زنی مستقل: نگاهی به مجموعه اشعار کارول آن دافی

آزاده دواچی-3 آبان 1388

مدرسه فمینیستی: کارول آن دافی از شاعران به نام معاصر زن ، نمایشنانه نویس و برنامه ساز تلویزیونی است که در 23 دسامبر 1955در گلاسکو متولد شد . او در دانشگاه لیورپول به تحصیل فلسفه پرداخته است ؛ همچنین دارنده جایزه های مختلف ادبی است . کارول آن دافی اولین زنی است که موفق به دریافت منسب ملک الشعرای انگلیس شده است . دریافت این لقب به او با مخالفتهای زیادی انجام گرفت ، چرا که رئیس جمهور وقت نگران این مسئله بود که یک زن با تمایلات همجنس گرایانه به این منصب برسد . این مقام پیش از او به کسانی چون تد هیوز و جان بچمن رسیده بود و قتی که او در سال 1999 این منصب را نپذیرفت ؛ این مقام به اندرو مشن رسید. دلیل رد این منصب را آن دافی درگیریهای شخصی ذکر کرد ؛ تا اینکه در نهایت او به عنوان اولین زن در می 2009 مفتخر به دریافت مقام ملک الشعرا شد .

کارول آن دافی در شعرهایش به شیوه روایی تک گویی صحبت می کند . متن شعرهایش و ارتباط او با خواننده نگرشی در خواننده به وجود می آورد که چگونه یک زن در تلاش است تا با نوشتن شعر قدرت و استقلال خود را نشان دهد . بسیاری از منتقدان ، زبان آن دافی را زبانی جامعه ستیز قلمداد کرده اند . او در بیشتر شعرهایش با لحنی تند و خشن به جنگ با سنتهای موجود در قبال جنس خویش پرداخته است و رویکردهای نوی را در شعرش آشکار ساخته است . در بیشتر سطرها ، وی از زنی صحبت می کند که نیاز به مردی ندارد، زنی مستقل و آرمان گرا که تنها و یکه به جدال و کشمکش با جامعه مردسالار برخاسته است . جامعه ستیزی او در شعرهایش ، نمادی از رویکرد او به جامعه مردسالار است . او به جای تصویر زنی ضعیف و کم اراده آن چنان نمایی از خود نشان می دهد که خواننده اگر زن باشد از این حس استقلال لذت می برد . نگاه او به جنسیتش تنها در مسائل جنسی و ضعفهای جنسی زنانه و عشق های موسوم به عشق زنانه منتهی نمی شود او حتی در بسیار ی موارد نشان می دهد که ترجیح داده تا عاشق یک زن دیگری باشد تا عاشق یک مرد .او در بسیاری از شعرهایش از حد تمایلات زنانه فراتر می رود و وارد حیطه خاصی شعری می شود .

◀️  مردی که نامش سوزان است

می توان گفت که حضور آ ن دافی به عنوان زنی مستقل و با ماهیتهای حقیقی زنانه ؛ نشان از تسلط او به زبان خودش و در عین حال ماهیت من ِ زنانه است که توانسته استقلا ل خودش را ورای تمامی قواعد حاکم بر زبان و جامعه مردسالار به دست آورد. می توان گفت آنچه که آن دافی اصرار و تاکید بر شناخته شدن شعری اش به عنوان یک زن دارد، عدول از قوانینی است که طی آن زنان تنها به عنوان بخش دومی از جامعه مردسالار شناخته شده اند و در واقع با زبان ، برابری خود را با مردان جامعه به تصویر می کشد . آنچه که از لحاظ فمنیستها در شعرهای آن دافی مهم هستند به تصویر کشیدن مستقل او از زنان می باشد ؛ زنانی بدون مردان که حتی عشقهای واپس زده و قدیمی و هر چیزی را که برایشان وابستگی به همراه آورد را نمی خواهند. اشعار آن دافی گرچه به دلیل تاکید وی بر زنانگی گاهی مورد نقد قرار گرفته اند ؛ اما در بسیاری از شعرهای وی عمق و همدردی او با مسائل مختلف اجتماعی حس می شود ، او همچنین شجاعانه به نقد سیاسی جامعه خودش پرداخته است و از این طریق هویت سیاسی خودش را در اشعارش به اثبات رسانده است . در بسیاری از شعرهایش جدا از شخصیت مستقل زنانه وی در تلاش بوده است تا نگرانیهای شاعرانه اش را از رنجهای روزگا ربیان کند . با تمام موارد ارائه شده می توان گفت که تصویر سازی او از زن قوی و مستقل بوده است و می تواند به عنوان الگویی باشد برای شاعران در جهت پردازش به مسائل زنان در شعر و همینطورمی به عنوان نوعی روش برای بیان ایده ها و آرمانهای زنانه از طریق زبان به کا ررود .

پانویس:

Ann Duffy, Carol. Selected Poems. Penguin Global: London, 2009.