مبصر کلاس، کلارا زتکین و 8 مارس

18 اسفند 1386

اطلاعیه «کلارا زتکین» به مناسبت یکصدمین سالگرد 8 مارس خطاب به مبصر تنبل مدرسه فمینیستی

من، کلارا زتکین که یکصد سال پیش در سال 1908 پیشنهاد داده بودم که 8 مارس به روز بین المللی زنان تبدیل شود، امروز پس از یک قرن تجربه و تفحص متوجه شده ام (البته بیشتر «توبه کرده ام») که در این زمینه انگار خبط بزرگی انجام داده ام و به جای روز جهانی زن، روز 8 مارس را باید روز بین المللی نیروی انتظامی می نامیدم. چرا که اگر راستش را بخواهید در این روز در سال 1857، برادران غیور نیروی انتظامی نیویورک با زحمت فراوان و عرق جبین، که بیش از عرق هر کارگری رنج خیز بود، به میدان مبارزه دخول کردند و توانستند با خون جگر فراوان تظاهرات زنان را در نیویورک، نیست و نابود کنند. برادران نیروی انتظامی نیویورکی با سپری شدن 51 سال دوباره به میدان آمدند و بار دیگر در 8 مارس 1908 راه پدران شان را ادامه دادند و با مشقت فراوان توانستند اعتصاب زنان را فرو بنشانند.

من وقتی زحمات فراوان برادران نیویورکی را دیدم، تصمیم گرفتم که 8 مارس را روز جهانی زن اعلام کنم تا مشت محکمی بر دهان برادران نیروی انتظامی امپریالیسم آمریکا باشد، اما برادران نیروی انتظامی اتریشی، برادران دانمارکی، و بعد هم نیروی انتظامی آلمانی و سوئیسی ما، به رغم این تو دهنی، در سال 1911 به مبارزات خود علیه زنان فقیر و بی کار و بی عار همچنان ادامه دادند. از 1913تا 1915 هنگامی که زنان دستی دستی برای براندازی جنگی که اروپا را فراگرفته بود در روز 8 مارس اقداماتی نرم و مخملی انجام دادند، برادران نیروی انتظامی اروپایی هم مجبور به ادامه مبارزات دامنه دار خود و با پشتکار فراوان این روز را گرامی داشتند.

رفقای نیروی انتظامی روسی ما هم که جای خود دارند، آنان از 1913 به برگزاری مراسم 8 مارس در نقاط مختلف شهرهای روسیه تزاری پرداختند. تلاش و تکاپوی برادران نیروی انتظامی در جای جای کشورهای مختلف ادامه داشت تا این که سازمان ملل به کمک رقبا (یعنی زنان) آمد و از روز 8 مارس به عنوان روز جهانی زن حمایت کرد. پس از آن مبارزات برادران نیروی انتظامی ممالکت امپریالیستی فروکش کرد و آنان منفعلانه از صحنه خارج شدند.

اما امروز چندسالی است که از دور و با چشمانی گشاد، مبارزات برادران نیروی انتظامی ایرانی را به فرماندهی آقا ژاور به شدت پیگیری می کنم و می بینم این آتش مبارزاتی انگار هیچگاه خاموش نخواهد شد. از این رو با تحسین نسبت به مقاومت برادران نیروی انتظامی ایرانی (که دست نیروی انتظامی نیویورکی خود را در آن زمان ها که ماها فعالیت می کردیم، به لحاظ فعالیت مستمر و پیگیر، از پشت بسته اند) دیگر اگر خدا بخواهد کوتاه آمده ام و تسلیم شده ام چون راستش با چشمان خودم می بینم که 8 مارس، واقعا روز مبارزه نیروهای انتظامی سراسر جهان است که اگر در نقطه ای از جهان مثلا در کشورهای امپریالیستی «زن – ذلیل» شده اند اما در دیگر گوشه جهان «مثل شیر» قد علم کرده اند (شیر میهن: خوشمزه و سالم و مقوی، بخرید).

به هرحال این بود تاریخچه واقعی 8 مارس که یک قرن از شما پنهان کرده بودم. از این روست که امروز در آستانه یکصدمین سالگرد 8 مارس، با صدای بلند (به بلندای برج های دوقولویی که حالا دیگر نیست) اعلام می کنم: من کلارا تکین روز 8 مارس را روز جهانی نیروی انتظامی نامگذاری می کنم و از همه شاگردان مدرسه فمینیستی به خصوص از مبصر تنبل این مدرسه فکسنی می خواهم که دم و دستک شان را هرچه سریعتر جمع کنند و تا وقتی برادران غیوری داریم که در میدان مبارزه حق علیه باطل یعنی میدان هفت تیر، پارک دانشجو، پارک لاله و همه جا در زیر باران و برف و حتا اگر شب و روز «گلوله ببارد» ایستاده اند و میدان را خالی نکرده اند، اجازه دهند، این برادران زحمتکش کمی نفسی بخورند و روز 8 مارس را به تنهایی گرامی بدارند و آن را «از آن خود بدانند».

عزت زیاد و عریضه کوتاه

خیلی مخلصیم

کلارا زتکین _ هیجدهم اسفند ماه 1386 مطابق با اول ربیع الاول 1429 که می شود همان 8 مارس 2008 خودمان !!