خبرآنلاین: با اینکه در دو سال اخیر بسیاری از نمیاندگان مجلس با تشکیل وزارتخانه زنان موافق بوده اند، رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان کفته است که با تشکیل وزارتخانه زنان مخالف و با وزارتخانه خانواده موافق است.
به گزارش «زن فردا» وزارتخانه زنان یکی از طرح هایی است که چندوقت یک بار از سوی مسئولان مختلف مطرح می شود و البته به نتیجه ای هم نمی رسد. این طرح در روزهای پرسر و صدای قبل از انتخابات ریاست جمهوری، در میان شعارهای کاندیداهای انتخابات جای قابل توجهی را بخود اختصاص داده بود، ولی به هر حال با وجود تمام سر و صداهایی که به پا کرد، هنوز به مرحله عمل نرسیده است.
پس از چند مدت بی خبری در این باره، این طیبه صفایی، رئیس فراکسیون زنان مجلس بود که اجرای این طرح را یک الزام دانست و فاطمه آلیا یکی از اعضای فعال این فراکسیون نیزاعلام کرد که این طرح در چند کمیسیون تخصصی مجلس در حال بررسی است تا برای ارائه در صحن علنی مجلس آماده شود.
اما با اینکه دوسه ماهی می شود در این مورد نمایندگان مجلس و دیگر زنان مسئول موافق این طرح، اظهار نظر نکرده اند، روز گذشته رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان گفته که « در جلسه اخیر این شورا بر ارتقای جایگاه تشکیلاتی زنان تاکید و پیشنهاد تبدیل مرکز امور زنان به معاونت زیرمجموعه ریاست جمهوری و تشکیل وزارت خانواده مطرح شده است.» نکته جالب توجه اینجاست که این بار کبری خزعلی، رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان صریحا اعلام کرده است که با تشکیل وزارت زنان مخالف است و با وزارت خانواده موافق.
او با بیان اینکه این شورا موافق تشکیل وزارتخانه زنان نیست گفته است که « معتقد هستیم که تشکیل وزارتخانه تشکیلات زنان را محدود می کند و موجب می شود تا این تشکیلات تنها به امور حمایتی بپردازد.»
رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان در پاسخ به اینکه این ارتقای تشکیلاتی از طریق مجلس و یا نهاد دیگری پیگیری می شود به مهرگفت: « شورای فرهنگی اجتماعی زنان این مسئله را از طریق نهادهای مختلف مانند دولت و مجلس برای تصویب پیگیری می کند.»
وزارت زنان؛ طرحی برای جلوگیری از قطعه قطعه شدن سازمانها
رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان در حالی با تشکیل وزارتخانه زنان مخالفت کرده است که بیشتر نمیاندگان زن مجلس با تشکیل وزارتخانه ای برای زنان موافقند. یکی از این نمایندگان، عفت شریعتی است. او در گفت و گو با «خبر» در این باره می گوید: « وزارت زنان یک محمل قانونی مناسب برای مطالبات جامعه زنان در سطوح مختلف است، به طوری که چندین کشور جهان نیز اقدام به تاسیس چنین وزاتخانه ای در دولت هایشان کرده اند.»
او می گوید: « در مورد اینکه این طرح بعد از این مدتی که از مطرح شدنش گذشته، آیا در مجلس رای می آورد یا خیر، هنوز نمی توان اظهار نظر قطعی کرد ولی به هرحال با توجه به فضای مردانه ای که در صحن مجلس و همچنین در هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی وجود دارد، چندان امیدی نمی رود که این طرح رای موافق بیاورد اما به هرحال ما از رئیس جمهور این تقاضا را داریم که لااقل مرکز امور زنان و خانواده را به معاونت زنان ارتقا دهند و این کمترین خواسته ما از ایشان است.»
در حالی نمایندگان زن مجلس از لزوم ایجاد وزارتخانه زنان حرف میزنند که هنوز بسیاری از لایحههای پیشنهادی دولت نهم در حوزه زنان بلاتکلیف باقی مانده است.
لایحههایی که هرچند پرسروصداترینشان لایحه «حمایت» از خانواده بود، ولی کم کردن ساعات کاری زنان، بومی گزینی جنسیتی و سهمیهبندی جنسیتی دانشگاهها نیز جزء آنها محسوب میشوند. هرچند تصویب برابری دیه زنان و مردان و ارث بردن زنان از زمین و اعیان را نیز باید جزء اقدامات مثبت این نمایندگان دانست.
نمایندگانی که پیشنهاد ایجاد وزارتخانه زنان را داده بودند، آن را مستلزم ادغام سازمان امورخانواده وسازمان ملی جوانان دانستهاند. به طوری که به گفته زهره الهیان «قطعه قطعه شدن سازمانها به مصلحت نظام نیست، بنابراین خواستار تشکیل وزارت زنان، خانواده و جوانان شد
+ There are no comments
Add yours