دیدار جمعی از کمپین یک میلیون امضاء با حجت الاسلام ابطحی در مورد انتخابات

17 اردیبهشت 1388

وب نوشت محمدعلی ابطحی : دیروز با جمعی از فعالین جنبش زنان که عضو کمپین یک میلیون امضا بودند به همراه جمع دیگری از افراد علاقه­مند به این جنبش ملاقات داشتم. تأکید داشتند که نماینده آنها نیستند و اصلاً این مجموعه رییس ندارند. از ۱۳ نفری که آمده بودند ۱۰ نفرشان خانم نبودند و آقایانی بودند که باور داشتند باید برای حقوق زنان تلاش کرد؛ این هم نکته مثبت و جالب توجهی بود. تلاش­هایی که در کشور برای حقوق زنان در این سال­ها صورت می­گیرد انصافاً قابل تقدیر است. رنج­ها و نامهربانی­های زیادی هم مجموعه مدافعان حقوق زنان تحمل کرده­اند و پایداری قابل تقدیری داشته­اند. بیشتر به خاطر اینکه مشاور آقای کروبی هستم، تقاضای دیدار داشتند و طبعاً بحث انتخابات محور گفت­وگوها بود. حرف­ها و نظرات قابل توجهی داشتند. از شنیدن نقطه نظراتشان خیلی استفاده کردم. منطقی و جدی بحث می­کردند. از دستگیری اخیر فعالان زنان در روز کارگر خیلی رنجیده خاطر و عصبانی بودند. این­ها صحبت از تحریم نکردند ولی قبلاً شنیده بودم که گروه­هایی به دلیل همین رنجیدگی خاطر زمزمه تحریم انتخابات را دارند. شاید به دلایل احساسی طبیعی باشد که به چنین نتیجه­ای برسند. همین موضوع به محور اصلی بحث تبدیل شد. توضیح دادم که طرفداران آقای احمدی­نژاد خیلی دوست دارند که در انتخابات تحریم­هایی صورت گیرد و جمعیت کمتری در انتخابات شرکت کنند تا با همان رأی سنتی دوباره آقای احمدی­نژاد انتخاب شود. چون آنها می­دانند رأی افرادی مثل فعالان جنبش زنان و یا هر گروهی که در فکر تحریم باشند، قطعاً به سبد رأی آنها نخواهد رفت و چه بهتر که شرکت نکنند. در دوره قبل هم بهترین کادوی انتخاباتی را آقای احمدی­نژاد از کسانی دریافت کرد که با رأی ندادن باعث شدند تا ایشان با رأی اندک به ریاست جمهوری برسد. توضیح دادم با این تحلیل، این دستگیری­ها و اساساً رفتارهایی که می­تواند مخاطبان جریان اصلاحات را عصبی و وازده کند می­تواند جزیی از پروژه­ای باشد که آنها را از شرکت در انتخابات منصرف کند. تحریم و رأی ندادن می­تواند پاسخ به همان نیازی باشد که بحران آفرینان می­خواهند. ما در این کشور زندگی می­کنیم و سرنوشت چهار سال آینده ما تا حدود زیادی در گرو فردی است که انتخاب می­شود. این را هم گفتم که تحقق بسیاری از خواست­های آنان در حدود اختیارات رئیس جمهور نیست ولی فضایی که با انتخاب یک کاندیدای اصلاح طلب به وجود خواهد آمد تنها راهی است که می­تواند فعالان جنبش مدنی را به اهدافشان برساند. اهمیت جریانات مدنی مثل جنبش دانشجویان و یا زنان هم در این است که غیر دولتی باقی بماند. فقط خواست طبیعی از دولت­ها این است که راه را برای حرکت­های قانونی مردمی باز نگهدارد تا آنان بتوانند فعالیت کنند؛ چیزی که در این سال­ها نبوده است. مهم­ترین نتیجه تحریم و انتخاب رئیس جمهوری که باور به رفتار مدنی ندارد این است که فعالان این جامعه از حقوق طبیعی حود منع می­شوند. ما در این روزها برای آینده ایران به جنبش همه جانبه­ای نیاز داریم که همه را به شرکت در انتخابات دعوت کنند تا با تغییر هدفمند کرامت انسانی و جایگاه واقعی مردم ایران احیا شود. اعلام می­کردند که آنها خشونت طلب نیستند و همیشه دنبال تلاش مسالمت آمیز بوده­اند ولی با آنها برخوردهای خشن شده است. خیلی هم نگران سرنوشت دستگیر شده­های اخیر بودند که البته در این رابطه من بی­تقصیر بودم و فقط مجبور بودم درد دل­هاشان را بشنوم.