بهنود شجاعی امروز به قرنطینه می رود

آسیه امینی-17 اردیبهشت 1387

بهنود شجاعی امروز به قرنطینه می رود تا افرادی که برای جلوگیری از اعدام او، در پی رضایت گرفتن از خانواده ‏صاحب خون هستند، آخرین تلاشهایشان را در این باره انجام دهند. ‏روزهای اخیر بسیاری از روزنامه ها از بهنود شجاعی، جوان 20 ساله ای که در آستانه اعدام قرار دارد، نوشتند. بهنود در ‏نزاعی خیابانی، ناخواسته باعث مرگ نوجوانی دیگر شد. ‏

او که در کودکی مادرش را از دست داده است، دو روز پیش در روزنامه اعتماد، خطاب به مادر احسان (امید) نامه ای ‏نوشت و از او طلب بخشش کرد. در بخشی از این نامه آمده است: ‏”شب های زیادی را در زندان گذراندم و همین که چشمانم بسته شد، مادرم را در خواب دیدم که کنار امید ایستاده و گریه می ‏کند. می دانم که شما در غم از دست دادن فرزندتان بسیار گریسته اید و گذر زمان هم نمی تواند زخمی را که متاسفانه من ‏عامل به وجود آمدنش بودم در روح شما بهبود دهد، اما از شما خواهش می کنم از قصاص من گذشت کنید. این خواسته را ‏نه به عنوان کسی که عامل مرگ فرزندتان بوده است بلکه به عنوان پسری که هم سن امید، فرزند از دست رفته تان است از ‏شما می خواهم. اجازه بده من شما را مادر خطاب کنم. بگذار بعد از این سال ها باز کلمه مادر بر زبانم جاری شود و بگذار ‏بر دستان سرد و غم زده ات که اشک های فراق فرزند را پاک کرده بوسه بزنم و ملتمسانه از تو بخواهم یک بار دیگر مهر ‏مادری را بر وجودم بنشانی…”‏
‏
اما تا این لحظه که این سطرها نوشته می شود، همه تلاشها برای گرفتن رضایت از خانواده مقتول (احسان نصرالهی) بی ‏نتیجه بوده است. ‏شب گذشته که برای سومین بار در طول روز با وکیل بهنود تماس گرفتم، صدایش برخلاف ده روز پیش خالی از امید ‏بود.دستور اجرای حکم اعدام بهنود شجاعی در حالی صورت می گیرد که عدم صدور حکم اعدام افراد زیر 18 سال، جزء ‏تعهدات بین المللی کشور ایران و جزءی از قانون کشور است.‏

◀️  اگر مسوولان، این نوجوانانی که مرتکب‏‎ ‎جرم شده اند را مورد بررسی قرار دهند، با آنها مصاحبه و صحبت کنند و انگیزه ‏آنها را در قتل، جویا شوند و بعد تصمیم بگیرند که آیا اعدام آنها درست است یا خیر، خیلی از مسائل ما در این مورد حل می ‏شود. همه این افراد، بدون قصد قبلی مرتکب جرمقتل شده اند و قصد سوء نیت نداشته اند. همه آنها از نظر فکری دارای ‏اختلالاتی هستند زیرا به شعور یک فرد بزرگشال نرسیده اند. کاری که آنها انجام می دهند؟ یک فرد بالغ از نظر فکری ‏انجام نمی دهد. بنابراین ما باید آنها را از افراد عادی جدا کنیم. دنیا سن 18 سالگی را مرز کودکی و بلوغ عقلی قرار داده و ‏آن را پذیرفته. و پشت این سن دانش و تحقیق خوابیده است. ما نمی توانیم و نباید کسی را که دارای شعور کامل یک انسان ‏بزرگشال نیست با دیگران در یک کفه قرار دهیم. ‏