درستی نسبت به آن نداشته باشد.
وی گفت که این انقلاب نه تنها در ابتدا الگویی پیش رو نداشت، بلکه هنوز نیز به دلیل ساختار ویژه خود پروژه ای از پیش تعیین شده ندارد و براساس تجربه جریان یافته است.

خانم مرینه رو به تنش های ایران و غرب اشاره کرد و گفت که خودداری سازمان ملل متحد و غرب در محکوم کردن تجاوز صدام به ایران و استفاده رژیم بعث ا زسلاح شیمیایی سبب شده تا از زمان جنگ بین دوکشور ، ایران به غرب و سازمان های بین المللی بی اعتماد شود.
وی که چندین بار به ایران سفر کرده است، گفت یکی از معضلات کنونی جامعه پس از 30 سال انقلاب این است که مردم کشور بشدت سیاست زده شده اند.
تحلیلگر اسپانیایی تاکید کرد که غرب باید جایگاه ایران را به رسمیت بشناسد و برای این کشور نقشی مناسب با این جایگاه درمعادلات منطقه و جهان در نظر بگیرد.

لوسیانو زاکارا Luciano Zacara استاد دانشگاه آئوتونوما Autonomaمادرید نیز در کنفرانس سویل ساختار حکومتی و قدرت در ایران را تشریح کرد.
وی گفت تعدد مراکز موازی تصمیم گیری جریان امور را برای ایران کند ساخته است.
علاوه بر این کنفرانس، بنیاد فرهنگ های سه گانه برنامه های مفصلی را در طول ماه فوریه درارتباط با ایران تدارک دیده است.

این بنیاد هفته گذشته میزبان هنرنمایی علی اکبر مردای استاد تنبور ایران بود .
همچنین یک دوره از فیلم های ساخت نسل جوان سینمای ایران در محل این بنیاد به نمایش گذاشته شده است.
در این چارچوب روز سه شنبه پیش چهار فیلم مستند کوتاه به نامهای ” برداشت اول” (فیروز خسروانی)، ” چه ، رویای شیرین نیشکر”( محمود رضا ثانی )، ” تنها در تهران”( پیروز کلانتری) و “الرماد” ( حبیب باوی ساجد) به نمایش درآمدند.
همزمان با این برنامه ها یک نمایشگاه عکس با نام ” ماه اکتبر در تهران” اثر انا الیاس Anna Elias عکاس اسپانیایی بر پا شده که بیانگر زندگی روزانه مردم ایران است.