افزایش خشونت علیه زنان در کشور مالی

مترجم؛ سعیده اسلامی-10 آبان 1387

مدرسه فمینستی: سیدیپ جنلادیپ، مدیر گروه مطالعه خشونت علیه زنان می گوید: قربانیان تجاوز و خانواده ی آنها برای حفظ شان و آبروی شان به ندرت ، علیه متجاوزان به عنف شکایت می کنند در حالی که موارد ربودن و تجاوز به عنف در حال افزایش است .

به دلایل فرهنگی قانون هم در این زمینه به صورت جدی وارد عمل نمی شود، که این هم خود نمونه ای از خشونت علیه زنان است . این گروه اخیراً گزارش مطالعه ی یک ساله ی آسیب پذیری زنان را ، از خشونت های جنسی منتشر کرد، این مطالعه نشان می د هد که بر اساس گزارشهای پلیس ، هر چهار روز یک تجاوز جنسی به وقوع پیوسته است ، با این که پلیس به تازگی به صورت هفتگی بررسیهایی در این زمینه انجام می دهد که این بررسیها به ندرت به مجازات متهمین ختم می گردد این گزارش می افزاید : فقدان دانش ، درک غلط ، سهل انگاری و بدتر از همه بی تفاوتی جامعه نسبت به موضوع ، مصونیت عاملین این جنایتها را در پی داشته است ، بوباکار مایگا، بازرس پلیس باماکو می گوید:
در سال 2008 شش نفر به اتهام خشونت و تجاوز جنسی به زندان محکوم شدند براساس این حکم 3 نفر از آنها به 6 ماه و سه نفر دیگر به دو سال زندان محکوم شدند،مایگا ادامه میدهد: در سال 2007 دو نفر به 6 ماه زندان و پرداخت چهل دلار آمریکا به خانواده های قربانیان محکوم شدند.

دلایل:

دورت وامبلا رئیس یک مرکز مشاوره ای حقوق زنان در باماکو در گفتگو با IRIN اعلام کرد که عدم حمایت قانونی از زنان دلیل گسترش خشونت است ، عدم وجود و کاربرد قانون “منع خشونت جنسی “متجاوزان به عرف را حریص تر و جسورتر می کند ، وی با اشاره به رسوم وحشتناک منطقه همچون قطع عضو تناسلی زنان و اجبار زنان به ازدواج با برادر شوهرشان بعد از مرگ وی را نیز از خشونت های معمول می شمارد.

جامعه شناس مالیایی،آکوپادار ماکالو می گوید: تا زمانی که سنتهای مشخصی در جامعه پذیرفته می شود ، نشان می دهد که زنان درباره ی خشونت علیه خود اقدامی نکرده و بر ضد آن مبارزه نمی کنند، وی با طرح این سوال که ” آیا اصلاً زنان از جنبش حمایت از حقوق آنها آگاه هستند؟ آیا در آن شرکت می کنند؟ ” می افزاید که بخش عمده ای از زنان از تلاش برای تغییر وضعیت خویش خبر ندارند و در واقع آنها تسلیم عادات و سنتها شده اند و سکوت زنان ، خشونت علیه آنان را افزایش داده است ، بارابینتو مدیر برنامه ی” اقدام برای برابری زن و مرد ” که خود تامین مالی این مطالعه را به عهده داشته است می گوید: افزایش حاشیه نشینی ، تغییر محلات و سبکهای زندگی ، روابط ساکنین پایتخت و . . . خطر و خشونت علیه زنان را افزایش داده و از این جهت شهر باماکو مورد مطالعه قرار گرفته است.

مبارزه ها و راهکارها:

مدیر گروه مطالعه خشونت علیه زنان (Diop ) خواستار کمک و حمایت جامعه ی مدنی ،اصناف ، پزشکان ، کارگران ،پلیس ، قضات و مهمتر از همه خود زنان و دختران شده است . یکی از مسئولان وزارت ” توسعه ی زنان ، کودکان و خانواده ها ” از طرح دولت برای تصویب قانونی جدید،خبر می دهد که دایره ی تعریف خشونت را بسط داده و علاوه بر تجاوز،صدمه به آلت تناسلی و ازدواج اجباری را نیز شامل خواهد شد.وی اظهار اطمینان می کند که اجرای این قانون نقطه ی پایانی بر خشونت علیه زنان خواهد بود این مقام مسئول می افزاید که در قانون جدید دوره ی زندان ثابت مانده ولی جریمه ها افزایش یافته است.

او در پاسخ سوالی درباره ی نحوه ی اجرای قانون جدید با توجه به عدم اجرای جدی قانون موجود ، حمایت از زنان می گوید که اجرای قانون بر عهده وزارت دادگستری می باشد،مریم دیارا با اعلام اینکه در پانزده سالگی توسط یکی از محارمش مورد تجاوز قرار گرفته است می گوید: ” هنوز آن لحظات سخت از ذهنم بیرون نرفته است” او در پاسخ به این سوال که بهترین نوع حمایت از زنان چگونه می تواند باشد ؟ با گریه می گوید: “شاید خدا بتواند زنان را از این آتش مصون دارد.”

منبع:
MALI: Violence against women on rise , http://www.irinnews.org