فارس: دبیر انجمن روانپزشکان کودک و نوجوان ایران گفت: پسران سه برابر دختران به لکنت زبان مبتلا می‌شوند که این بیماری معمولاً بین سن۲ تا ۷ سالگی شروع می‌شود که اوج آن ۳ تا ۴ سالگی است.
فریبا عربگل با بیان اینکه در لکنت زبان سلیس و روان‌بودن تکلم از بین می‌رود اظهار داشت: در این عارضه شخص فکر می‌کند روی گفتار خود تسلط و کنترل لازم را ندارد و در نتیجه دچار واکنش‌های رفتاری و عاطفی می‌شود و ممکن است صداها بلوک شوند و کودک بخواهد حرف بزند ولی صدایی از گلویش خارج نشود و در نتیجه سکوت و یا وقفه‌ای در کلام رخ دهد.
وی افزود: ممکن است تکلم با مکث‌های طولانی، تکرار یک حرف مثل گُ، گِ، گل یا یک سیلاب یا طولانی‌شدن و کش‌آمدن یک حرف مثل م، م، م، م، مریض، خود را نشان دهد و ممکن است تلاش‌های رفتاری زیادی در زمان تکلم کودک مانند پلک‌زدن، تکان‌دادن دست‌ها و سر و اداهای خاص روی صورت دیده شود.
عربگل تصریح کرد: گرچه گاهی کودکان طبیعی نیز دچار عدم روانی گفتار می‌شوند ولی این ناروانی کلام گذراست و در واحدهای بزرگتر زبانی مثلاً در سطح کلمه، عبارت و یا جمله رخ می‌دهد.
وی با بیان اینکه شیوع این عارضه درکشور یک درصداست افزود: این بیماری معمولاً بین سن ۷-۲ سالگی شروع می‌شود که اوج آن ۴-۳ سالگی است اما این اختلال معمولاً در دوره نوجوانی رو به بهبود می‌گذارد و شیوع آن کاهش می‌یابد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار داشت: لکنت زبان در پسران شایع تر از دختران است و پسران سه برابر دختران به این بیماری مبتلا می‌شوند. همچنین نسبت مرد به زن با افزایش سن افزایش می‌یابد که این نشان‌دهنده درجه بهبودی بیشتر در دختران است
+ There are no comments
Add yours