بازجویی از زنان بازداشتی در بند 209

21 اردیبهشت 1388

تغییر برای برابری – امروز 20 اردیبهشت برخی از خانواده های بازداشت شدگان به دفتر آقای جمشیدی رفتند و پی گیر نامه ای بودند که هفته پیش برای آقای شاهرودی نوشته وبه دفتر سخنگوی قوه قضائیه داده بودند. یکی از مادران کمپین می گوید:«البته که ما را به راحتی راه ندادند گفتند آقای جمشیدی نیست. خلاصه با اصرار مادرهای بچه ها دو نفر وارد دفتر ایشان شدند. به آنها گفتند نامه را آقای جمشیدی برداشته و جوابی نداده است. اما خانواده ها آنقدر نگران بچه هایشان بودند که گفتند ما جواب می خواهیم. درست است که زنان زندانی تماس می گیرند ولی چرا به کار ان ها رسیدگی نمی شود و هنوز آن ها را نگه داشته اند؟ پسرها چرا زنگ نمی زنند و از آن ها خبری نداریم؟ خلاصه گفتند که چرا ما نباید از بچه هایمان خبر داشته باشیم؟ مگر آنها چه کرده اند و گناه آن ها چیست؟ آنها ضمن بیان این که روز سه شنبه مجددا برای ملاقات با شخص آقای جمشیدی به دفتر ایشان می آیند آنجا را ترک و سپس راهی دادگاه انقلاب شدند.»

یکی از اعضای خانواده های کارگری که در مقابل دادگاه بود نیز به ما گفت:« هر روز بی نتیجه می آییم . جواب های ضد و نقیض می دهند. ساعت یک و نیم بعداز ظهر خسته و بی جواب به خانه بازگشتیم»

بعد ازظهر امروز نیز برخی از زنان بازداشتی با خانواده هایشان تماس گرفتند. نیکزاد زنگنه که از بازجویی بازگشته بود در تماس با مادرش گفته است :«امروز از همه بازجویی کردند. من هم توضیح دادم که برای تحقیق دانشگاهی ام در پارک بودم. آنها همچنین ازمن درباره فعالیتم در کمپین سوال کردند که من هم پاسخ دادم و کار در کمپین را علنی و قانونی دانستم . ».

جلوه جواهری هم در تماسی که با خانواده اش داشته گفته از او هم بازجویی شده است. جلوه شاکی از این بوده که او در پارک نبوده و او را از خانه اش برده اند اما آنها به اعتراض او توجه نکرده اند. او همچنین نگران کامپیتورش بود چون همه مدارک مربوط به پایان نامه اش در آن است و نگران بود که نکند همه را پاک کنند.»

همچنین مریم محسنی در تماس با دخترش رزا فرج اللهی گفته است :« داروهایم را نمی دهند و گوشم به شدت ورم کرده است. هر چقدر در خواست می کنم که مرا به دکتر ببرند و داروهایم را بدهند قبول نمی کنند.»

طبق گفته زنان بازداشتی، همه آنان را برای بازجویی به بند 209 و با چشم بند برده بودند.بیشتر بازجوها زن بوده اند. به همه آنها ورقه هایی داده اند که تعهد دهند که دیگر در تجمع غیر قانونی شرکت نمی کنند. به مریم محسنی هم در بازجویی برگه تعهد را داده بودند که او گفته بود «من امضاء نمی کنم چون در تجمع غیر قانونی شرکت نکرده ام و تجمع اول ماه می غیر قانونی نیست».

هم اکنون دو تن از زنان به بند عمومی منتقل شده اند و 15 نفر از آنان در سالن متادون هستند.