قتل سریالی زنان کرج چگونه کلید خورد

22 مهر 1388

اعتماد (مرجان لقایی): روز دیگر یکی از بزرگ ترین پرونده های جنایی سال ورق می خورد و قضات دادگاه کیفری استان تهران مردی را که 10 زن را در کرج و شمال کشور به قتل رسانده است، محاکمه می کنند.به گزارش خبرنگار ما، امید که به قاتل سریالی زنان کرجی معروف است از سال 85 قتل های زنجیره یی را در شمال کشور آغاز کرد و بعد از مهاجرتش به کرج این بار به شکار زنان کرجی پرداخت. این مرد از همسرش برای فروش جواهرات مقتولان استفاده می کرد. امید که متهم است 10 زن را به قتل رسانده بعد از دستگیری به همه این جنایت ها اعتراف کرد. ابعاد گسترده پرونده هشت هزار صفحه یی امید روزنامه اعتماد را بر آن داشت تا به کالبدشکافی این قتل ها بپردازد. ابتدا زندگی متهم مورد بررسی قرار گرفته است و در شماره های آینده جزییات جنایات او را شرح خواهیم داد.

امید کیست

امید برک متولد سال 1365 دو برادر و یک خواهر دارد. وی در قزوین به دنیا آمده و یکی از برادرانش کارگر است و برادر دیگرش بیکار است. خواهر این مرد اکنون دانش آموز است.

او از سن 18سالگی از خانواده اش جدا و چند سال بعد با همسرش مریم آشنا شد و با او ازدواج کرد. امید می گوید بهترین روزهای زندگی اش زمانی بود که خانه یی پشت مسجد جامع قزوین داشتند. در آن زمان آنها وضعیت مالی خوبی داشتند و از زندگی لذت می بردند.

قاتل سریالی کرج در مورد دوران کودکی اش می گوید؛ آرزو داشتم یک روز خلبان شوم البته درسم خوب نبود و اصلاً زرنگ نبودم. دو سال پشت سر هم مردود شدم و بعد از آن هم درس خواندن را برای همیشه ترک کردم.

دوران مدرسه امید

امید در دوران تحصیل مرتب مورد تنبیه بدنی قرار می گرفت. او در این باره می گوید؛ دانش آموزی شلوغ بودم و همیشه معلمانم را کلافه می کردم. البته آنها هم از خجالت من درمی آمدند. همیشه کتک می خوردم. چند بار آنقدر مرا کتک زدند که نای بلند شدن نداشتم. همان زمان بود که اولین جرم ها را مرتکب شدم. یادم می آید کلاس پنجم ابتدایی بودم که اولین کیف قاپی را انجام دادم. سوار موتور پدرم شدم و در حالی که شخصی داشت از خیابان رد می شد کیف او را قاپیدم و فرار کردم. البته آن زمان دیگر مرتکب جرم نشدم تا وقتی که کاملاً بزرگ شدم. در این دوران با خانواده ام هیچ مشکلی نداشتم. آن چیزی که خیلی عذابم می داد وضعیت اقتصادی خانواده ام بود. دوران نوجوانی ام خیلی به من سخت گذشت و همیشه خودم را با دیگران مقایسه می کردم. نمی توانستم چیزهایی را که دوست داشتم، تهیه کنم.

به هر ترتیب که بود دوران نوجوانی امید گذشت. او سال 84 به خدمت سربازی رفت. او می گوید؛ دوران آموزشی را در عجب شیر گذراندم، البته آن دوران تنها زمانی بود که تنبیه انضباطی نشدم. با کسی هم کاری نداشتم. دوستان زیادی نداشتم و کمتر پیش می آمد با کسی صحبت کنم.

ازدواج

امید درباره نحوه آشنایی اش با همسرش مریم می گوید؛ وقتی با همسرم آشنا شدم او 15ساله بود. مریم را در یک مراسم جشن تولد در شهرستان لنگرود دیدم. من واقعاً عاشق او شدم. از دیدنش به آرامش می رسیدم. بعد از ازدواج مدتی را در لنگرود گذراندم. مجبور بودم هزینه های زندگی خود و همسرم را تامین کنم. تنها کاری که بلد بودم بنایی بود. کارگر بنایی شدم و روزمزد کار و زندگی ام را اداره می کردم.

