عبدالله مومنی در اوین نیست

6 شهریور 1388

دویچه وله: عبدالله مومنی سخنگوی ادوار تحکیم وحدت، نزدیک دو ماه است که بازداشت شده و ۲۰ روز است که هیچ خبری از او نیست. حسن اسدی زیدآبادی می‌گوید احتمالا او نه در اوین، بلکه در جای دیگری تحت نظر سپاه پاسداران است.
عضو شورای مرکزی ادوار می‌گوید، در دور قبلی انتخابات که سازمان ادوار انتخابات را تحریم کرده بود، برخی اعضای آن به اتهام براندازی نرم دستگیر و تا مدتی در زندان بودند. این بار نیز که سازمان از آقای کروبی حمایت و همگان را تشویق به شرکت در انتخابات کرد، باز هم دو عضو شورای مرکزی آن به همین اتهام بازداشت شده‌اند.
اسدی می‌گوید ظاهرا جناح حاکم کاری به اقدامات اعضای این سازمان ندارد، بلکه با اندیشه آنان مسئله دارد.

او در گفتگو با دویچه وله در مورد آخرین وضعیت عبدالله مومنی سخنگوی ادوار وحدت به دویچه وله می گوید:
متأسفانه بعد از گذشت ۲۰ روز از اولین و آخرین ملاقاتی که ایشان با خانواده داشتند، هیچ‌گونه خبری از وضعیت ایشان نیست و همان‌طور که دیدید در چهار جلسه دادگاهی هم که برپا شد و بخش عمده‌ای از فعالان سیاسی در آن حضور پیدا کردند و به دادگاه آورده شدند، حتی در آنجا هم آقای مومنی حضور نداشتند و ما متأسفانه هنوز حتا موفق نشده‌ایم که چهره‌ی آقای مومنی را در عکس‌ها ببینیم. بعد از آن ملاقاتی که بیست روز پیش با خانواده‌شان داشتند، حتا تماس تلفنی هم برایشان مقدور نبوده است. در واقع خانواده و دوستانشان در بی‌خبری کامل و مطلق هستند و با توجه به مستندات همسرشان که در ملاقات پیش داشتند و گزارشی از آن هم در رسانه‌ها منتشر شده، وضعیت جسمی فوق‌العاده نامناسبی دارند و به همین دلیل این بیست روز بی‌خبری نگرانی‌ها را افزایش داده است.

وی در مورد احتمال دیدار کمیته‌ی ویژه نمایندگان مجلس با زندانیان و احتمال اطلاع آن ها از وضعیت مومنی می گوید:
این طور که در اظهارات آنها آمده، ملاقاتی با آقای مومنی انجام نشده. البته تا جایی که ما اطلاع داریم، آقای مومنی در بند ۲۰۹ اوین که تحت نظر وزارت اطلاعات هست نگهداری نمی‌شود و به نظر می‌رسد در جایی خارج از زندان اوین است که البته ما نمی‌دانیم که آیا نمایندگان مجلس به این بازداشتگاه‌ها که تحت نظر سپاه پاسداران است، دسترسی دارند یا خیر. چون ما معتقدیم که هم آقای زیدآبادی و هم آقای مومنی در اختیار سپاه پاسداران هستند و بازجویی‌هایشان توسط این نیرو انجام می‌شود.
وی در مورد فشارهای شدیدی که به احمد زیدآبادی دبیرکل و عبدالله مومنی سخنگوی سازمان ادوار تحکیم وارد شده، می گوید:
البته بر ما روشن نیست که چه دلیلی وجود دارد برای این که این اعضای سازمان ادوار تحکیم به شدت زیر فشارند و شاید فراتر از سایر بازداشت‌شدگان در بازداشتگاه‌هایی که مشخص نیست حتا کجا هستند و در کدام نقطه‌ی تهران قرار دارند، بازداشت هستند. نکته‌ی قابل توجه این است که هر دوی این عزیزان وقتی که توانستند ملاقاتی در حیاط زندان اوین با خانواده داشته باشند، که گویا از جای دیگری آورده شده بودند، به این نکته تأکید کردند که روزهای اول بازداشت‌شان را در جایی بوده‌اند که هر دوی آنها از آن به جایی که مانند قبر بوده تعبیر کرده‌اند. یعنی نه نوری بوده، نه صدایی بوده و نه حتا سرکشی؛ جایی بوده فوق‌العاده تنگ و تاریک. این به نظر می‌رسد که نوعی کینه ‌شاید و نوعی مسئله‌ی شخصی، حتا به نظر می‌رسد نوعی غرض‌ورزی نسبت به این دو دارد انجام می‌شود. جالب این است که سازمان ادوار تحکیم و این عزیزان در انتخابات چهار سال گذشته به دلیل عدم شرکت در انتخابات و تبلیغ این مسئله از سوی وزارت اطلاعات و نهادهای امنیتی به «براندازی نرم» متهم شدند و البته تعدادی از اعضای سازمان که این مسئله را عنوان می‌کردند، حتا آن موقع مورد تعقیب قضایی هم قرار گرفتند. نکته‌ی جالب توجه این است که بعد از چهارسال و وقتی که همین عزیزان در سازمان ادوار تحکیم اعلام شرکت در انتخابات و حمایت از یک کاندیدا، آقای کروبی، را انجام می‌دهند، بازهم ما می‌بینیم که «براندازی نرم و اقدام علیه امنیت ملی» به آنها منتسب می‌شود و دچار یک چنین شرایطی می‌شوند. در واقع به نظر می‌رسد که حاکمیت از اساس با اندیشه‌های این افراد مشکل دارد و اقدامات آنها محلی برای برخورد با آنها نیست. چنانچه در عدم شرکت و در شرکت ما برخورد آقایان را دیدیم که به یک گونه بود. در واقع آن اندیشه و آرمان‌خواهی این افراد است که مورد غضب قرار گرفته است.

وی در مورد حضور و سکوت احمد زیدآبادی در دادگاه می گوید:
آقای زیدآبادی تاکنون دو بار به جلسه‌ی دادگاه آورده شدند و هر دو بار هم در رسانه‌هایی که وابسته به حاکمیت هستند، عنوان شد که ایشان در زمره‌ی متهمین بوده‌اند. اصولاً ما معتقدیم که کیفرخواست عمومی جایی در قانون ندارد، ولی این که برای یک متهم دو بار کیفرخواست عمومی مطرح شود و حالا البته احتمالاً کیفرخواست خصوصی و اختصاصی هم برای ایشان باقی مانده است، به نظر می‌رسد که این اصلاً یک مقداری مضحک به نظر می‌رسد. البته تا جایی که ما می‌دانیم، ایشان به‌عنوان ناظر به جلسه‌ی دادگاه آورده می‌شوند و در واقع هیچ نقشی در آن دادگاه ندارند. ما خوشحالیم که حداقل برای چندساعتی ایشان از انفرادی و از جایی که برایشان تعبیه شده و به تعبیری که ایشان داشته‌اند، مثل قبر بوده است، از آنجا خلاصی پیدا می‌کنند. از این جهت برای ما خوشایند است. ولی خب به هرحال فکر می‌کنم این وضعیتی که ایشان دچارش شده است، یکی از بی‌سابقه‌ترین بازداشت‌ها و دستگیری‌هایی بوده که هم خودشان و هم سایر فعالان سیاسی تجربه کرده‌اند.