مدرسه فمینیستی: خبر دریافت جایزه «مدال فیلدز» که معتبرترین جایزه ریاضیات در سراسر دنیاست توسط یک زن ایرانی، غرور و شادمانی را برای جامعه زنان ایرانی به همراه آورد. «مریم میرزاخانی» ریاضی‌دان برجسته ایرانی و استاد دانشگاه استنفورد، موفق به دریافت این جایزه معتبر جهانی شد. بی شک این افتخار نه تنها متعلق به زنان ایرانی بلکه سربلندی برای تمامی زنان در هر کنار گوشه دنیاست. چرا که برای نخستین بار پس از حدود هشتاد سال که از تاریخ اهداء این جایزه می گذرد، زنی توانسته به این مقام شکوهمند دست یابد.
مریم میرزاخانی درحالی این افتخار را کسب می کند که فقط 37 سال سن دارد. این زن جوان ایرانی پیشتر نیز در سن ٣١ سالگی و در دانشگاه استنفورد به عالی ترین جایگاه آکادمیک نائل شده و جوایز دیگری را نیز دریافت کرده بود.
افزون بر این افتخار جهانی، سرزمین ما ایران همچنان شاهد فراروییدن استعدادهای نهفته دختران جوان ایرانی در عرصه علم و دانش است. از نمونه های مثال زدنی می توان از «مینا دلیر روی‌فرد»، دختر دانشجوی دانشکده ریاضی دانشگاه صنعتی شریف نام برد که او نیز در بیست و یکمین دوره مسابقات جهانی ریاضی دانشجویی، موفق شد مدال طلای این دوره از مسابقات را به دست آورد. از سوی دیگر شاهد بودیم که دو نفر اول آزمون سراسری امسال در گروه علوم ریاضی و فنی، دو دختر جوان، یعنی «یاسمن سعیدی و نگین یغمایی» بودند.
همه این درخشش ها و افتخارات علمی دختران جوان ایران درحالی ما را دلگرم می کند که امسال نیز همچنان نظام تبعیض آمیز «سهمیه بندی جنسیتی» برای کاهش ورود دانشجویان دختر به دانشگاه ها برقرار است و فقط در رشته «ریاضیات و کاربردها» در دانشگاه هایی همچون دانشگاه بروجرد (شانزده زن، در برابر سی مرد)؛ دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی (فقط سی مرد)، در دانشگاه شیراز (بیست و یک زن، در مقابل سی و نه مرد)؛ دانشگاه قم (نوزده زن، در مقابل سی و شش مرد)؛ دانشگاه گیلان (شانزده زن، در مقابل بیست و نه مرد)؛ دانشگاه محقق اردبیلی (ده زن، در مقابل بیست مرد)؛ دانشگاه یاسوج (بیست و یک زن، در مقابل سی و نه مرد)؛ و مجتمع آموزشی گناباد (بیست و یک زن، در مقابل سی و نه مرد) سهمیه بندی جنسیتی به نفع مردان حاکم است. این نابرابری های ذکر شده در پذیرش دختران و پسران فقط در رشته «ریاضیات و کاربردها» اعمال شده و اگر به رشته های دیگر علوم ریاضی و فنی برسیم، این تبعیض ها علیه زنان، متأسفانه افزایش می یابد.
در واقع تحمیل این نابرابری ها علیه دختران جوان برای ورود به دانشگاه ها (به ویژه در رشته های فنی و ریاضی) نشان می دهد که مسئولان مملکت ما هنوز با نگاه های سنتی به زنان و توانایی های آنان می نگرند. درحالی که برنده شدن جایزه نوبل ریاضی توسط «مریم میرزاخانی»، زنگ بیدار باش برای آن دسته از پدرسالاران اقتدارگراست که بدانند این ذهن قدرتمند یک «زن ایرانی» بوده است که توانسته در قلمرو پیچیده ی علم ریاضی، به این درجه از افتخار جهانی برسد و پیشتاز زنانِ این رشته در سراسر عالم شود.
از این رو ما در «کانون شهروندی زنان» به سهم خود کسب این افتخار را به مریم میرزاخانی و به همه زنان هموطن مان به ویژه دختران جوان کشورمان که به رغم تبعیض هایی که به دلیل «زن» بودن و نیز به خاطر «جوان» بودن، در سرزمین زادگاه خود تحمل می کنند و باز هم ناامید نمی شوند صمیمانه تبریک می گوییم. باشد که مسئولان کشورمان کمی هوشیار شوند و به جای آن که بخواهند با اعمال فشار و تحمیل بر زنان، به «تعداد نفرات و جمعیت ایران» بیافزایند و به کمیت جمعیت کشور بنازند، به «سرمایه های کیفی مملکت مان» که همین دختران و پسران جوان و با استعداد هستند مباهات کنند و در نتیجه به فکر پرورش استعدادهای آنان بدون هیچ گونه تبعیضی باشند تا از این رهگذر، جوانان با استعداد مملکت، سرزمین مادری شان را مأمن پرورش توانایی های خود بدانند و نخواهند به کشورهای دیگر پناه ببرند.
کانون شهروندی زنان – تهران – مردادماه 1393
+ There are no comments
Add yours