مدرسه فمینیستی: روز هشت مارس، در جشنی به افتخار پری صابری در شهر «اودینه» ایتالیا کلید افتخاری شهر به وی تقدیم شد. در حقیقت این جشن چهار روزه که از چهارم مارس تا هشتم مارس ادامه داشت جشنواره سالیانه کالندیدونا(Calennidonna) شهر اودینه بود که امسال به زنان ایران اختصاص داشت و زنان هنرمند ایران میهمان فستیوال «رز پرسیا» بودند. مراسم شهروندی افتخاری پری صابری در سالن پارلمان «قصر اودینه» برگزار شد.
شهردار اودینه، فوریو هونزل بعد از ستایش و قدردانی از پری صابری و نامیدن وی زن همه جهانی تهران ، کلید افتخاری شهر «اودینه» را در روز جهانی زن به پری صابری تقدیم کرد
شهردار اودینه، فوریو هونزل بعد از ستایش و قدردانی از پری صابری و نامیدن وی زن همه جهانی تهران ، کلید افتخاری شهر «اودینه» را در روز جهانی زن به پری صابری تقدیم کرد.
بعد از سخنرانی پری صابری، گیتی پورفاضل، وکیل دادگستری و مدافع حقوق بشر از طرف سازمان مدافعان حقوق زن و کودکان که برای سخنرانی به فستیوال دعوت شده بود ، نقاشی زیبایی از منشور حقوق بشر کوروش را به شهردار «اودینه» تقدیم کرد. شب هنگام پس از این جشن، تئاتر «شمس و پرنده» پری صابری، در مقابل 2400 تن از حاضران در تئائر جدید شهر «اودینه» اجرا شد که با استقبال بسیار تماشاچیان مواجه گردید.
در این مراسم چهار روزه همچنین نمایشگاهی از نقاشی های مانیا اکبری و معرفی کتاب “Rosa di Persia Vanna Vanuccini”” همچنین شعرخوانی فاطمه معتمدآریا و نیز نمایش فیلم «گیلانه» به کارگردانی رخشان بنی اعتماد با حضور هنرپیشه فیلم، فاطمه معتمد آریا برگزار شد. از دیگر برنامه های این جشن چهار روزه پخش فیلم مستندRaugh Cut از فیروزه خسروانی بود. گلی ترقی، نویسنده رمان «سه زن» نیز دربرای معرفی متابش در این مراسم حضور داشت، رمان وی امسال در ایتالیا منتشر شده است. فیلم «پیر حرا»ی مهوش شیخ الاسلام نیز در این جشنواره به نمایش درآمد.
به مناسبت 8 مارس، پری صابری، مهوش شیخ الاسلامی، فاطمه معتمد آریا، مانیا اکبری, گیتی پورفاضل و فیروزه خسروانی,، تبریکات صمیمانه شان را به زنان ایران تقدیم کردند و آرزوی همبستگی و موفقیت را برای زنان ایران داشتند. پری صابری در پیام خود گفت: «به قول سعدی، بنی آدم اعضای یک پیکرند… پس زن و مرد نمی توانند از هم جدا بمانند و یکی از عضوها مهم تر از دیگری باشد… بنابراین زن و مرد دو نیمه برابر یکدیگر هستند. در خلقت خدا نمی شود گستاخانه دستکاری کرد. امیدوارم آن روز برسد که انسان ها همه برابر باشند.
سپس مانیا اکبری در ادامه سخنان پری صابری افزود: «باید آگاه بود که هنر به زندگی روح و ماندگاری می بخشد.. و نزدیکی به هنر را نباید فراموش کرد.»
آرزوی دیگر معتمدی آریا « سالی بدون خشونت برای زنان ومردان».
گیتی پور فاضل فعال حقوق بشر اضافه کرد که «در برابر قوانین غیر انسانی که باعث تحقیر زن می شود زنان می بایست دلاورانه بایستند و بدانند که ایستادگی پیروزی می آورد».
سپس مهوش شیخ الاسلامی «فعال بودن و خسته نشدن» را به سخنان دو نفر پیشین اضافه کرد و در نهایت پیام فیروزه خسروانی «ادامه همین راه با تلاش بیشتر» بود.
سخنرانی پری صابری در مراسم دریافت کلید شهر اودینه
شهردار محترم اودینه، خانمها آقایان همکاران عزیزم
با تشکر و قدردانی از مهمان نوازی شما مسئولان جشنواره ی اودینه وهمکاری هنر دوستان عزیزی که پرچم فرهنگ را براراشته اند و امکان سفر را به سرزمین شگفی ها و زیبا ئی ها را داده اند بسیار سرافرازم که از ایران به سوی شما آمده ایم تا در مبادله ی صادقانه ی احساس و اندیشه، نزدیکی قلب هایمان را تجربه کنیم.
سرزمین پر شوکت ایتالیا در آبی لاجوردی اقیانوس ها پر قدرت آرمیده است ودر فراخی اندازه هایش همواره هنرمندان را در آغوش گرفته, هنرمندانی که در میعادگاه ستیزه جویان,به نظاره نشسته اند و سوخته اند و از مشاهده ی نا بخردان که درسرزمین های پر برکت کره خاکی معلق میخورند و انسان را از یاد برده اند, حیران به آسمان می نگرند واحساس میکنند موجودات طرد شده ای هستند که به سرزمین نا بسامانی ها تبعید شده اند، تبعید شده گانی که طی قرون آزار شده اند و از درد ورنج خود خستگی ناپذیر, زنجیر تمدن و فرهنگ را ساخته اند، کنار پنجره نشسته اند و در «حادثه تنهائی» چه میوه ها که بار زده اند!
مرغان خوش آوائی که ساکت ننشسته اند و غوغای دلهایشان را برای دست یافتن به بهشت که سرزمین زمردین است؛ خوانده اند تا از روشنی یک کبریت به روشنائی زمین باز گردند.
اگر قابلیتی دارم و شایسته ی دریافت کلید شهر« اودینه»، مدیون نور افشانی و صدای بزرگانم! «زیرا تنها صداست که میماند» و خوش صداها چه بسیارند: بتهون، موزارت، باخ، ویوالدی، پوچینی، وردی، بوتیچلی، کاراواجو لئوناردو داوینچی، میکل آنجلو رامبراند، وان گوک، سزان، پیکاسو، میرو و و و موزه ها، شهرها، بنا ها، نوشته ها، شعرا، فردوسی، سعدی، خیام، مولوی،”رومی کبیر” که در طول 66 سال زندگی به سیر و سلوک راه می بردو پوست می ترکاند. با شمس به حکم تقدیر ملاقات می کند و کلید اسرار را به دست می آورد.از قفس تنگی ها می رهدو رستاخیز مقام انسان را جستجو می کند:
◀️ گفتم: که یافت می نشود جسته ایم ما / گفت آنکه یافت می نشود آنم آرزوست.
+ There are no comments
Add yours