مدرسه فمینیستی – واقعیت اینست که در دل مفهوم «آرزو» دشواری دست یافتن به آن نهفته است . از همین روست که آرزو را خویشاوند خیال ، رؤیا و یا پرواز میدانیم . اما وقتی به تلاش زنان امروز ایران فکر می کنیم و گسترۀ مشکلات و محدودیت ها را می سنجیم دیگر آرزو های خیالپرورانه کمتر جایی برای بیان می یابند. پس پای آرزو را روی زمین می گذارم و میگویم آرزو می کنم حرکت چند گونۀ زنان ایران، برای دست یافتن به یک زندگی انسانی،بالنده و عاری از تبعیض جنسیتی، همۀ خصوصیات مثبت کنونی خود را حفظ کند و بتواند رفته رفته آنها را گسترش دهد.
این خصوصیات مثبت از نظر من اینها هستند:
1. حرکت زنان در عین برخورداری از کانون های انسجام، غیر متمرکز و سیال است. انگار قرار ناگفته ای و نام رمزی که همۀ زنان در اختراعش شرکت داشته اند در بدنۀ جامعۀ زنان جریان دارد و نوعی تفاهم اولیه و اصیل را بوجود آورده است.
2. زنان برای رسیدن به هدف خود آستین ها را بالا زده اند و از زائدۀ احزاب بودن فاصله گرفته اند. یعنی مطالبات زنان ابزاری برای رسیدن حزب به برنامه های کلان خود نیست. حتی در گروه هایی از زنان که به سازمان های سیاسی وابسته اند نوعی بیان آزاد و ارادۀ نسبتاً خود مختار مشاهده می شود.
3. زنان جزءنگر و نتیجه طلب شده اند. به دنبال مدینۀ فاضله نیستند. می خواهند این قانون را تغییر دهند و آن دیگری را لغو کنند. از یک نتیجۀ کوچک به نتیجه ای کمتر کوچک دست می یازند وهیچگاه از یاد نمی برند که همیشه کمی بیشتر از کم بخواهند اما خواستن را ادامه دهند.
4. اگر اشتباه نکنم ، چون من از دور نظاره گرم، در عین تکثر و تنوع اندیشه، شیوه و گسترۀ خواستها، در میان گروه های مختلف زنان فعال کمتر صدای نا ساز و گوشخراش شنیده میشود. شاید رقابت برای سرآمد شدن، تحت الشعاع تلاش برای کسب نتیجه قرار گرفته است.
اگر این خصوصیات به واقعیت نزدیک باشد، آرزوی تحکیم و تعمیق آن ها چندان خیالپرورانه نخواهد بود.
در راستای عدم تمرکز، استقلال در عمل، جزءنگری و ” درک حضور دیگری “
الف. می توان یک کارزار وسیع گردآوری داده های زندگی زنانه به راه انداخت. منظور اطلاعات آماری و یا مشخصات هویتی افراد نیست، بلکه هدف دسترسی وسیع به داده های ملموسی است که واقعیت مادی، عاطفی و روانی زندگی روزمرۀ زنان را در سراسر ایران می سازد. این گردآوری داده ها می تواند شکل تکنگاری، رپرتاژ روزنامه نگارانه و یا مقالات پژوهشی را داشته باشد. چنین بانکی هم به رشد آگاهی جامعه در زمینۀ زنان کمک می کند و هم فعالان حوزۀ زنان را در ارائۀ شعار ها و انتخاب شیوۀ بیان و عمل مناسب، یاری می دهد.
ب. می توان تماس میان گروه های مختلف زنان را به صورت غیر رسمی و زندگی پسند انه ای گسترش داد. چرا نمی توان سنت دوره های زنانه یا نو آوری “تئاتر خانگی” را باشرکت زنانی با سلائق مختلف سازمان داد و پنجره هایی به کوچۀ همسایه گشود؟ عملکرد اجتماعی حمام زنانه و گفت و شنود شادمانۀ زنان را در سر چشمه در روستا ها اگر ندیده باشیم در داستان ها خوانده ایم . مدرن سازی چنین فضاهایی خالی از فایده نخواهد بود.
امیدوارم بال های آرزو را زیاد نگسترانده باشم و همچنان پایم بر زمین واقعیت، باقی مانده باشد.
◀️ هشتم مارس بر همه فرخنده باد.
+ There are no comments
Add yours