مدرسه فمینیستی: آقای مهدی توتونچی، شوهر خانم «نیلوفر اردلان» کاپیتان تیم بانوان فوتسال کشورمان، موفق شد، با ممانعت از خروج همسرش از کشور، از طرف همۀ بازیکنان رقیب از کشورهای دیگر کاپیتان تیم ما را شکست بدهد. او در واکنش به رسانهای شدن این ماجرا از طرف خانم اردلان، به روزنامۀ قانون گفته(1) آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند، چون خود من، قبل از اینکه آمریکا یا هر کشور دیگری بتواند با تیم فوتسال بانوان ایران روبه رو شود، همۀ غلطهای لازم را انجام دادهام.
او همچنین احساسات پاک! خود را بیان کرده و گفته است که «احساس میکنم یک موضوع شخصی است.» – البته، منظورشان از «موضوع شخصی» مسابقۀ تیم فوتسال بانوان کشورمان با سایر کشورها بوده است!
ایشان در ادامه افزودهاند: «اگر بگوییم این اختلافات وجود ندارد، قطعا حقیقت را نگفتیم. فرض کنید من طرفدار استقلال هستم و شما پرسپولیس، این اختلاف نظرها باعث رشد، پویایی، توسعه و اختراع میشود.» – منظورشان از اختلافات، اختلاف میان زن و شوهر بوده، اما معلوم نیست چرا پای استقلال و پرسپولیس را به میان کشیده. شاید میخواسته بگوید مثلاً ایشان طرفدار تیم کرۀ جنوبی و کشورهای دیگر است و همسرشان طرفدار تیم ملی ایران. حق با ایشان است. به هر حال، این اختلافات در خانوادهها پیش میآید دیگر. در مورد اینکه «این اختلاف نظرها باعث رشد، پویایی، توسعه و اختراع میشود» هم احتمالاً همۀ طرفداران تیم ملی فوتسال کشورمان، پس از رشد و پویایی و توسعه، به دنبال اختراع وسیلهای هستند که بتوانند با آن، آقای توتونچی را به خاطر مدیریت عالیشان تا سرحد دست مریزاد و «خسته نباشی پهلوون» تشویق کنند، زیرا ایشان باز هم با رجوع به احساسات پاکشان اشاره کردهاند: «من احساس میکنم در اینگونه موارد مرد خانواده باید ماجرا را مدیریت کند. ایشان ناراحت بودند که همراه تیم نرفتند و مصاحبه کردهاند ولی من دوست ندارم در این باره صحبت کنم تا مشکل را حل کنم».
پانوشت:
+ There are no comments
Add yours