کاکتوسی برای مجله زنان (گزارش نشست انجمن صنفی روزنامه نگاران به مناسبت لغو مجوز مجله زنان)

مدرسه فمینیستی-16 بهمن 1386

گزارشی از نشست انجمن صنفی روزنامه نگاران به مناسبت لغو مجوز مجله زنان

شیرین عبادی : شانزده سال پیش اولین روزی که به دفتر مجله زنان دعوت شدم یک کاکتوس کوچک به رسم هدیه بردم و به شهلا شرکت گفتم پیام این هدیه این است که : گل باشید و گل بمانید ودرعین حال خار باشید در مقابل سختی ها و خار باشید بر چشم دشمنان !!

مدرسه فمینیستی: امروز سه شنبه 16 مهرماه در انجمن صنفی روزنامه نگاران مراسمی در اعتراض به لغو مجوز مجله زنان برگزار شد. در این مراسم که از ساعت 1 الی 3.30 بعدازظهر به طول انجامید تعداد زیادی از اعضای انجمن صنفی، برخی از اعضای کمپین یک میلیون امضاء و برخی از روزنامه نگاران و فعالان جنبش زنان حضور داشتند. تمامی اعضای هیئت تحریریه مجله زنان با روسری های سفید برسر وشاخه ای برگ سبز بر سینه در این مراسم شرکت کردند و ” فهیمه خضر حیدری” از اعضای تحریریه زنان که اجرای برنامه را با تسلط و اشتیاق اداره می کرد، توضیح داد که ما با نماد صلح و آبادانی در مراسم اعتراض به لغو مجوز مجله شرکت کرده ایم.

اولین سخنران ” کامبیز نوروزی” بود که ضمن بر شمردن معیارهای اعطای امتیاز به مجلات ، از مخاطبین سوال کرد که کدامین این معیارها در عمر شانزده ساله مجله از بین رفته که اینک مجله باید توقیف شود. و با لحن طنزآمیز رو به خانم شرکت گفت مگر این که ایشان جوانتر شده باشند و از نظر سنی حائز شرایط گرفتن امتیاز نباشند !!

“رجبعلی مزروعی” مدیر انجمن صنفی مطبوعات نیر در سخنان خود گفت : در تمام جهان “نظام مجوز” برای مجلات یا وجود نداشته یا اگر هم داشته از بین رفته است وامروزه ” نظام ثبتی” در تمام کشورها برای نشریات وجوددارد شاید فقط کشور تاجیکستان و یک یا دو کشور دیگر از جمله ایران هنوز نظام مجوز را برای نشریات رعایت میکنند.

“فریده غیرت “سخنران بعدی بود که باقاطعیت اعلام کرد که از آنجا که منبع لغو امتیاز از نظر قانونی صلاحیت اجرای حکم را ندارد و از آنجا که هیچ ابلاغی هنوز به مجله نشده است خانم شرکت و همکارانشان می توانند کار خویش را ادامه دهند کمااینکه شماره 152 چندروز پیش به بازار عرضه شد. وی سپس افزود ما نباید عادت کنیم که بدون ابلاغ قانونی هیچ تحمیل و فرمانی را بپذیریم. فعالان جنبش زنان را بدون ابلاغ و احضاریه کتبی به دادگاه و بازجویی فرا می خوانند ما می گوییم چشم ؟؟ مجله را بدون ابلاغ می بندند و باز ما باید بگوییم چشم ؟!!

“شیرین عبادی” که حضورش یکایک اعضای تحریریه مجله را دلگرم ساخته بود ضمن غیر قانونی خواندن حرکت هیئت نظارت ، از تاثیراتی که مجله زنان در سیر جریان جنبش زنان داشت سخن گفت ونیزاز تاثیر گزارش ها ی این مجله درانعکاس جریان قتل کودک خردسال ” آرین گلشنی ” سخن گفت .وی سپس از اولین روزی که به مجله دعوت شده بود یاد کرد و چنین گفت : شانزده سال پیش اولین روزی که به دفتر مجله زنان دعوت شدم یک کاکتوس کوچک به رسم هدیه بردم و به شهلا شرکت گفتم پیام این هدیه این است که گل باشید و گل بمانید ودرعین حال خار باشید در مقابل سختی ها و خار باشید بر چشم دشمنان !!

«آسیه امینی» نیز شعرزیبایی را به مناسبت ” دوشنبه ها ” که جلسه تحریریه مجله است ،سروده بود که برای حضار به زیبایی خواند.

“مژده دقیقی” از اعضای هیئت تحریریه نیز در سخنانش اشاره کرد که : ده سال پیش که کار با مجله زنان را شروع کردم کارم فقط ادبیات بود و اصولا حساسیتی به مسائل زنان نداشتم و کار در مجله و در کنار شهلا شرکت مرا با حوزه زنان و مسائل آن آشنا ساخت و رویکردی جدید را در من به وجودآورد.

“فاطمه صادقی”
نیز اشاره کرد که با عبارت ” فمینیسم اسلامی ” از طریق مجله زنان آشنا شده است و این مجله او را نسبت به این حوزه حساس ساخته است.

“شادی صدر” معتقد بود که بهتر است برای مجله از فعل ماضی استفاده نکنیم ، حال رانیز به حال خود بگذاریم و با فعل آینده حرف بزنیم چراکه مطمئنا مجله دوباره کار خودرااز سر خواهد گرفت.

«الهه کولایی» ضمن نقد لغو مجوز مجله زنان ،و اشاراتی به نقش این مجله برای فعالان جنبش زنان را پایداری و استواری در برابر اینگونه جریانات آرزو کرد.

آخرین سخنران ” شهلا شرکت “ بود که بر خلاف دیگر همکارانش روسری سیاه بر سر داشت و پس از یاد آوری و تاسف از مرگ نابهنگام ” احمد بورقانی ” ، از رویکرد مثبت وی نسبت به اعطای امتیاز به مجلات یاد کرد و نیز از فقدان و مرگ مجله ای که آسمان پرواز زنان ایران از همه اقشارو طیف های مختلف بود.

وی همزمانی تقریبی این دو حادثه را حاکی از نشانه هایی واقعی از جریانات اجتماعی این روزها دانست. چهره شهلا شرکت گویای غم و اندوهی بود که در این یک هفته بر او و دیگر همکارانش گذشته بود. اما سرانجام طاقت نیاورد و شیطنت همیشگی اش گل کرد و روبه حضار گفت: دلم می خواهد به همه شما بگویم متن سخنرانی هایتان چقدر عالی بود می شود که برای چاپ در این شماره به مجله بدهید ؟!!

مطالب مرتبط

+ There are no comments

Add yours