دیدار کمیسیون زنان، اعضای تحکیم وحدت و فعالان جنبش زنان با خانواده بهاره هدایت

4 مرداد 1387

کمیسیون زنان تحکیم وحدت: روز چهارشنبه جمعی از فعالان حوزه زنان و اعضای شورای مرکزی و عمومی تحکیم به دعوت کمیسیون زنان تحکیم در منزل بهاره هدایت گرد آمدند و با خانواده وی دیدار کردند. در این ملاقات که پس از گذشت ده روز از بازداشت بهاره هدایت ـدبیر کمیسیون زنان و عضو شورای مرکزی تحکیم ـ صورت گرفت، خانواده بهاره هدایت، گروهی از فعالان حوزه زنان، کمیسیون زنان تحکیم، اعضای کمیته پیگیری بازداشت ها و اعضای تحکیم حضور داشتند. آنها از خانواده هدایت دلجویی به عمل آورده و خواستار آزادی تمامی دانشجویان دربند شدند.

در ابتدای جلسه مادر بهاره هدایت به شرح چگونگی بازداشت وی اشاره کرد: «ساعت هفت صبح زنگ خانه را زدند و وارد منزل شدند. تمام گوشی ها و تلفن ها را قطع کردند و پس از آن شروع به بازرسی خانه کردند. حدود سه ساعت تمام خانه را گشتند. از همه جا و حتی از ما فیلمبرداری کردند. حتی از داخل کمدها فیلمبرداری می کردند. از آنها پرسیدم بهاره چه کار کرده است؟ جواب دادند: دخترتان می داند که چه کرده است. اطراف ساعت یازده بهاره را با نوشته ها، اوراق و سی دی های وی بردند.»

در ادامه امین احمدیان، همسر بهاره هدایت از مراجعات مکررش به دادگاه انقلاب خبر داد و افزود: «بهاره از روزی که بازداشت شده یک بار تماس گرفته و فقط گفته در 209 به سر می برد. در ملاقاتی که با آقای راسخ داشتم وی اتهامی که در سایت های ایسنا و ایرنا مبنی بر «ارتباط با گروهک های ضد انقلاب خارج از کشور» اعلام شده بود را تکذیب کرد و گفت که بهاره و محمد هاشمی در «ادامه پرونده های قبلی و اقدام علیه امنیت ملی» بازداشت شده اند. هر دو آنها از پذیرفتن قرار بازداشت امتناع کرده اند .راسخ در مورد بهاره گفت: سه بار متهم من بوده است، هر بار با عطوفت با او رفتار کردیم. اما جری و سرکش شده است.»

پس از وی نسیم سرابندی به نمایندگی از کمیسیون زنان تحکیم از بازداشت بهاره ابراز تأسف کرد و در خصوص فعالیت های موثر و مفید وی در حوزه زنان و دانشجویی توضیحاتی داد: «خانم هدایت اشاره کردند به تفتیش منزلشان به شیوه ای ناراحت کننده و چند ساعته که فکر می کنم آنها از اینجور برخوردها به دنبال آزار و عصبی نمودن خانواده ها و شخص بازداشت شده هستند، چرا که شیوه کار فعالین مدنی علنی است و اگر در پی پرونده سازی های واهی هستند، چیزی نصیبشان نمی شود. بهاره به عنوان دبیر کمیسیون حضور مثمر ثمری داشت و توانست دختران دانشجو را دور هم جمع کرده و دغدغه ها و مطالبات آنان را با کمک اعضای دیگر نهادینه کند. همیشه به پیگیری ها و حضور مستمر و شجاعانه وی غبطه می خوردم. او همواره از فعالین حوزه زنان و دانشجویی حمایت می کرد. سال گذشته در شرایطی که تازه آزاد شده بود از حرکت نایستاد و در گروه های دانشجویی و تحکیم کارنامه پر افتخاری برای خود رقم زد. ارتباط خوبی با گروه های مختلف و فعالین دیگر شهرها داشت و اخلاق کاری و جسارت وی مثال زدنی بود. هیچ ابایی از پرداخت هزینه جهت پیشبرد حقوق بشر و دموکراسی نداشت. اتهامات واهی که بیان می شود با وجود فعالیت های شفاف وی اصلا قابل استناد نیست. از روزی که برای سومین بار بازداشت شده همه ناراحت بوده و به دنبال برگزاری مراسم برای وی هستند. دوستانش در کمیسیون در پی صحبت با فعالین حوزه زنان هستند تا برای وی اقدامی کنند. ما همه تلاش خود را برای آزادی بهاره می کنیم.»

