برای امیر یعقوبعلی که زنان را با خود برابر می خواهد

کاوه مظفری-8 خرداد 1387

مردان زیادی را می شناسم که زنان را خار می شمارند. مردانی که از تحقیر زنان لذت می برند و زنان را تنها وسیله ای برای ارضای هوس های خود می دانند. مردانی که غیرت خود را در سنگسار زنان خلاصه می کنند. مردانی را می شناسم که رفتار غیر انسانی خود را با زنان، منش پهلوانی می دانند. مردانی که پیروزمندانه، آزار و اذیت زنان را برای دوستانشان روایت می کنند. مردانی را می شناسم که ظاهری روشنفکرانه دارند، اما در خفا زنان شان را کتک می زنند.

قضات مردی را می شناسم که به دور از احساسات زنانه، زهرا کاظمی ها را از پله پائین می اندازند. درباره مردان امنیت گستری شنیده ام که زهرا بنی یعقوب ها را حلق آویز می کنند. سردارانی را دیده ام که هر روز در خیابان ها زنان را به ارشاد می برند. همان هایی که شش زن را یکجا اغفال می کنند. مردانی را دیده ام که تبعیض علیه زنان را تبلیغ می کنند. مردانی که به نام هنر، چندهمسری را ترویج می کنند. بازیگرانی که دو زنه بودن را تقدیس می کنند.

آری، اخبار خشونت، تجاوز و شکنجه های بسیاری را شنیده ام که مردان بر زنان روا می دارند.
دولتیان حاکم، چنین مردانی را دوست دارند و آنها را ستایش می کنند. در مدارس و سربازخانه ها، آنها را تربیت می کنند. مردانی که نابرابری را تحکیم می کنند. دولتیان حاکم، مردان را خشن می خواهند. مردانی که بخوبی دستور می دهند، همان هایی هستند که به خوبی دستور می شنوند. سربازانی که خوب می جنگند، همان هایی هستند که خوب فرمان می برند. دولتیان حاکم با شعار «عدالت و مهرورزی»، نابرابری را ترویج می کنند و با برابری خواهان دشمن اند.

***

اما من، امیر یعقوبعلی را هم می شناسم. او زنان را با خود برابر می خواهد و برای این برابری تلاش می کند. او انسانیت، آزادگی و پیروزی خود را در رفتار برابر با زنان می بیند. امیر شعار عدالت نمی دهد، اما عادلانه رفتار می کند. او برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان تلاش می کند، برای تغییر این قوانین با مردم صحبت می کند و امضای آنها را برای این تغییر ثبت می کند.

من، امیر یعقوبعلی را دوست دارم و او را ستایش می کنم. چندسالی است که او را می شناسم: جوانی 20 ساله که در دانشگاه و خیابان، برای زندگی بهتر انسان ها مبارزه می کند. پسری مهربان و خندان که قلبش برای ستم دیدگان می تپد. امیر الگوی من و بسیاری از مردان برابری خواه است. مردانی که از تبعیض هایی که بر زنان روا داشته می شود ناراضی هستند. مردانی که رنج زنان را رنج خود می دانند. مردانی که برای تغییر تلاش می کنند.

امیر به خاطر برابری، دو ترم محرومیت از تحصیل در کارنامه اش دارد، از ورودش به دانشگاه ممانعت می شود. امیر به خاطر برابری یک ماه بازداشت بوده است. و امروز، امیر یعقوبعلی را به جرم برابری خواهی، به جرم صحبت با زنان و مردان این سرزمین برای رفع تبعیض، به جرم جمع آوری امضاء، به یک سال زندان محکوم کرده اند. می خواهند او را «مردانه» تربیت کنند…