برای منصوره شجاعی، شیوا نظرآهاری و…

صابر آزاد-16 دی 1388

مدرسه فمینیستی: درتصاویر پخش شده از صدا وسیمای «ملی» از راه پیمایی هواداران دولت در چهارشنبه، مشاهده می شد که دوربین های دولتی روی دختر ها وخانم هایی که با موی بیرون آمده و تیپ و قیافه ای که در فرهنگ عامه به تیپ منکراتی معروف است تاکید بسیاری می کنند همان آرایش و لباسی که حاکمیت آن را جرم می داند و تا چند ماه پیش با گشت های ارشادش با آن به شدت مقابله می کرد. همه ی ما تصاویر دردناک گشت های ارشاد یادمان هست که چگونه زنان این سرزمین را به خاطر شکل و قیافه ظاهری شان گاه به روی زمین می کشاندند و توهین های بسیار می کردند (شاید هم در انبوه تصاویر دردناک ماه های پس از انتخابات آن ها را از یاد برده ایم) و اما سوال:چگونه است که دولت در چند ماه پیش با نوعی از لباس وآرایش به شدت مقابله می کند اما فقط در عرض چند ماه، با یک چرخش ناگهانی، با پخش همان لباس وآرایش و ظاهر منکراتی از صدا وسیما می خواهد کسب مشروعیت بکند؟؟..به زبان ساده تر: یک روز برای موی بیرون آمده ات با باتوم انتظارت را می کشند و یک روز دیگر به خاطر همان موی بیرون آمده، تصویرکلوز آپ ات را دررسانه ی رسمی حاکمیت نشان می دهند..؟!؟

این واقعه از یک وجه اخلاقی دولت در همه ی حوزه ها پرده بر می دارد : با ما باش برای ما تیلیغ کن هر جور که می خواهی باش ولی اگرمی خواهی منتقد من باشی و بخواهی خلاف مسیرهای از پیش تعیین شده ی من حرکت کنی با تو به شدت مقابله می شود حالا هرجور که می خواهی باش حتی اگر چادر به سرت باشد و حجاب ات کامل باشد..همان طور که بارها در تجمعات جنبش سبز دیده ایم چگونه زن های بزرگواری که برای احقاق حق شان به خیابان آمده اند را به باد کتک و مشت و لگد می گیرند و در این میان خانم های چادری بسیار هم دیده می شوند. (نمونه ی بارزش زن شهید همت است)؛

مجموعه این رفتارها و برخوردهای ابزاری و گزینشی نشان می دهد حاکمیت رفتاری را اتخاذ کرده که با پسوند اسلامی اش در تضاد است زیرا در دین مبین اسلام برخورد ابزاری با هیچ کس و هیچ چیز جایز نیست و کرامت و شأن انسان ها به هیچ قدرت یا نهادی مجوز این را نمی دهد که از انسان و حرمت و جایگاه او استفاده ی ابزاری شود..

با همه این برخوردهای ناعادلانه و تبعیض آمیز اما بسیارند زنان آزاده ای که در این سالها در راه احقاق حقوق پایمال شده انسانها چه در وجهه ی حقوق بشر و چه دروجهه ی حقوق زنان، بی مزد و منت دویده اند و نه تنها از سوی حاکمیت مورد استقبال و تحسین قرار نگرفته اند بلکه همیشه در فشار و نکوهش بوده اند و امروز هم که در بند و زندان به سر می برند. منصوره شجاعی، شیوا نظرآهاری، و بسیاران دیگر همیشه کوشیده اند در چهارچوب های قانونی و مسالمت جویانه، هم به تصحیح قانون بپردازند و هم کمک به زخم خوردگان این قانون های معیوب بکنند و تا آنجا که از دست و توان شان بر می آید زنان هموطن شان را نسبت به این حقوق پایمال شده آگاه کنند… امید که همه ی ما (فارغ از جنسیت و خط و خط کشی های عقیدتی) در دفاع از حقوق پایمال شده ی خود و دیگران هیچ گاه سکوت اختیار نکنیم…..