سایت جنس دیگر (محبوبه عباسقلی زاده): شیوا نظر آهاری را در این روزهای سبز بیشتر کشفش کرده ایم. دختری که از هیجده سالگی وارد مبارزه سیاسی و مدنی و حقوق بشری شد و در برهه ای که همه برای دیده شدن، مسابقه رادیکالیسیم داده بودند یک “فمنیست – مدافع حقوق بشر” بی ادعای رادیکال بود و الان که سکوت و توهم زدگی مد شده است باز هم فریادی بی ادعاست. آنقدر بی ادعا که اتهام عضویت در گروهک ها را در همان صد روز و اندی زندان از سر گذارند و بیرون که آمد نیرو و انرژی اش برای اعتراض به رفتارهای غیرقانونی و ضد حقوق بشری صد چندان شد.
با شیوا که می گردی حس سرکوب ، کنترل، نا امنی و شنود و غیره یادت می رود. تکلیفش، هم با خودش روشن است و هم با بقیه، همانی را می نویسد و در بازجویی ها می گوید که با محرمترین دوستانش در میان می گذارد.
زندگی اش به روش عیاران قدیم بی دلبستگی به یار و مال است و آرمان ورزی و عشق جمعی اش به یاران دربند به شیوه جوان های انقلابی قبل از انقلاب. شیوا دختر جوان سرشاری است که زیبایی را دوست دارد اما عشق ورزی اش را ریخته است به پای قربانیان حقوق بشر: تیپ نوظهوری از فعالان اجتماعی جوان که در بستر جنبش سبز ظهور کرده و ترکیبی از آرمانخواهی و فردگرایی است.
هم حسی غریب او با عاطفه، دختری که چهار سال حبس تعزیری را فقط به خاطر حضورش در تظاهرات 25 خرداد گرفته است، به خاطر مواجهه دردناکی است که شیوا و او در زندان داشته اند. شیوا که دیده بانی حقوق بشر در زندان هم رهایش نکرده است و…. این قصه را شیوا در این فیلم ها روایت کرده است.
درگیر شدن در جریان عاطفه هنوز هم شیوا را رها نکرده است. می گوید تا آزادی عاطفه از پا نخواهد نشست. کمپین “من عاطفه ام، مرا در بند کنید” حاصل همین رنج است. این کمپین صدای معترضین به حکم ناعادلانه عاطفه است. کمپینی های عاطفه می گویند: همه ما در بیست و پنج خرداد خیابان بوده ایم و همه ما به صحت نتایج انتخابات تردید داریم و اگر این جرمش چهار سال زندان است پس باید همه ما سه میلیون و اندی نفر را حبس کنید!!!!!
ویدیو “شیوا از سرکوب بر می خیزد”، درباره بازداشت خود شیوا و حس آزادی نا تمام اوست
+ There are no comments
Add yours