نگرانی از وضعیت دانشجویان زندانی و مرگ زندانیان

6 فروردین 1388

ادامه بازجویی از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در تعطیلات نوروز

خبرنامه امیرکبیر: تعدادی از دانشجویان دربند دانشگاه امیرکبیر با تماس تلفنی با خانواده هایشان از ادامه بازجویی ها و فشارهای غیرانسانی خبر دادند.

طی روزهای اخیر در حالی ۳ نفر از دانشجویان با خانواده های خود تماس گرفتند که به گفته خانواده های آنان، این دانشجویان به هنگام صحبت کردن دچار مشکل بوده و از فشارهای بسیار زیاد بر خود همراه با آزار و اذیت، ابراز ناراحتی می کردند.

به گفته دانشجویان از آنجائیکه هر ۹ دانشجوی بازداشت شده پلی تکنیک در سلول های انفرادی به سر می برند، تنها بازجویان بر آنها نظارت داشته و به برخی از آنها اجازه تماس تلفنی می دهند. همچین یکی از دانشجویان از ادامه بازجویی ها به روش های غیرانسانی همراه با آزار جسمی و روحی خبر داد. وی گفته است در تمامی روزهای گذشته علیرغم تعطیلات بازجویی ها ادامه داشته است.

این در حالی است که از وضعیت تعدادی از دانشجویان همچون عباس حکیم زاده و مهدی مشایخی که پس از اعتراضات صورت گرفته به دفن شهید در دانشگاه امیرکبیر بازداشت شدند، هیچ گونه اطلاعی در دسترس نیست. در حالی که یک ماه از بازداشت حکیم زاده، مشایخی، مصطفوی و قصابان می گذرد، عباس حکیم زاده هیچ گونه تماسی نداشته است و از وضعیت وی هیچ اطلاعی در دسترس نیست.

همچین مهدی مشایخی که به وی اجازه داده شده بود در روزهای اول بازداشت، با خانواده خود تماس بگیرد و وضعیت خود را اعلام کند، پس از آن هیچ گونه تماسی نداشته و وضعیت سلامتی وی نیز در ابهام است.

احمد قصابان نیز طی روزهای گذشته برای اولین بار با خانواده خود تماس گرفته و علیرغم ابراز ناراحتی و مشکل وی در صحبت کردن، گفته است که از وی خواسته شده است تا بگوید حالش خوب است.

از دانشجویان بازداشت شده در مراسم مهندس بازرگان نیز وضعیت سلامت حسین ترکاشوند و مجید توکلی در ابهام می باشد. حسین ترکاشوند تاکنون هیچ گونه تماسی با خانواده خود نداشته است. مجید توکلی نیز در ۲ روز مانده به عید و هنگامی که خانواده اش برای ملاقات از شیراز به تهران آمده بودند، با آنها تماس گرفته و از آنها خواسته بود که از مقابل زندان اوین بروند. برادر مجید توکلی در مورد تماس وی گفته بود: “تماس‏های‏شان خیلی عجیب بود. همین‏که تماس می‏گرفتند، به جای سلام علیک، می‏گفتند: «بروید خانه، ما ملاقات نداریم».” برادر مجید توکلی در این زمینه گفت: «بچه‏ها که تماس گرفته بودند، خیلی با ترس و لرز صحبت می‏کردند و خیلی اضطراب داشتند. دادستان کنار دست آن‏ها ایستاده بوده و به آن‏ها می‏گفته: «مگر ما نگفتیم، به خانواده‏های‏تان بگویید که حالتان خوب است». از دانشجویان می‏خواست که عین این جمله را به خانواده‏های‏شان بگویند.»

همچنین از وضعیت یاسر ترکمن که در روز ۱۹ اسفندماه در مقابل دانشگاه امیرکبیر توسط نیروهای لباس شخصی بازداشت شد، هیچ گونه اطلاعی در دسترس نیست.

درخواست فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر برای رسیدگی به مرگ امیدرضا صرافی در زندان

۲۳ مارس ۲۰۰۹: پاریس، ژنو- “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر” (FIDH) و “جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران” (LDDHI)، مرگ امیدرضا میرصیافی، وبلاگ نویس ایرانی، در زندان را به شدت محکوم می کنند.

براساس گزارشات رسیده، میرصیافی که فعالیت نوشتاری اش در زمینه فرهنگ و موسیقی سنتی ایرانی بود، در تاریخ ۱۸ مارس ۲۰۰۹ به دلیل کمبود درمان پزشکی در زندان تهران جان سپرد.

وی روز ۷ فوریه ۲۰۰۹ برای بازجویی به دادگاه انقلاب تهران احضار شد و از آن پس در حبس بسر برد.

میرصیافی برای اولین بار در ۲۲ آوریل ۲۰۰۸ دستگیر و روز دوم ژوئن همان سال به قید وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. او روز ۲ نوامبر طبق مواد ۵۰۰ و ۵۱۴ از قانون مجازات محاکمه گردید. در این دو ماده آمده است: “اگر شخصی به رهبر معظم آیت الله خمینی، بنیانگزار جمهوری اسلامی، یا به دیگر رهبران کشوری اهانت کند، به ۶ ماه تا دو سال زندان محکوم خواهد شد” (ماده ۵۱۴) و “هر کس علیه نظام جمهوری اسلامی فعالیت تبلیغی نماید به ۳ ماه تا یک سال زندان محکوم خواهد شد (ماده ۵۰۰).

