در پی خودکشی یک دختر ایلامی، مدیرعامل کانون مشارکت در پاکسازی مین، هشدار داد: مصدومان مین به ویژه زنان و دختران از شرایط نامساعد روحی و اجتماعی رنج میبرند.
ثریا عزیزپناه در گفتوگو با خبرنگار”ایلنا” گفت: بر اساس اخبار یکی از سایتها، ابتدای ماه گذشته یک دختر ایلامی که در اثر برخورد با مین دچار قطع عضو شده بود، به علت فشار روانی و مشکلات اجتماعی به زندگی خود پایان داد.
او در این ارتباط از نبود حمایتهای روانی و اجتماعی از حادثهدیدگان مین انتقاد و اظهار کرد: در طول سالهای پس از جنگ هیچ نوع حمایتی این چنینی از مصدومان مین صورت نمیگیرد و این مشکل باعث بروز اختلالات بسیاری در زندگی این افراد میشود.
مدیرعامل کانون مشارکت در پاکسازی مین با این توضیحات بر لزوم ارائه خدمات مددکاری و روانشناسی به حادثهدیدگان مین تاکید کرد.
به گفته او بسیاری از این افراد به ویژه دختران و زنان پس از قطع عضو ناشی از مین خانهنشین و با مشکلات بسیار دست به گریبان میشود.
عزیزپناه با بیان اینکه بیشترین سطح زمینهای آلوده به مین در کردستان وجود دارد، گفت: اما از سوی دیگر استان ایلام نیز از نظر میزان مرگ و میر و حتی پس از برخورد با مین در ایلام مشاهده میشود.
به گفته عزیزپناه، دختران و زنانی که بر اثر اصابت مین دچار نقص عضو شدهاند، یا امید به ازدواج را از دست میدهند و یا از سوی همسرانشان ترک میشوند که این باعث منزوی شدن آنها میشود.
عزیزپناه همچنین از روند طولانی تشکیل پرونده برای مصدومان ناشی از برخورد با مین ابراز ناخرسندی کرد و گفت: نبود شرایط مساعد روحی و اجتماعی از یک سو و طولانی شدن پذیرش این افراد به عنوان مصدومان مین بر مشکلات آنها میافزاید.
مدیرعامل کانون مشارکت در پاکسازی مین، از مسوولان خواست تا نسبت به حمایتهای مستمر از مصدومان مین به ویژه زنان و کودکان بیشتر تلاش کنند.
+ There are no comments
Add yours