جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی فردا در مقابل قوه قضاییه تجمع می‌کنند

18 آبان 1388

موج سبز آزادی: این خانواده‌ها امروز با صدور پانزدهمین بیانیه خود اعلام کردند که “ما همسران و فرزندان دلاورمان را آزاد می‌خواهیم. این خواسته بزرگی نیست. ما حداقل ها را می‌خواهیم و برای داشتن حقوق اولیه خود، هیچ منتی را نمی‌پذیریم.” متن این بیانیه به شرح زیر است:

بسم رب المظلومین

یا زینب یا زینب
فردا پنج ماه تمام است که با هجوم به خانه هایمان در آستانه ولادت دخت نبی اکرم (ص) بانوی دو عالم صدیقه مرضیه، فاطمه زهرا (س) عزیزانمان را از کانون گرم خانواده ربوده و یا با هجوم در خیابان و محل کار و اشتغالشان، آنان را به زشت ترین و کریه ترین وجه ممکن به بند کشیده اند.

فردا صد و پنجاهمین روز بازداشت غیرقانونی و نگهداری یاران و فرزندان انقلاب در بند و حبس است. در و دیوار سلول های انفرادی اوین چه در بند سپاه، چه اطلاعات یا هر نهاد دیگری که طی این مدت اقامتگاه عزیزان ما بوده ، شاهد شکنجه هایی است که روح و روان آنان را آزرده است و در عین حال شاهد عالی ترین صحنه های عشق بازی آنان با معبود بی شریک و ناظرعلو روح ایشان در مجال تنهایی مطلق و درک حضور خالق بی مثال و پروردگار احد و واحد و صمد و هم سخنی بی مانند با اوست و این شهادت دوگانه در تاریخ انقلاب اسلامی جاودانه می شود. اما حضور فرزندان، همسران، پدران و مادران و خواهران و برادران ما در مدرسه یوسف و درس آموزی شبانه روزی شان، حق و تکلیف ما را از یادمان نمی برد.

حق برخورداری آنان از آزادی و برخورداری ما از وجود ارجمندشان و تکلیف تلاش برای اطلاع رسانی، پیام رسانی و زمینه سازی برای رهایی شان و بهره مند شدن از آزادی که انسان «آزاد» آفریده شده است و مشیت خداوند سبحان برآن قرار گرفته که اشرف مخلوقاتش، امکان اختیار سکنی گزیدن در«اعلی علیین و یا اسفل السافلین» را داشته باشد و برای پای گذاشتن در راه حق و صراط مستقیم خود را به قضا و قدر نسپارد و زمام اختیار خود را به دست دیگران ندهد تا کیمیای وجودش پیراسته از همه معایب و نقایص، در محضر خدای رحمان تجلی کند.

پنج ماه استقامت و صبوری همراه با همه کوشش های ممکن و طی همه طرق قانونی برای رساندن پیام حقمان، هنوز علیرغم صدور کند احکام آزادی برخی آزادگان دربند، نتیجه لازم را نداده و ما تا به ثمر نشستن پیگیری هایی که تکلیف ماست برای رسیدن به حقمان، همچنان در این مسیر، زینب وار پایمردی خواهیم کرد. همچنان منتظر تعیین وقت ملاقات با رئیس قوه مقننه می مانیم تا همه مصائبی را که بر ما و عزیزانمان رفته یادآور شویم و از ایشان چاره جویی کنیم و چاره اندیشی هایمان را با ایشان درمیان گذاریم.

در ادامه تجمع های اعتراض آمیز خود طی هفته های گذشته در مقابل دادستانی و خانه ملت، فردا در مقابل قوه قضائیه اجتماع خواهیم کرد و مظلومیت خود را به چشم مسئولین ایجاد عدالت و عمل به مرّ قانون در جامعه اسلامی مان و همه دلسوزان اهل مروت و انصاف که خصم ظالمند و یاور مظلوم، خواهیم آورد. خواسته اصلی ما آزادی زندانیان سیاسی است نه انتقال آنان به بند عمومی که سلامتشان را به مخاطره بیندازد و تنها موجب باز شدن جا برای بازداشت شدگان جدید باشد. ما به بازداشت فرزندان انقلاب و یاران امام و رزمندگان و جانبازان و ایثارگران و خدمتگزاران نظام اسلامی و کشور سرفرازمان ایران، معترضیم. ما به بازداشت فرزندان شهداء و هتک حرمت آنان معترضیم. ما به بازداشت قاریان قرآن و اسرای سبز کمیل معترضیم.

ما به فتنه هایی که به دست دشمنان دین و کشورمان هر روز برپا می شود و به جای توجه به خواسته مردم، صدای اعتراضشان با زور و خشونت و باتوم و ایجاد رعب و وحشت خفه می شود، و به جای دانشگاه ها زندان ها انباشته از مغزهای متفکر می شود، معترضیم. ما به قصاص قبل از جنایت و بازداشت مخالفین دولت بعد از نهم با اتهام هایی که از پایه نارواست و نسبت دادن اغتشاشات به بی گناهان دربند در زمان وقوع حوادث پس از انتخابات با حکم هایی که تاریخ قبل از انتخابات را دارد معترضیم.

ما به ویران کردن آشیانه های کوچک خوشبختی جوانان اصلاح طلب که با سختی های زمانه که براثر بی عرضگی مسئولان ( به تعبیر علما و فضلای حوزه و دانشگاه) روز به روز افزون می شود، با تلاش و تدبیرو قناعت خودشان برپا شده، معترضیم. ما همسران آزاده مان را آزاد می خواهیم. فرزندان دلاورمان را آزاد می خواهیم و پدران و مادران سخت کوش و خدمتگزارمان را آزاد می خواهیم. این خواسته بزرگی نیست. ما حداقل ها را می خواهیم و برای داشتن حقوق اولیه خود، هیچ منتی را نمی پذیریم. و همچنان سخن گهربار و حکمت آموز پیامبر خاتم را فریاد می کنیم:

«الملک یبقی مع الکفر ولا یبقی مع الظلم»