مدرسه فمینیستی : مدرسه فمنیستی در 8 مارس امسال به دعوت مرکز هنری رودا استن درشهر گوتنبرگ حضور پیدا کرد. ” جنبش زنان و اتهامی تحت عنوان تشویش ادهان عمومی” موضوع سخنرانی رویا صحرائی از مدرسه فمنیستی در این مرکز هنری بود.
او در آغاز سخنرانی خود اظهار داشت: “تلاش برای دیگرگونه دیدن ونیارمیدن در بسترعادات سنتی و القاء شده در تحلیل و تفسیرو توجیه زندگی روزانه که به دنبال قواعد نوشته و نانوشته روسومات و قوانین اجتماعی و مذهبی ؛ طبیعی ، خوب مطلق و تغییر ناپذیر جلوه می کنند ، کاری است که هنرمند ، روشنفکر و فعال اجتماعی حتی در مواردی ناخواسته انجام می دهد. فعالیتهایی که تلاشگرانش به واسطه تلنگر زدن به اذهان عمومی در جهت ارتقاء دانش و آگاهی عموم از خودشان و از آنچه در پیرامونشان اتقاق می افتد به جرم تشویش متهم و به تنبیه و جریمه و زندان گرفتار می شوند. متهم شدن به این جرائم هزینه ای است که فعالان جنبش زنان ایران می پردازند . و چه باک از این همه نامهربانی چراکه تجربه این سالهای سخت و تیره نشان داده که جریان و موج جنبش زنان ایران سر باز ایستادن ندارد و با پشتوانه تجربه و ادبیات غنی صدساله خود به پیش می رود تا طرحی نو در جنبشهای زنان و فمنیستی دنیا در اندازد “
او با اشاره به بیش از صد سال مبارزه زنان برای کسب حقوق برابر، به بررسی علل عدم موفقیت زنان در این زمان طولانی می پردازد و از ادغام شدید سنت های اجتماعی با مذهب ، دیکتاتوری شرقی و همچنین از عاملی به عنوان “نامهربانی جامعه روشنفکری” نام می برد که با افکار تمامیت خواه خود هرجا که امکان داشتند از حضور زنان بهره برده اند اما هر زمان که پای برابری خواهی و طرح خواسته های زنان به میان آمده در بهترین حالت اگربا آنها مخالفت نمی کردند خواسته های زنان را حداقلی و کم اهمیت می دانستند . او با اشاره به دو انقلاب مشروطه و انقلاب 1357 و حضور گسترده زنان در این دو انقلاب می گوید : در انقلاب مشروطه زمانی که پای قانون به میان آمد زنان در کنار مجانین و افراد نا توان قرار گرفتند و در انقلاب 57 نه تنها قدمی در جهت ارتقاء حقوق زنان برداشته نشد بلکه حقوق اولیه ای که به دنبال تلاشهای فراوان آنها در سالهای 1346 و 1354 با ایجاد اصلاحاتی در قوانین خانواده بدست آورده بودند ؛ حذف و جایگاه حقوقی آنان به عقب برگردانده شد. او با اشاره عدم حمایت بسیاری از احزاب و گروه های سیاسی از راهپیمایی بزرگ زنان به مناسب 8 مارس در سال 57 ، به مستنداتی که از این راهپیمایی در دست هست از جمله به بیش از 90 عکس و اسلاید از خانم هنگامه گلستان اشاره می کند و تاکید می کند که شعارهای که زنان در آن روز با خود حمل می کردند نشان می دهد که اعتراض بزرگ زنان تنها به حجاب اجباری نبود بلکه برابری خواهی و ارتقاء وضعیت حقوقی و اجتماعی زنان در طرح مطالبات آنها در آن روز بسیار با اهمیت و کلیدی بوده است.
او معتقد است که تجربه سالها مبارزه ، علی رغم تمام فشارها و سرکوبها ، چنان جنبش زنان ایران را خلاق ، متبکر ، آگاه ، مستقل و در نوع خود یگانه ساخته است که تحسین جهان را برانگیخته است و این روزها به الگویی برای زنان در جنبشهای دمکراتیک خواه منطقه تبدیل شده است . او می گوید زنان در سالهای اخیر به دنبال هر سرکوب و فشاربه ابتکارعمل جدیدی دست زده اند که نشانه خوش فکری و تحلیل درست آنها از شرایطی است که در آن به سر می برند. او با اشاره به ده سال گذشته جنبش زنان به راه اندازی مراکز و کانونهای مستقل زنان ، کتابخانه زنان ، تشکیل جلسات هم اندیشی زنان ، فراخوان برای تجمعات مسالمت آمیز ، راه اندازی کمپین یک میلیون امضاء ، کمپین بدون سنگسار …. ، ائتلاف زنان از تمام اقشار و گروهای فکری و عقیدتی در زمان انتخابات و طرح مطالبات زنان ، همگرایی سبز جنبش زنان به هنگام اعتراضات خیابانی بعد از انتخابات و طرح همزمان مطالبات مستقل زنان را درهمراهی با جنبش سبز، همگی را نشانه استقلال و بهره گیری از تجارب غنی گذشته جنبش زنان می داند
.
رویا صحرائی ضمن قدردانی از تمام گروها و سازمانهای برابری خواه و تلاشگر در جنبش زنان در رشد و ارتقاء آگاهی زنان و مردان به بررسی جایگاه مدرسه فمنیستی در جنبش زنان می پردازد و در پایان تاکید می کند : آنچه که فعالان جنبش زنان در پی آن هستند بالابردن سطح آگاهی ” اذهان عمومی ” و ارتفاء وضعیت حقوقی و اجتماعی زنان در جامعه است.” اذهان عمومی” که به باور قدرت مداران و حکومت گران ایدتولوژیک باید تحت کنترل و همسو با باورها و گرایشات و خواسته های ایدئولژیک آنها و در جهت تامین منافع آنها باشد و هر حرکتی که تلنگری در جهت رشد و آگاهی به جریان فکری مردم بزند از نظر آنان محکوم و مجرم است . او می گوید فعالان جنبش زنان تلاشگران آگاه و متعهدی هستند که هیج اتهامی سزاوار تلاشهایی شبانه روزی آنها نیست و اتهام تشویش اذهان عمومی تنها ریشه در ترس بدنه مردسالار حکومت از برابری دارد.
در پایان این سخنرانی گفتگوهایی در باره نحوه حضور جنش زنان در جنش سبز و همچنین درباره کمپین یک میلیون امضاء و گمانه زنی درباره آینده جنبش زنان درفضایی صمیمانه صورت گرفت که نشانه علاقه مندی و آگاهی خوب حضار ازوضعیت جنبش زنان وشناخت از فعالین حقوق زن در ایران داشت و هچنین نشانه موفقیت جنبش زنان ایران در اطلاع رسانی و فراملیتی شدن آن بود.
در این مرکز هنری همزمان آثار ارزش مندی شامل اینستالیشن ، عکس ، فیلم و پرفرمنس از هنرمندان معاصر ایران به نمایش گذاشته شده بود.
+ There are no comments
Add yours