مدرسه فمینیستی: بیست روزی بیش نیست که در کانون مدافعان حقوق بشر در اعتراض به لایحه ضدخانواده در کنار دیگر معترضان به بدویت قوانین زنان و همصدا با ساکنان اقلیم اعتراض، سخن به واقع گفتیم و اینک به بهانه سالگرد کمپین به مرور آن و نیز افزودن نکته هایی دیگر و یافته هایی جدید می نشینم ، آن روز چنین گفتم :
لابد حسن تصادفی است که امروز 14 مرداد سالگرد انقلاب مشروطیت ونیز سالگرد خاموشی قمرالملوک
وزیری ، زبان آوازین اعتراض به جامعه مردسالار بابرگزاری نشست کانون مدافعان حقوق بشر در اعتراض به لایحه ضد مدنی ، صد زن و صدخانواده مصادف شده است ، تا هم اینک که بیش ازصدسال از آغاز مدرنیته در ایران می گذرد به تلخی و دردیادآورشویم که پاسخ تلاش صدساله زنان در همپایی و همراهی بامردان در ایجاد استقلال و مدنیت کشورشان این است که هنوز چونان کنیز و برده و سفیه و صغیر فرض می شوند.
امروز قانون گذاران ما سرنوشت خانواده های ایرانی را با لایحه ای ظاهرا به نام “حمایت از خانواده ” و در واقع با هدف فروپاشی خانواده و هتک حرمت به زنان رقم می زنند. و نمی دانند که نه امروز ، نه دیروز و نه هیچ روز دیگری زنان خاموش نمی مانند و نیز نمی دانند که هرگام عناد ورزانه بر علیه زنان موجب پیوندهای مستحکم تر و مستدل تر میانی یکایک اعضای جنبش حقوقی وبرابری خواهانه ما در مقابل چنین تبعیض ها و نابرابری ها خواهدشد.
چند همسری هرچند در میان برخی از اقشار سنتی ، طوایف ، قبیله ها و زندگی های ایلی و ابتدایی ،به وضع یا به نقض این قانون وابسته نیست، اما افعال اعتراض آمیز زنان متعلق به همین اقشار ، خواه در جسارت پیوستن به کمپین یک میلیون امضا و خواه در خودسوزی ها وخودکشی های نمادین فریادبلند ” نه” به این سنت تحمیل شده بر آنان است.
امروز مجلس هشتم قصد آن دارد تا این سنت قبیله ای و منسوخ شده در جوامع مدنی را درقالب راه حلی اقتصادی و اخلاقی به جامعه ای حقنه کند که خود به عمل و به تجربه راه هایی نوین در حل مشکلات خویش را شناخته است.
ماده 23 این لایحه به مردانی که توانایی و تمکن مالی آنها تنها دلیل قانع کننده برای اختیار کردن چندین همسر است قدرتی مضاعف تفویض کرده که فقر، بیکاری ، بی آیندگی ، خودی و غیر خودی دانستن نیروی کار جامعه ؛از جوانان لایق و توانمند کشور سلب کرده است.
اینک مردان ثروتمند و عموما یک شبه ثروتمند شده دراقتصاد بیماراین کشور ، در هیبت ناجیان اخلاق ، معیشت و امنیت جامعه ظاهر شده اند تا حتی حق ازدواج و همسرگزینی را از جوانان کشور سلب کرده و در زمره مایملک خویش سازند.
و اینک زنان جوان و توانمند کشور همچون کنیزکان وبردگانی نالایق فرض شده اند که تنها راه تامین معیشت و حفظ اخلاقیات و امنیت اجتماعی اشان ازدواج به عنوان زن دوم ، سوم و چهارم مردان متمولی است که تنها به دلیل توزیع ناعادلانه ثروت در کشور حتی ازدواج رابه امری طبقاتی بدل کرده اند.
