ایسنا : به گزارش خبرنگار بخش کتاب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در مراسم رونمایی از رمان «علائم حیاتی یک زن» نوشته‌ی مشترک فرزانه کرم‌پور، مهناز رونقی و لادن نیکنام که در انتشارات ققنوس برپا شد، مهناز رونقی با اشاره به این‌که رمان «علائم حیاتی یک زن» دغدغه‌ی سه نویسنده بوده است که می‌خواستند در کنار هم حرف‌هایی بزنند، اظهار کرد: با گذشت زمان، رمان شکل اصلی خود را پیدا کرد.
او افزود: شخصیت‌های داستان متناسب با روحیات نویسنده‌ها انتخاب شدند و به ساختار ذهنی هر کدام از نویسندگان مربوط می‌شدند و به نوعی شخصیت‌ها هر طوری که هر راوی می‌توانست بهتر روایت کند، به او تعلق می‌گرفتند.
رونقی در ادامه گفت: به مرور زمان، راوی‌های قصه زنده و جدا از ما قرار گرفتند و خودشان تصمیم گرفتند چه کار کنند.
او با ابراز خرسندی از نگارش این رمان، عنوان کرد: تجربه‌ی خوبی بود که به واسطه‌ی آن ما سه نویسنده توانستیم ساعت‌ها گفت‌وگو و بحث کنیم. در این کتاب هر سه از خودمان دست کشیدیم و من یک بخش کامل 80 – 90صفحه‌یی را به توصیه‌ی دو نویسنده‌ی دیگر کتاب حذف کردم.
رونقی در پایان تأکید کرد: درست است که شخصیت‌ها مجزا هستند؛ اما ثمره‌ی کار هر سه نویسنده‌اند.
لادن نیکنام نیز با اشاره به این‌که روند نگارش رمان به گونه‌ای نبوده است که تقسیم شخصیت شود، اظهار کرد: ما بر اساس اتفاقی که در ذهن‌مان شکل می‌گرفت، شخصیت‌ها را می‌نوشتیم و بعد به این نتیجه می‌رسیدیم که کدام نقش به درد چه کسی می‌خورد و نزدیک دو سال به این تغییرات ادامه می‌دادیم.
فرزانه کرم‌پور هم در ادامه‌ی این نشست، گفت: نوشتن رمان را شروع کردم و بعد از آن فکر کردم این رمان را می‌شود به صورت مشترک نوشت و از آن‌جا که مهناز رونقی و لادن نیکنام را از مدت‌ها پیش می‌شناختم؛ به آن‌ها پیشنهاد نوشتن رمان به صورت مشترک را دادم و آن‌ها نیز استقبال کردند.
او افزود: هر کدام از ما سه نفر بنا بر روحیه‌ی خود، شخصیتی را که دوست داشتیم، انتخاب و شروع به نوشتن کردیم.
کرم‌پور درباره‌ی شیوه نگارش این کتاب به صورت مشترک با دو نویسنده‌ی دیگر، اظهار کرد: در هنگام نوشتن کتاب هر دو هفته یک بار بخش‌هایی را که نوشته بودیم، برای یکدیگر می‌خواندیم و نوشته‌ها را نقد می‌کردیم و سپس برای روند داستان تصمیم‌گیری کلی می‌شد.
او در ادامه عنوان کرد: هر کدام از نویسندگان این رمان در خلوت نویسندگی‌اش بخش‌های مربوط به خود را مطابق سلیقه و روحیه‌اش می‌نوشت و در نوع نگارش یکدیگر دخالت نمی‌کردیم.
این داستان‌نویس با اشاره به این‌که در ابتدا یک معماری کلی از قصه‌ی رمان داشته است، گفت: پایان‌بندی رمان از ابتدا مشخص نبود و به مرور زمان، خط داستانی آن شکل گرفت.
همچنین لادن نیکنام با بیان این‌که تجربه‌ی این‌گونه رمان‌نویسی در غرب وجود نداشته و یا به این شکل نبوده است، گفت: بیش‌ترین انرژی ما صرف ستینگ شخصیت‌ها شد و مهم‌ترین چیزی که به آن دقت می‌کردیم، لحن و دیالوگ‌هایی بود که شخصیت‌های قصه با هم داشتند.
فرزانه کرم‌پور نیز در پایان مراسم رونمایی از رمان «علائم حیاتی یک زن» گفت: در حال نگارش مشترک کتاب دیگری در فضایی کاملا متفاوت با فضای کتاب «علائم حیاتی یک زن» هستیم که سه ماه است کار آن را شروع کرده‌ایم.
+ There are no comments
Add yours