کمیته گزارشگران حقوق بشر- بوی باران تازه می‌آید- هوا سرد شده است- داغی روزهای تابستان را پشت سر گذاشته‌ایم و حالا به سوز سرمای پاییز رسیده‌ایم و باران‌هایش.. دوستان ما هنوز دربندند.
اینجا، پشت دیوارهای بلند اوین- هنوز خانواده‌هایی هر شب می‌آیند، ساعتی زیر این پل می‌نشینند، تا شاید این نزدیکی فاصله، قدری از دردهایشان را تسکین دهد. پل اوین هم در این 5 ماه، شاهد درد و رنج خانواده‌های زندانیان سیاسی بوده است و گواهی می‌دهد تمام سختی‌های روزهای گذشته را.
جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی که در حرکتی نمادین، امروز را برای آزادی فرزندانشان روزه گرفته‌اند. به وقت افطار در مقابل زندان اوین جمع می‌شوند. سفره افطارشان را پهن می‌کنند و عکس زندانیانشان،تمام سفره را پر می‌کند. زنان و مردانی که نیستند میان ما.
حسن اسدی، محمد صادقی، عبدالله مومنی، مصطفی تاج‌زاده، احمد زیدآبادی، حسین باستانی‌نژاد، مهدی محمودیان، عاطفه نبوی، فریبا پژوه، بهمن احمدی‌امویی، مجید مقیمی، سلمان سیما، و .. نام‌هایی هستند که سفره افطار را پوشانده‌اند.
آن سوی دیگر، شماری از خانواده‌ها آمده‌اند و منتظر آزادی فرزندانشان هستند که در دعای کمیل بازداشت شده‌اند. امشب 4 نفر از اوین آزاد شده‌اند.
مراسم افطار که به پایان می‌رسد. حاضران،حضورشان را نشانه‌ای بر اعتراض نسبت به محبوس کردن عزیزانشان می‌دانند و می‌گویند که این حضور ادامه خواهد داشت تا روزی که هیچ فردی به ناحق در زندان نباشد. و شعار ” زندانی سیاسی آزاد باید گردد”، سخن انتهایی مراسم است.
باران می آید- هوا سرد شده است. و هوای اوین، سردتر از نقاط دیگر شهر است. و ما فکر می‌کنیم که می‌شود روزی بیاید که دیوارهای اوین هیچ آزاده‌ای را در خود محبوس نکرده باشد؟
و ما آن روز را انتظار می‌کشیم.
+ There are no comments
Add yours