نقدهایی که به این لایحه از دیدگاه حقوقی ، فرهنگی ، جامعه شناختی و روانشناختی ازسوی طیف های مختلف زنان درقالب مقاله ، مصاحبه ، سخنرانی وحتی لطیفه و ضرب المثل های عامیانه ارائه می شود، درخشت و آینه دیدن مصائبی است که دراثر تصویب این لایحه بر بنیان های اخلاقی ، اجتماعی ، اقتصادی وفرهنگی این کشور هوار خواهد شد.امروز دیگر نه تنها زنان که مردان ایرانی را نیز خامشی جایزنیست.
آری آن روز چنین گفتم و بیست روزی بیش نیست که هم آوازی خویش را همنوا با سمفونی ماندگار اعتراض به قوانین تبعیض آمیز سردادم و چه بسیاربیش از این بیست روز ماجرا و رخداد و تحلیل های جدید را دیده و درکنار دیگر اعضای جنبش زنان همه جریانات را هضم کرده و ناکرده مرور کردیم و باشتاب به دیگری پرداختیم.
لایحه را به مجلس بردند ود رتعلیق نگاهداشتن جامعه معترض آغاز شد، کمیسیون لوایج ، شور اول ، شور دوم ، سکوت، تعطیلی دوهفته ای مجلس و سپس پروژه جوسازی و پرونده سازی برای معترضان به لایحه و اعضای کمپین یک میلیون امضا از نوع دیگر آغاز شد.
گروه عظیم معترض ، بی اعتنا به جوسازی ها در پی ایجاد ائتلافی بزرگ پژواک فریاد ” نه ” خویش را به اقوال مختلف به گوش همگان می رساندندو با تهیه بروشورهای اطلاعاتی ، فراخوان های عمومی ، جمع آوری امضا ،برگزاری جلسات مکرر با زنان طیف های گوناگون ، مصاحبه با رسانه ها و خبرگزاری های مختلف ، نوشتن مقالات و….راه خودمی پیمودند و این قانون جوامع قبیله ای را به نقد می کشیدند.
پرونده سازان نیز پا به پا و نه بی شک با نیروی برابر، با مدافعان برابری به مقابله به شیوه های غیرمدنی خویش می پرداختند.این بار دیگرتنها روزنامه ها نبودند که به خبرسازی و جو سازی اقدام کردند. خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی نیز به یاریشان شتافت.
اگر تاکنون کمپین یک میلیون امضا تنها به امپریالیسم جهانی و صهیونیسم منطقه ای نسبت داده می شد در این بیست روز ناگهان گرایشات فرقه ای و قومی اعضای اصلی آن به طرقه العینی از سوی “پژوهشگران ” خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی شناسایی و افشا شد !!
اما از آنجا که گرایشات فرقه ای نزد گروه کثیری از مردم جرم محسوب نمیشود پس افشاگران به بدیلی دیگر تمسک جستند و فاحشگی و فاحشه پروری رانیز ازتعلقات کمپینی ها دانستند.
احتمالا حضور ذرات کوچک و نادیدنی اتم های شرم وادب دروجود معدودی ازاین پرونده سازن موجب شد که فاحشگی را جرم قطعی و تعلق اصلی کمپینی ها ندانند و وابستگی های خیالی سازمانی وحتی تروریست بودن را نیز در برخی القاب و انساب خودساخته خویش به کاربرند.
کانون مدافعان حقوق بشر یک بار دیگر به حق وبه جسارت به برگزاری کنفرانس مطبوعاتی دراعتراض به جوسازی علیه فعالان حقوق زنان دست می زند.درگیرودار رویارویی با گفتمان سرکوب و اتهام و یافتن مدنی ترین شیوه در رسوا کردن اینگونه فضا سازی ها ، لاجرم سالگرد کمپین هم به یکی از دغدغه های رنگ و وارنگ و نه دغدغه اصلی این روزها تبدیل میشود.
