الگوی روح ورزشی جهان یک زن ایرانی است

مریم نورائی نژاد-15 خرداد 1392

مدرسه فمینیستی: زهرا نعمتی که به عنوان اولین زن در طول تاریخ ایران موفق به کسب مدال طلا در پارالمپیک در مسابقات لندن 2012 شده بود، توانست جایزه بنیاد «اسپورت آکورد» را از آن خود کند. این جایزه که به طور سالانه به ورزشکارانی اعطا می شود که فعالیت های ورزشی آنان زمینه ساز تغییرات اجتماعی مثبت است؛ امسال در حالی به زهرا نعمتی تعلق گرفت که از وی به عنوان نمادی برای تغییر نگاه جهانیان به توانایی های معلولان ایران و الهام بخش زنان ایرانی یاد شده است.

این جایزه که از آن به عنوان روح ورزش یاد می شود، به طور سالانه به کسانی اعطا می شود که با فعالیت ورزشی خود، می توانند زمینه ساز تغییرات اجتماعی مثبت برای سایر انسان ها شوند. فعالیت های این بنیاد که مقر آن در سوئیس است و اعضاء تصمیم گیرنده آن، نمایندگان فدراسیون های بین المللی ورزش های مختلف هستند، بر روی مسئولیت اجتماعی ورزشکاران، ورزش و تغییرات اجتماعی مثبت، همبستگی ورزشی و ورزش های چند منظوره تمرکز یافته تا از این رهگذر بتواند نگاه جهانیان به ورزش را از زمینه های صرفا قهرمانی و پیشرفت فیزیکی به زمینه های مثبت اجتماعی نیز معطوف دارد.

زهرا نعمتی پس از دریافت این جایزه در مراسمی که به افتخارش در شهر سن پطرزبورگ روسیه برگزار شده بود، خود را نماینده بانوان فداکار ایرانی دانست و گفت: خوشحالم که این موضوع ثابت شد که ما هم می توانیم در جهان بهترین باشیم. مدیر ارشد اجرائی کمیته بین المللی پارا المپیک نیز با ابراز خوشحالی از کسب چنین افتخاری گفت: مدال طلای زهرا نعمتی به عنوان نماینده زنان ایران، باعث شده تا آینده روشنی پیش روی زنان ایرانی قرار بگیرد.

هرچند حتی یک خبر کوچک از این رخداد بزرگ ورزشی در رسانه های سراسری کشورمان پخش نشد و سکوت محض رسانه ای در این خصوص؛ مردم را از سهیم شدن حتی چند لحظه ای در شادی یک افتخار ملی محروم کرد اما این جایزه حرف های زیادی برای زنان ایران دارد. زهرا نعمتی در حالی به عنوان برجسته ترین چهره ورزشی- اجتماعی جهان انتخاب می شود که نماینده دو گروه اجتماعی به حاشیه رانده شده؛ یعنی زنان و معلولان در جامعه خود است. زنانی که با زندگی در فضایی بدون نیاز به توضیح، راه های موفقیت فردی و اجتماعی خود را پیدا کرده اند و معلولانی که با کاستی حمایت های اجتماعی، همچنان دلسرد نمی شوند و ادامه می دهند.

آنگونه که خود وی اعلام کرده به دلیل سانحه ای در سال 84 قطع نخاع شده و این اتفاق او را از عرصه ورزش های رزمی دور کرده اما او با روحیه ای مثال زدنی؛ تلاش های ورزشی خود را با ویلچر، به عرصه تیراندازی هدایت کرده و تنها با شش ماه تمرین توانسته به عضویت تیم ملی تیراندازی با کمان درآید. او در مصاحبه ای پیش از شرکت در این مراسم از تلاش اش برای شرکت در المپیک نیز خبر داده و گفته بود: حالا می خواهم در المپیک شرکت کنم.

هرچند همه این خبرهای خوب در عین سکوت رسانه ای اتفاق افتاده اما می توان بابت وقوع چنین رخدادهای بزرگی، از دو طرف خوشحال بود. اول برای شخص زهرا نعمتی که با تمام محدودیت ها توانسته در جایگاه الگویی جهانی برای همه مردم قرار بگیرد و دوم برای همه زنان ایرانی که با وجود تمامی مشکلات موجود باز هم، تک تک و با هم می توانند راه های دیگری را برای ادامه مسیر زندگی قابل ثبت خود در تاریخ، پیدا کنند. درود بر زهرا نعمتی به عنوان نخستین زن ایرانی دارنده اولین مدال طلای تاریخ ورزش کشورمان در بازی های المپیک و پارا المپیک و درود بر همه زنان ایرانی که از او الهام می گیرند.