ایلنا: عضو هیات مدیره اتحادیه زنان سراسری کشورگفت: زنان کارگر ایران در اعتراضات و اعتصابات صنفی، در دفاع از حق‌شان، با مجازات‌هایی از قبیل عدم استخدام و یا اخراج از کارشان روبرو می‌شوند، و علی‌رغم این مشکلات در برابر هر گونه تضییع حقوقشان، محکم و استوار می‌ایستند و مبارزه می‌کنند.
محبوب‌نژاد در همایش بزرگ زنان کارگر، اظهار کرد: یکی از روزهایی که مردمان مترقی جهان، جشن می‌گیرند و از آن به عنوان روز خوب و فرخنده یاد می‌کنند، روز هشت مارس است.
اوتوضیح داد: در روز 8 مارس 1875 زنان کارگر کارخانجات نساجی برای بهبود شرایط کارشان و در اعتراض به پائین بودن سطح دستمزدشان دست به تظاهرات زدند و به علت درگیری، عده‌ای از زنان تظاهرکننده زخمی و دستگیر شدند و این روز کم‌کم به روز مبارزه زنان کارگر با دولت‌ها و کارفرمایان سرمایه‌دار برای بهبود شرایط کار و کسب و حقوق اجتماعی برای کل زنان در سراسر دنیای صنعتی تبدیل شد.
عضو هیات مدیره اتحادیه زنان سراسری کشور گفت: زنان نیمی از جمعیت کشور ما را تشکیل می‌دهند، نیمی که نقش بسزایی در فعالیت‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی داشته و نقش تعیین‌کننده‌ای در ارتقاء توسعه اقتصادی ایفا کرده‌اند، ولی علی‌رغم این تلاش‌ها همواره از اینکه خدمات و توانایی‌های آنان در بهبود و ارتقا جامعه مد نظر قرار گیرد، به لحاظ زن بودن مورد بی‌مهری قانون‌گذاران و مجریان قرار گرفته و به عنوان جنس دوم بسیاری از حقوق فردی، اجتماعی و اقتصادی خود محروم شده اند.
محبوب نژاد تصریح کرد: زنان کارگر ایران در اعتراضات و اعتصابات صنفی، در دفاع از حق‌شان، با مجازات‌هایی از قبیل عدم استخدام و یا اخراج از کارشان روبرو می‌شوند، و علی‌رغم این مشکلات در برابر هر گونه تضییع حقوقشان، محکم و استوار می‌ایستند و مبارزه می‌کنند.
او ادامه داد: در پی سال‌های 67 تا 80 نرخ بیکاری زنان دارای تحصیلات عالیه چهار برابر شده و این رقم در حال افزایش است.
محبوب نژاد با بیان اینکه نرخ بیکاری برای زنان 25 درصد و برای مردان حدود 9 درصد است 14 و میلیون و 500 هزار زن خانه‌دار در ایران وجود دارد، گفت: 13 درصد جمعیت شاغل کشور زن هستند و سن امید به زندگی در ایران 74 سال است، همچنین یک میلیون و 200 هزار زن سرپرست خانوار درسراسر ایران وجود دارد.
عضو هیات مدیره اتحادیه زنان سراسری کشور تاکید کرد: وضعیت زنان سرپرست خانوار به لحاظ اشتغال بسیار بحرانی و دلخراش است.
او ادامه داد: زنان با نقض حقوق بشر در مورد آنها، که شامل فقدان دسترسی به اطلاعات و مشارکت، نامتوازن بودن، قدرت اقتصادی، خشونت، تصویرسازی منفی در رسانه‌ها، فقر، محدودیت در روند تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی کمبودهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، مذهبی و کمبود مراقبت‌های بهداشتی و حقوق بشر روبرو هستند.
محبوب نژاد تصرح کرد: حتی زمانی که امکان مشارکت به زنان داده می شود، به گونه‌ای مورد تبعیض قرار می گیرند.
او ادامه داد:بنابر این برای رفع مشکلات به راهکاری سراسری نیازمندیم. بیکاری نه تنها کارگران زن را زیر فشار قرار می‌دهد بلکه با کاهش سطح دستمزدها و ایجاد شغل‌های موقت و نامطمئن، موجبات از هم پاشیدگی نظم اقتصادی را فراهم می‌آورد لذا اجرای برنامه‌های پیشرفته جهت ایجاد کار و اشتغال از مهم‌ترین اقداماتی است که باید صورت پذیرد.
عضو هیات مدیره اتحادیه زنان سراسری ادامه داد: کارگران موقتی و فصلی از حق عضو شدن در اتحادیه‌های کارگری محروم هستند چون امنیت کاری ندارند، آزادی تشکل‌های کارگران قراردادی و حمایت دولت از آنان اقدام دیگری است که می‌تواند مشکلات را کاهش دهد.
عضو هیات مدیره اتحادیه زنان سراسری اظهار کرد: کار موقت نه تنها میزان بیکاری را پنهان می‌کند، بلکه مساله بیکاری دست کم گرفته می‌شود
او ادامه داد: واقعیت این است که هیچ‌گونه پیوندی بین رشد سرمایه‌داری و افزایش اشتغال وجود ندارد و اکنون این نگرانی وجود دارد که معضل بیکاری به پدید آمدن ناآرامی‌های اجتماعی بینجامد.
محبوب نژاد گفت: میلیون‌ها زن شغل خود را از زمان شروع سیاست‌های جهانی شدن از دست داده‌اند. وضعیت حقوقی اکثریت زنان مهاجر در قالب عبارت همسر یا والدین آنهاست، در نتیجه این وضعیت حقوقی، آنها از اجازه اقامت به صورت مستقل برخوردار نیستند و حداقل در سال اول حق کار کردن ندارند، در نتیجه این زنان به خاطر مسئله اقامت و همچنین وضعیت مالی‌شان کاملا به شوهرهایشان وابسته‌اند. در صورت طلاق آنها ناگزیر به ترک کشور می‌شوند علاوه بر این آنها هیچ شانسی برای زندگی مالی مستقل نیز ندارند.
عضو هیات مدیره اتحادیه زنان سراسری ادامه داد: برابری بین زن و مرد برای پیشرفت اجتماعی و ریشه گرفتن دموکراسی امری ضروری است در حقیقت شرکت زنان در همه عرصه‌های زندگی امر بایسته است بنابراین برای دستیابی به این اهداف جنبش‌های کارگری باید فعال‌تر و پیش‌رونده‌تر عمل کند.
او گفت: باید تلاش کنیم تا موازنه‌ای را در مناسبات کارگران و کارفرمایان برقرار سازند تا بتوان از این طریق مسائلی را که زنان با آنها روبرو هستند مورد توجه و بررسی قرار گیرد.
+ There are no comments
Add yours