کلمه_گروه سیاسی :بهاره هدایت در عرصه فعالیت‌های سیاسی در ایران، نامی آشناست. دختری که پس از سال‌ها، ترکیب مردانه‌ی شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت را بر هم زد و به عضویت شورای مرکزی بزرگترین تشکل دانشجویی در ایران درآمد. صراحت و شجاعت وی از او یک فرد بی‌نظیر ساخت که برای دو دوره متوالی با وجود سرکوب‌ها و فشارهای امنیتی در شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت باقی ماند. در طول سال‌های گذشته بهاره هدایت چندین‌بار به بازداشت نهادهای امنیتی در آمد.
اولین بازداشت وی مربوط به حضورش در تجمع اعتراضی زنان در میدان هفت‌تیر بود.
۲۲ خردادماه ۱۳۸۵
فعالان جنبش زنان در اولین سالگرد از تجمع اعتراضی بزرگشان در ۲۲ خردادماه ۱۳۸۴، همزمان با انتخابات ریاست‌جمهوری که منجر به انتخاب محمود احمدی‌نژاد برای اولین بار شد، در میدان هفت تیر تهران اقدام به برگزاری یک تجمع اعتراضی کردند که با سرکوب شدید نیروهای امنیتی همراه بود. این تجمع که به بازداشت صدها تن از فعالان حقوق زنان انجامید، احکام سنگین حبس تعلیقی و تعزیری را برای فعالان زن در پی داشت. بهاره هدایت برای نخستین بار در این تجمع بازداشت و پس از یک هفته از زندان اوین آزاد شد. وی در دادگاه به اتهام شرکت در اجتماعات غیرقانونی به قصد برهم زدن امنیت ملی به دو سال حبس تعلیقی به مدت پنج سال محکوم شد.
دومین بازداشت، ۱۸ تیر ۸۶
جعل نشریات دانشجویی دانشگاه امیرکبیر و انتشار مطالبی که به زعم مسئولان قضایی موهن نامیده شد، آغازی بود بر بازداشت‌های گسترده دانشجویی. مجید توکلی،احسان منصوری و احمد قصابان، سه دانشجویی بودند که در خصوص مطالب درج شده در این نشریات مورد بازداشت قرار گرفته و بیش از یکسال در زندان به سر بردند.
اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، در ۱۸ تیرماه ۸۷ در اعتراض به ادامه بازداشت این دانشجویان، تحصنی را در برابر سردر دانشگاه امیرکبیر آغاز کردند که در کمتر از چند ساعت، موجب بازداشت آنان را فراهم آورد. بهاره هدایت به همراه سایر اعضای شورای مرکزی به دلیل این اعتراض آرام و مدنی، حدود یک ماه در زندان به سر برد.
سومین بازداشت، ۲۳ تیر ۸۷
خبر بازداشت بهاره هدایت در این روز بار دیگر خبر اول بسیاری از خبرگزاری‌ها را تشکیل داد. وی صبح روز ۲۳ تیرماه به دلایلی نامعلوم از سوی مأموران امنیتی بازداشت شد. چند روز پس از این بازداشت، معاونت امنیتی دادستان تهران، اتهام وی را ارتباط با گروه‌های معاند با نظام عنوان کرد و این مساله نگرانی‌ها در مورد وضعیت وی را شدت بخشید.
هدایت به مدت ۳۵ روز در سلول انفرادی نگه‌داری شد و پس از آن با سپردن روثیقه از زندان آزاد شد.
چهارمین بازداشت، اول فروردین ۸۸
خانواده‌های زندانیان سیاسی و برخی از فعالان دانشجویی زندانی که قصد داشتند هفت‌سین خود را در برابر زندان اوین برپا کنند، با برخورد خشونت‌بار نیروهای امنیتی مواجه شدند. دراین میان؛ بهاره هدایت که به همراه شمار دیگری از فعالان دانشجویی و اجتماعی در همبستگی با خانواده زندانیان، در برابر زندان اوین حاضر شده بود، از سوی مأموران، بازداشت و به مدت ۳ روز در بازداشتگاه وزرا نگه‌داری شد تا بدین ترتیب سال نو خود را به مانند دیگر دوستانش در زندان ، تحویل کند.