یکی دوروز بیشتر به سالگردکمپین نمانده است ، امضاها به مکافات و تحت فشارهای مختلف همچنان زاییده می شود و می زایاند. جوسازان نگران از نتیجه ائتلاف فرخنده 22 خرداد سال جاری ، گفتمان سرکوب و تهدید را ادامه می دهند.
زنان مصمم و استوار که با امضای بیانیه کمپین یک میلیون امضا، دیگر قرار آن ندارند که به هر خفت قانونی تن دهند زمزمه هایی از حرکت های جمعی در صحن علنی مجلس در اعتراض به تصویب نهایی لایحه چند همسری سرمی دهند. این دیگر نه در پی فراخوان و دعوتی اتفاق افتاده است و نه برنامه ریزان و طراحان خیالی در پس پشتش نشسته اند . این همان ” آه ” برآمده از نهاد طبیعی زنان جامعه است که به جان آمده از قوانین ریزو درشت توهین آمیز آخرین راه بیان اعتراض خویش را با تکیه بر دیگر فعالان جنبش زنان محک می زنند.
جوسازان این بار در روزنامه خویش بازی های سیاسی و نخ نما شده ای را به بهانه لایحه آغاز میکنند این بار گروههای دیگر ائتلاف ” نه به لایحه ضدخانواده “را نشانه گرفته اند وآنها را ملقب به القاب و انساب ریشه دوانده درادبیات خاص خویش می سازند. تمامی گروه های معترض به لایحه نگران هستند ، پایان تعطیلات مجلس نزدیک است اما نه نزدیک تر از سالگرد کمپین یک میلیون امضا!!
ائتلاف در جنبش های اجتماعی همیشه با زیبایی و استواری همراه است . ائئلاف حول لایحه ضد خانواده نیز زیبا و استوارهمچنان پا برجاست امادرآستانه سومین سالگرد کمپین فراموش نکنیم که اعتراض به لایحه تصویب چند همسری تنها یکی از خواست ها و مطالبات کمپین یک میلیون امضا بوده است و نمی تواند تمامیت وجودی کمپین را درگیر خویش سازد. سالگرد نزدیک است و امضاها از پی هم می زایند و می زایانند ، زنان جامعه پرسشگر شده اند ، می کاوند و طلب می کنند. لایحه با آغاز به کار دوباره مجلس هشتم، جامعه زنان را درگیرخواهد کرد سالگرد کمپین نزدیک می شود.
یک روز بیشتر به آغاز سه سالگی کمپین نمانده است، نه سر گیجه میگیرم،نه باورمیکنم و نه متعجب می شوم. تنها خم میشوم نه از فرسودگی ، نه! … خم می شوم فقط بدین سیاست که این موج و غوغای تحقیر زنان و کوچک کردن خواستهای متعالی آنان بی برخورد به هیچ قربانی ای بگذرد تا که در رویارویی با ساحل سخت مقاومت مدنی زنانه از هم بپاشد.
خم می شوم که نبینم که کف مطالبات ما که روزی در کمپین درتغییر تمامی قوانین تبعیض آمیز علیه زنان بود اینک به بازی جوسازان تنها در لایحه چند همسری وحتی دررضایت به تعویض چند بند خلاصه می شود. خم می شوم که واگویه های به خون دل نبشته خویش را یک بار دیگر مرورکنم .
خم می شوم که موج های غوغا از این دریا بگذرد تا که سرانجام، از پس این امواج رسوا صدف مرواریدزای کمپین یک میلیون امضا را به دستان خسته بالا گیرم و دانه دانه مرواریدهایش را نثار تک تک عاشقان وتلاشگران صدیق و نه سهم خواهان “عدوچهر”و “یار ناپیشه” سازم.
* بخش هایی ازاین مطلب درکنفرانس مطبوعاتی کانون مدافعان حقوق بشر مورخ 14 مرداد توسط نگارنده ارائه شده بود.
+ There are no comments
Add yours