امید هیچ فرزندی ندارد. او در این باره می گوید؛ سه سال از ازدواج ما گذشته بود و من هیچ فرزندی نداشتم. البته به دلیل نوجوان بودن همسرم بود. او 15ساله بود که با من ازدواج کرد. من عاشق این بودم که بچه داشته باشم. مریم این را می دانست و خیلی سعی می کرد بچه دار شود. دلم می خواست اولین فرزندم پسر باشد اما در آن سه سال خداوند به من فرزندی نداد. مریم عاشق من بود و او هم سعی می کرد کاری کند تا من خوشبخت شوم. من همیشه دوستش دارم.

قاتل سریالی کرج هنوز هم به همسرش علاقه مند است. او می گوید؛ قبل از اینکه با مریم ازدواج کنم عاشق هیچ دختری نبودم. مریم اولین عشق من در زندگی بود. با او ازدواج کردم چون می دانستم ذاتی پاک دارد و فرزند ما فردی سالم و مفید برای این جامعه خواهد بود. سال 86 بود که به اتفاق همسرم از لنگرود به کرج مهاجرت و خانه یی اجاره کردیم و من با ماشین پیکانی که خریده بودم، مسافرکشی می کردم.

فقر مالی یک بار دیگر بر زندگی امید سایه افکنده بود؛ «دیگر نمی توانستم از پس هزینه های زندگی ام برآیم. تامین هزینه های زندگی خیلی سخت بود. من اجاره خانه هم می دادم. واقعاً کمرشکن بود. این اواخر زندگی برایمان خیلی سخت شده بود.»

دوباره سرقت

فشار مالی یک بار دیگر باعث شد امید مثل دوران نوجوانی اش به سمت سرقت برود. او توضیح می دهد؛ فکر می کردم از طریق سرقت می توانم به زندگی ام سر و سامان بدهم. بعد از ازدواج معدود دوستانی را هم که داشتم، کنار گذاشته بودم. اهل مواد و سیگار هم نبودم. سعی می کردم سالم زندگی کنم. اما فقر باعث شد خودم را در شرایطی احساس کنم که مجبور به سرقت شوم. زمانی که سرقت ها را شروع کردم انگار به گذشته برگشته بودم. یاد دوران سخت زندگی ام در زمان نوجوانی افتادم.

یادم می آید زمانی که نوجوان بودم با زنان زیادی رابطه برقرار می کردم. وقتی می دیدم افرادی چطور زندگی ما را تحت تاثیر قرار می دهند من هم این کار را می کردم. البته هیچ وقت عاشق آن زن ها نبودم. همیشه می خواستم از آنها سوءاستفاده کنم. من حتی یک بار سعی کردم از یکی از این زنان سکه بدزدم که فهمید و مچم را گرفت.هر بار که بی پولی سراغم می آمد یاد آن خاطرات می افتادم. این اتفاقات قبل از قتل ها دوباره برایم تکرار شد. البته جرقه اصلی زمانی زده شد که من سال 84 زنی را سوار ماشین کردم و از او خواستم با هم رابطه داشته باشیم. او هم قبول کرد. مبلغی را توافق کرده بودیم که من به او بدهم. بعد از اینکه وی را به خانه بردم و با هم رابطه برقرار کردیم آن زن از من خواست پول بیشتری به او بدهم. قبول نکردم. او چاقویی زیر گلوی خودش گذاشت و به من گفت اگر پول هایم را به او ندهم آبرویم را می برد. مجبور شدم 50 هزار تومان پولی را که تمام دارایی ام بود به او بدهم. بار دوم زنی را به واقع به عنوان مسافر سوار کردم اما او به من تهمت زد و گفت قصد ربودنش را دارم و بعد هم از من شکایت کرد. او 400 هزار تومان از من پول گرفت تا رضایت دهد. من با فروش لوازم منزلم این پول را تامین کردم و از همان موقع بود که فهمیدم وقت انتقام است. به این ترتیب امید به فکر قتل افتاد. او پیش از این دو زن را در شمال کشور کشته اما از جنایت دست کشیده بود و مجموع اتفاقاتی که در زندگی اش رخ داد، باعث شد نقشه قتل های سریالی را طرح ریزی کند.

او از سال 88 شروع به کشتار کرد و تا مهرماه سال گذشته که توسط پلیس بازداشت شد هشت زن کرجی را به کام مرگ کشاند. جزییات این جنایات را می توانید در شماره های آینده دنبال کنید.