پس از انتخابات پرمناقشه ریاست جمهوری در خردادماه ۸۸، و بازداشت گسترده فعالان اجتماعی سیاسی، مأموران امنیتی چندین بار برای بازداشت بهاره هدایت اقدام کردند که هر بار به دلیل عدم حضور وی در منزل این امر میسرنشد. سرانجام در تاریخ ۹ دی ماه ۸۸، و پس از اعتراضات گسترده در روز عاشورا که به کشته شدن عده‌ای از مردم و بازداشت شمار کثیری از معترضان و فعالان سیاسی انجامید؛ وی نیز بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین انتقال یافت. “هدایت” به مدت دو ماه از حق تماس تلفنی و ملاقات با خانواده‌اش محروم بود.
بهاره هدایت به مدت ۳ ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین نگه‌داری شد. وی در جریان بازجویی‌ها، تهدید شد که در صورت عدم همکاری، به ۱۰ سال زندان محکوم خواهد شد.
دادگاه رسیدگی به اتهامات این فعال دانشجویی در روز ۱۵ فروردین ماه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب برگزار شد. در این دادگاه، قاضی مقیسه‌ای، بهاره هدایت را به اتهامات ” اجتماع و تبانی علیه نظام”،” توهین به رئیس جمهور” ،” توهین به رهبری” و” تبلیغ علیه نظام”، مجموعا به ۷ سال و نیم زندان محکوم کرد و که با احتساب ۲ سال حبس تعلیقی وی در پرونده مربوط به بازداشت در سال ۸۵، وی در مجموع به ۹ سال و نیم زندان محکوم شد.
صدور این حکم سنگین برای یک فعال دانشجویی زن، بی‌سابقه‌ترین حکم در تاریخ فعالیت‌های دانشجویی است. این حکم سپس در دادگاه تجدیدنظر عینا مورد تأیید قرار گرفت تا تهدید بازجویان “هدایت” به واقعیت تبدیل شود.
بهاره هدایت که عضو تشکل قانونی دفتر تحکیم وحدت بوده است و به همین سبب در دادگاه محکوم شد، در مدت زندانی بودنش بارها برای انجام مصاحبه تلویزیونی و نوشتن ندامت‌نامه تحت فشار قرار گرفت. با این‌حال، تن ندادن وی به خواسته‌های وزارت اطلاعات، برای او بهای سنگینی را در برداشت.
بهاره هدایت، هم‌اکنون بیش از ۱۱ ماه است که در زندان به سر می‌برد و در این مدت از حق استفاده از مرخصی محروم بوده است. وی بیش از ۷ ماه است که از ملاقات حضوری با همسرش نیز منع شده است و پیگیری‌های مکرر همسر وی جهت ملاقات حضوری با او، با عدم موافقت دادستانی مواجه شده است.
بهاره هدایت، اولین فعال دانشجویی زن است که چنین تاوان سنگینی را برای فعالیت‌هایش در عرصه دانشگاه می‌پردازد. وی در ۱۶ آذرماه سال گذشته، پیام ویدیوئی را خطاب به “مراسم همبستگی دانشجویان هلند با جنبش دانشجویی ایران” منتشر کرد و در آن به تشریح وضعیت سخت مبارزان و فعالین دانشجویان ایرانی و فضای بعد از انتخابات پرداخت و دانشجویان هلندی را به همبستگی با فعالان داخل ایران فراخواند.
امسال درحالی به روز ۱۶ آذرماه نزدیک می‌شویم که شمار زیادی از فعالان دانشجویی در حال تحمل دوران محکومیت خود و در زندان به سر می‌برند و جای آن در کلاس‌های درس خالی است.
بهاره هدایت، یکی از دانشجویانی است که زندگی‌اش را تاوان آزادی‌خواهی‌اش کرده است. وی ۱۶ آذرماه امسال را در کنار بسیاری از فعالان دانشجویی دیگر در زندان سپری خواهد کرد. بر ماست که او و دیگر زندانیان سیاسی را فراموش نکنیم.
+ There are no comments
Add yours