پروین اردلان، فعال زنان و برنده جایزه اولاف پالمه سخنران بعدی بود که بر شهامت همیشگی بهاره هدایت تأکید کرد و ذکر نمود که برای بار دوم است که خدمت خانم هدایت می آییم و این نشان دهنده پیگیر بودن فعالیت های بهاره در سال گذشته است. او در ادامه افزود: «جسارت و شهامت بهاره برای ما خیلی مهم است. شهامتی که با نگاهی انسانی آمیخته و به مسائل اطرافش اهمیت می دهد. اعضای کمیسیون زنان فعالین دانشجویی هستند که با نگاه جنستی با تبعیض مقابله می کنند. یک فعال دانشجویی و زنان موفقیتی برای جنبش های مدنی است. تنها بهاره در زندان نیست، جدای از همه دانشجویان دربند بهاره های زیادی در زندان داریم. هانا عبدی و روناک صفار زاده، دخترانی که تنها امضا جمع می کردند و به آنها اتهامات واهی زدند از یک سال پیش در بازداشت هستند. محبوبه کرمی از فعالین کمپین یک میلیون امضا در یک اتوبوس بدون انجام کار خاصی بازداشت شده و به پرونده وی هیچ رسیدگی نمی شود.

در 18 تیر امسال هم انتظار حرکتی از دانشجویان می رفت و فکر می کنم به دلیل حاکم شدن فضای اختناق سکوت آنان طبیعی بود اما باز هم دانشجویان بازداشت شدند و این شرایط سرکوب را نشان می دهد. دانشجویان فعال هستند و قابل پیش بینی است که بهاره های زیادی در آینده بازداشت شوند. بازداشت ها به نوعی نشان دهنده مقاومت و عمل مفید آنان است. برای داشتن چنین دختر و همسری به مادر و همسر بهاره تبریک می گویم.»

علی وفقی از خانم ژیلا بنی یعقوب، روزنامه نگار، دبیر سرویس اجتماعی روزنامه سرمایه و فعال حوزه زنان دعوت نمودند تا سخنانی ایراد کنند.

وی به بازداشت بهاره هدایت در 22 خرداد 85 اشاره کرد و گفت: «بهاره جان در آن شرایط که با هم به زندان می رفتیم بسیار آرام و خونسرد بود و مطمئنم در حال حاضر هیچ مشکلی در زندان ندارد. در چنین شرایطی سختی ها بیشتر برای خانواده و دوستان وی است و آرامش اطرافیان وی می تواند به مقاومت افراد زندانی کمک کند. آن دسته از افرادی که بیشتر مقاومت می کنند خانواده های آرامتری دارند. فعالیت های مستمر خانواده و اعضای کمیسیون زنان تحکیم نیز به بهاره یاری می رساند.

بهاره هدایت نقش مثبت و موثری در ارتباط بین جنبش دانشجویی و زنان داشته و دوستان مختلف، در هر دو جنبش نگران وی هستند. او حضور پر رنگ و مفیدی طی سال های گذشته داشته و من مطمئنم بهاره همچون دفعات قبل سربلند بیرون خواهد آمد و کسانی که اتهامات ناروا زده اند روسیاه خواهند شد.»

ناهید میرحاج از کمیته مادران کمپین یک میلیون امضا به مادر بهاره دلداری داده و قول مساعد برای حمایت و پیگیری وضعیت بهاره داد. وی گفت:«به عنوان یک مادر کمپینی به بهاره افتخار می کنم. اعتماد به نفس و نحوه سخن گفتن بهاره و مصاحبه هایش نشان دهنده روحیه قوی و عزت نفس وی بود. واقعا باید به دختران این چنینی افتخار کرد.»

سوسن طهماسبی، از فعالان زنان و عضو کمپین یک میلیون امضا نیز بر خوش فکر، دلسوز و زحمتکش بودن بهاره تأکید نموده و فعالیت او را در جنبش زنان و دانشجویی موثر دانست. او گفت:«بهاره و فعالین دیگر از بهترین جوان های ایران هستند و باید برای توانایی هایشان جایزه بگیرند ولی در عوض برای فعالیت های اجتماعی، دانشجویی و زنان بازداشت می شوند. این جوانان با انتخاب این راه از خودگذشتگی خود را اثبات کرده اند .نسل جدید نسل مقاومی است. آنها به آرمان هایشان متعهد بوده و حاضر به پرداخت هزینه برای رسیدن به آن هستند و بهاره یکی از نمایندگان این جوانان است.»

آمنه شیرافکن، از کمیته زنان ادوار، کارنامه کاری بهاره در کمیسیون زنان تحکیم و شورای مرکزی را موثر ارزیابی کرد و گفت:«او همیشه یپگیر تبعیض جنسیتی بود و با فعالیت هایش جریان ساز بوده و هست. وی برای یاری حرکت خودجوش دانشجویان زنجان که در خصوص مسئله تعرض به دانشجوی دختری تحصن نموده بودند، تلاش می کرد و سعی داشت با توجه به اتفاقات مشابه آن، مسائل این چنینی را با کمک دوستانش در کمیسیون زنان تحکیم ریشه کن کند. در حالی که بسیاری از دختران جرئت نمی کنند چنین تعرضاتی را مطرح کنند و دستگیری بهاره در ادامه فعالیت های موثر وی بود.»