میرصیافی به دو سال زندان محکوم گردید و وبلاگ او به نام “روزنگار” که حاوی مقالات فرهنگی بود دیگر قابل دسترس نیست.

رکسانا صابری تهدید به اعتصاب غذا کرد

رادیو فردا: رکسانا صابری، روزنامه نگار ایرانی- آمریکایی که در زندان اوین بسر می برد، در تماس تلفنی به پدرش گفته است: اگر اورا آزاد نکنند، دست به اعتصاب غذا خواهد زد.

رضا صابری، پدر رکسانا صابری، به خبرگزاری« رویترز »گفته است که روز سه شنبه دخترش از زندان به وی تلفن زده است.

رضا صابری درباره گفت وگوی تلفنی با دخترش تصریح کرده است:«من خیلی نگران هستم. او تمایل زیادی به خودکشی دارد.»

رضا صابری که در ایالت داکوتای شمالی زندگی می کند،اضافه کرده است: «او گفت در صورتی که آزاد نشود، دست به اعتصاب غذا خواهد زد. من تلاش کردم که او را آرام کنم. به او گفتم داریم تمام تلاش مان را انجام می دهیم تا آزادی او را تضمین کنیم و او بهتر است طاقت بیاورد.»

رکسانا صابری، که در ایران برای رسانه های خارجی گزارش تهیه می کرد، از بهمن ماه سال گذشته در زندان اوین تهران در بازداشت به سر می برد.

رکسانا صابری در تماس تلفنی روز سه شنبه گفته است که تصمیم مقامات قضایی ایران درباره وی تغییر کرده است و احتمالا او را به مدت چندماه تادو سال در زندان نگه خواهند داشت.

این در حالی است که حسن حداد، معاون امنیت دادسرای عمومی و انقلاب تهران، ۱۶ اسفندماه گفته بود که تحقیقات درباره پرونده رکسانا صابری انجام شده است و او طی روزهای آینده آزاد می‌شود.

رکسانا صابری، ۳۱ ساله، شش سال قبل برای فعالیت های خبری به ایران رفت و با مجوز دولت ایران به خبر رسانی برای رادیو «ان. پی. آر» و دیگر رسانه های خارجی مشغول بوده است.

این در حالی است که حسن قشقاوی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، در واکنش به بازداشت این خبرنگار ایرانی-آمریکایی گفته بود: فعالیت های رکسانا صابری از از سال ۸۵ ۱۳ غیر مجاز بوده است.

نگرانی عفو بین‌الملل از مرگ دو زندانی

رادیو زمانه: عفو بین‌الملل نسبت به مرگ «مشکوک» زندانیان سیاسى در زندان‌های جمهوری اسلامی ابراز نگرانى کرد.
این سازمان مدافع حقوق بشر در بیانیه خود با اشاره به مرگ امیدرضا میرصیافى، وبلاگ نویس جوان ایرانی و همچنین مرگ امیرحسین حشمت‌ساران نوشت که «در هر دو مورد، مرگ زندانی ناشى از فقدان امکانات و رسیدگی پزشکی بوده است.»

عفو بین‌الملل نوشته است: «شرم‌‌آور است زندانیانى که نیاز به درمان دارند از کمک‌های پزشکی محروم مى‌‌شوند تا بمیرند.»

این سازمان با مرگ بلاگر ایرانی احتمال داده است که محرومیت زندانیان از کمک‌های پزشکی در ایران، نوعی تنبیه است که برای آنها در نظر گرفته می‌شود.

عفو بین‌الملل از مقام‌های ایرانی خواسته است تا علت دقیق مرگ میرصیافی و حشمت‌ساران را در اسرع وقت و به صورت بی‌طرفانه بررسی کرده و مقام‌های مسئول در این زمینه را محاکمه کند.

علی بادوزاده، زیر شکنجه‌ی نیروهای امنیتی جان باخت

مجموعه فعالان حقوق بشر: جنازه‌ی علی بادوزاده، که از اواخر اسفندماه توسط ماموران امنیتی بازداشت شده بود، در اطراف شهرستان مهاباد پیدا شد.

علی بادوزاده، ۳۵ ساله اهل شهرستان مهاباد که به اتهام هم‌کاری با احزاب کرد و به عنوان مطلع در مورد فعالیت‌های برادرزاده‌اش و تعدادی دیگر که از ۲ ماه پیش با احزاب کرد هم‌کاری می‌کردند، در روز ۲۸ اسفند توسط ماموران امنیتی بازداشت و به محل نامعلومی منتقل شده بود.

صبح امروز، پنجم اسفندماه، پس از ۸ روز پیکر بی‌جان وی که آثار ضرب و شتم بر آن مشاهده می‌شد، در اطراف شهرستان مهاباد پیدا شد.

علی بادوزاده برادر جهانگیر بادوزاده است که هم‌اکنون در زندان مرکزی ارومیه به سر می‌برد.