جـــرس: بنا به گزارش منابع خبری دانشجویی، از آغاز شهریور ماه، قاضی غلامحسین ترکی بازپرس ویژه دادسرای نظامی تهران، در جریان پیگیری پرونده حمله سال ۸۸ به کوی دانشگاه تهران، اقدام به احضار گسترده گروهی از دانشجویان ساکن کوی دانشگاه بصورت تلفنی به سازمان قضائی نیروهای مسلح کرده است.
بر اساس گزارش رسیده به جرس، از آنجا که دانشجویان احضار شده از داشتن وکیل محروم بوده اند، در جواب اعتراض فعالین دانشجویی به نحوه احضار و مکان احضار (سازمان قضایی نیروهای مسلح)، مأمور احضار کننده ابراز داشته است که قاضی ترکی “نماینده برادران لاریحانی بوده” و تمام پرونده های دادگاه انقلاب، وزارت اطلاعات و حراست دانشگاه در رابطه با پرونده کوی باید به آن دادگاه منتقل شود تا گزارش نهایی و تصمیم گیری نهایی در مورد کوی توسط قاضی ترکی اعلام شود.
طبق گزارش فوق، اتهاماتی که به دانشجویان پس از حضور در سازمان قضائی نیروهای مسلح تفهیم شده، “حضور در تجمعات اعتراض آمیز پس از انتخابات، سنگ پراکنی، آتش زدن بانک و آسیب به معابر عمومی و خصوصی، پرتاب کوکتل مولوتوف، درگیری با مأمورین، توهین به مسئولین و مقدسات نظام برای تحریک نیروهای بسیج و انتظامی برای حمله به کوی دانشگاه و …” می باشد.
برای دانشجویان تفهیم اتهام شده همچنین وثیقه های ده تا پنجاه ملیونی و … صادر شده ولی بدون دادن فرصت به آنها برای گذاشتن وثیقه، این دانشجویان به زندان اوین منتقل شده اند.
بر اساس این گزارش تاکنون احضار و دستگیری این دانشجویان قطعی شده است :
◀️ ۶. شریفی از دانشکده تربیت بدنی با قرار وثیقه ده ملیونی
گفتنی است تعداد دانشجویان احضار شده بسیار بیشتر از این تعداد بوده و دانشجویانی نیز که از اوین آزاد شده اند، مکان حضور خود را بندی غیر از بندهای امنیتی معروف اوین توصیف کرده اند و می گویند برای پذیرش اتهامات وارده و اظهار ندامت شدید از رفتار خود، و همچنین پذیرفتن مسئولیت رخدادهای کوی (همچون حمله به کوی و ضرب و شتم دانشجویان)، به شدت تحت فشارهای مختلف روانی و جسمی قرار گرفته اند.
فعالین دانشجویی تحرکات اخیر قوه قضائیه در ارتباط با پرونده کوی را فشار بر فعالین دانشجویی و امنیتی کردن فضای دانشگاه ها با هدف ایجاد رعب و وحشت و تحت فشار قرار داشتن مسئولین قضائی در رابطه با این پرونده برای دادن رأی و ارائه گزارش به مسئولین عالی رتبه نظام و بستن پرونده کوی می دانند.
+ There are no comments
Add yours