مهدی عربشاهی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، در ادامه به تابستان های سخت دانشجویان طی ده سال گذشته اشاره نمود و تابستان را مقطع زمانی برای نیروهای امنیتی دانست که با استفاده از تعطیلی دانشگاه ها تلاش می کنند پاسخ دانشجویان فعال را بدهند. او در مورد ویژگی های خاص بهاره هدایت گفت:«بهاره هدایت، پس از ده سال، بعد از خانم حقیقت جو اولین دختری بود که به شورای مرکزی راه یافت و این ناشی از ساختار سنتی دفتر تحکیم وحدت بوده که تلاش کرده ایم آن را تغییر دهیم. بهاره این سد را شکست و با شایستگی ایستادگی نمود. همواره نیروهای امنیتی از اشخاصی که پیوند دهنده جنبش ها هستند واهمه دارند و او در هر دو جنبش فعالیت می کرد. سال گذشته هم انتظار داشتیم بعد از دستگیری فشار بسیاری بر بهاره وارد شود.

شجاعت و جسارت بهاره به عنوان همکار او در شورای مرکزی برای ما قابل لمس بود و سال گذشته به هنگام بازداشت، وی به ما دلداری می داد. حضور او در 17 ماه گذشته در تحکیم بسیار مفیده بوده چرا که او همواره روح آرمان خواهی داشته و با دلسوزی به دنبال پیشرفت مجموعه بوده است. هر جایی انحرافی دیده ایستاده و فریاد زده و وجود او برای همه ی ما غنیمت است. امیدواریم پس از آزادی به فعالیت هایش ادامه دهد.

در اینجا از محمد هاشمی، دبیر تشکیلات تحکیم هم یادی می کنم که زحمات زیادی کشیده است . آزادی همه فعالین مدنی و به خصوص دانشجویان دربند من جمله امیرکبیرهای دربند و افرادی که طی یک ماه گذشته بازداشت شدند آرزوی ما است.

به نظر می رسد کنار هم بودن فعالین سیاسی، دانسجویی، زنان، کارگری و معلمان رنج ها و فشارها را قابل تحمل می کند و این اتحاد روحیه بخش است. خانواده های دانشجویان نیاز به حمایت دارند و مطمئنا بهاره هدایت در حال حاضر نگران خانواده اش است.»

مسعود حبیبی، از اعضای کمیسیون زنان تحکیم و عضو کمیته پیگیری بازداشت ها نیز بر فعالیت برحق بهاره هدایت، دبیر کمیسیون اصرار نموده و دلسوزی وی برای دفاع از حقوق زنان و دانشجویان را بی همتا ارزیابی کرد. وی به بازداشت محبوبه کرمی اشاره نمود و گفت زمانی که در دادگاه برای پیگیری پرونده ام حاضر شده بودم ،شاهد بودم که قاضی در خصوص وثیقه وی به خانواده اش که به صدور قرار صد میلیون تومانی وی اعتراض کرده بودند می گفت هر کس ندارد در زندان می ماند. او برای همه فعالین مدنی دربند آرزوی آزادی نمود.

در پایان آقای علی وفقی، دیگر عضو شورای مرکزی تحکیم به حضور بهاره در تحصن سال گذشته مقابل دانشگاه امیرکبیر در 18 تیرماه اشاره نمود و گفت:«ما به بهاره می گفتیم چون یک بار بازداشت شده ای نیازی نیست بیایی و چون تنها دختر هستی، امکان دارد در بازداشت تنها بمانی. اما او اصرار می کرد و می گفت ما با هم شروع کردیم و با هم ادامه می دهیم. این اصرار برای ما بسیار آموزنده بود. او همیشه دغدغه برابری حقوقی زن و مرد را داشت و در عمل اعتقادش را اثبات کرد. وی تمامی فعالیت های بهاره هدایت را مسالمت آمیز و شفاف دانست و گفت فعالیت های مجموعه تحکیم همواره مدنی و در چارچوب قانون و در راستای حقوق بشر بوده است. بهاره هدایت برای شرافت و انسانیت مبارزه می کرد و ما امیدواریم که فعالیت هایش را برای تحقق دموکراسی و حقوق بشر ادامه دهد.

متأسفانه حساسیت جمهوری اسلامی نسبت به جنبش های اجتماعی بسیار عجیب است و این برای نظامی که مدعی مردمی بودن است ،جای شگفتی دارد. به هیچ وجه نباید با جنبش ها اینگونه برخورد شود چرا که آنها پیگیر مطالبات و خواسته های مردم هستند. برخوردهای صورت گرفته با فعالین مدنی و دانشجویی مثل بهاره هدایت و محمد هاشمی، هزینه حرکت در مسیر حقوق بشر و دموکراسی است و امیدواریم این نحوه برخورد با دانشجویان تغییر کرده و عاقلانه و انسانی تر با فعالین مدنی رفتار شود.»

مادر و پدر بهاره هدایت از حضور کلیه دوستان و همراهان وی تشکر کرده و آرزو کردند وی هر چه زودتر آزاد شود. فعالین حوزه زنان و دانشجویی به همسر بهاره هدایت قول همراهی و حمایت از بهاره را دادند و برای همه فعالین مدنی دربند آرزوی آزادی نمودند.

مطالب مرتبط

+ There are no comments

Add yours